Afyonkarahisar Böbrek Nakli Bile Göçebe Yaşamdan Koparamadı

Böbrek nakli bile göçebe yaşamdan koparamadı

Afyonkarahisar'ın Hocalar İlçesi'nde konaklayan Yörükler, atalarından kalan göçebe yaşamı yüzyıllardır sürdürüyor. 4 yıl önce eşi Musa Durmaz'ın böbreğiyle yaşama tutunan Ürziye Durmaz, "Bir bayram günü operasyon geçirdim. Eşim bana bayram hediyesi verdi. İyi olduktan sonra onunla kaldığımız yerden göçebe yaşama devam ettik" dedi.

Hocalar'a bağlı Çepni Köyü, Ada mevkiinde konaklayan Yörükler, keçi ve koyunlarını otlatabilmek için atalarının başlattığı göçebe yaşamı sürdürüyor. Yörüklerden 54 yaşındaki Musa Durmaz, eşi 50 yaşındaki Ürziye Durmaz, 4'er oğlu ve gelini ile 8 torunu her yıl memleketleri Denizli'nin Çivril İlçesi'nden çıkarak Afyonkarahisar ve Muğla ovalarında göçebe hayatı sürüyor. Durmaz ailesi her yıl bahar mevsimine başlarken Afyonkarahisar'ın Sandıklı İlçesi'ndeki Kumalar Yaylası başta olmak üzere ova ve yaylalarda koyun ve keçilerini otlatıyor. Kasım ayı sonunda Çivril'e dönen Durmaz ailesi, memleketlerinde sadece üç ay kalıyor. Yaklaşık 900 küçükbaş hayvanı bulunan aile, geçimini keçi peyniri ve süt satarak sağlıyor. Dedelerinden kendilerine miras kalan göçebe yaşamı sürdürdüklerini belirten Musa Durmaz, "Bizim mesleğimiz küçükbaş hayvancılık. Bu mesleği dedemizden yani atamızdan öğrendik. Bu yaylalar, ovalar bizim evimiz" dedi.

HAYAT ARKADAŞINA BAYRAM HEDİYESİ BÖBREK

Dört yıl önce böbrek yetmezliği nedeniyle geçirdiği operasyonda eşinin böbreğini alan Ürziye Durmaz ise göçebe yaşamını terk etmedi. Eşinin kendisine hayat verdiğini belirten Durmaz, "Böbreklerimin yüzde 80'ini kullanamaz hale geldim. Eşimin böbrekleri bana uyduğu için böbreğini verdi. Bir bayram günü operasyon geçirdik. Eşim bana bayram hediyesi verdi. İyi olduktan sonra onunla kaldığımız yerden göçebe yaşama devam ettim" diye konuştu. Hayatı boyunca kendisiyle aynı yaşamı paylaşan eşine canını bile verebileceğini söyleyen Musa Durmaz, "Aileler birbirinin her şeyini paylaşmalı. Acı, hastalık, sevinç ne olursa olsun. Eşim benimle yıllarca ova ova, köy köy gezerek yaşamını sürdürdü. Doktorlar rahatsızlandığında böbreklerimizin uyuştuğunu söyledi. Aynı kaderi paylaştığım eşime böyle bir hediye verdiğim için mutluyum" diye konuştu.

Keçi peynirinin yapımını anlatan Durmaz'ın gelini Sultan Durmaz, "Keçilerden sağdığımız sütü önce süzer sonra mayasını katarız. Peynir haline gelince kilosunu 15 liradan satarız. Bunun yanında çökelek de yaparız ama onu satmayız kendimiz yeriz" dedi.

Köyün Yörüklerin geçiş noktası olduğunu aktaran Çepni Köyü Muhtarı Ramazan Yalın, "Her yıl köyümüzden çok sayıda Yörük gelip geçer. Biz de onlara elimizden geldiğince misafirperver davranırız. Sularını ve ihtiyaçlarını karşılamaya çalışırız. Artık birçoğu bizim arkadaşımız, dostumuz" dedi.