Babam Bir Astronot, Raflarında Yerini Aldı

Börülce ilk kez babasının iş yerini göreceği için çok heyecanlıdır ama bir anda bu yalnızca bir iş yeri ziyareti olmaktan çıkar ve tuhaf bir yolculuğa dönüşür. Karşısına öyle şeyler çıkar ki: mor filler, şekerlemelerle dolu bir orman, konuşan dev bir ağaç, eli mızraklı yabani bir bit, kırmızı rujlu aslan, yeşil benekli zürafa ve bunun gibi bir sürü tuhaf şey daha… Bu hikâyenin sonu nerede bitecek dersiniz?

Can Çocuk Yayınları'ndan çıkan Babam Bir Astronot Deniz Tarsus'un kaleminden, Mert Tugen'in resimleriyle…

Aylardan şubattır ve dışarıda öyle dondurucu bir soğuk vardır ki, her gün anne-babası işe gittikten sonra Börülce'ye bakmak için eve gelen bakıcı sokakta öylece donar. Börülce de babasıyla işe gitmek zorunda kalır, "zorunda kalır" dedik ama aslında gayet de heyecanlıdır bu durumdan, çünkü o gün babasının çalıştığı yeri ilk kez görecektir. Girdikleri dev binanın uzun koridorlarından geçerken aniden kapıların rengi değişir, ışıklar yanıp sönmeye başlar. Börülce şaşkınlıkla babasına döner ve bir de ne görsün? Astronot kıyafeti giymiş bir baba! Babasının muzipçe gülümseyişiyle geri sayım başlar: "3-2-1-0 !" Ayakları yerden kesilen Börülce ve babası kendilerini uzayda bulur, Mor Gezegen'e doğru yol alırlar. Cama çarpan bir sürü mor fille birlikte düşer ve kendini sarmaşık ve ağaçlarla kaplı Mor Gezegen'nin balta girmemiş bir ormanında buluverir Börülce. Mor fil onu hayatlarını renklendirmesi için Şımarık Dev'e götürecektir. Fakat bu tuhaf yolculukta karşısına öyle şeyler çıkar ki, şekerlemelerle dolu bir orman, konuşan dev bir ağaç, eli mızraklı yabani bir bit, kırmızı rujlu aslan, yeşil benekli zürafa ve bunun gibi bir sürü tuhaf şey daha… Bu hikâyenin sonu nerede bitecek dersiniz?