Diyarbakır'ın Su Sayaçlarını Kadınlar Okuyor

Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi DİSKİ Genel Müdürlüğü Abone İşleri Daire Başkanlığı, toplumdaki erkek egemen anlayışı kırmak için su sayaçlarını okuma görevinde kadınları da çalıştırmaya başladı. Bugün itibariyle 50 çalışandan 8'i kadınlardan oluşurken, kadınlar, sayaç okuma görevini layığıyla yerine getiriyor. Günde ortalama 500 abonenin su sayacını okumak için 20 kilometre yol yürüyen kadınlar, kahvehanelere, kuaför salonlarına, tesisatçı dükkanlarına giriyor, bir yandan işlerini yaparken bir yandan da yerleşik algıyı yerle bir ediyorlar.

"İnsanların Bizi Benimsemesi ve Sevmesi Çok Güzel"

Baran Pervane,2015 yılından beri sayaç okuma görevlisi olarak çalışıyor. İşe başladığı ilk zamanlarda kapıyı açan abonelerin çok şaşırdıklarını, ancak halkın zamanla kendilerine alıştığını ifade eden Pervane, "Kadın olduğumuz ve bu işi yaptığımız için rahatlıkla kapıları açabiliyorlar. İçeri girip saatlere bakabiliyoruz. Endeksleri alabiliyoruz. İşimi seviyorum. İnsanların bizi benimsemesi ve sevmesi çok güzel" dedi.

Günde 15 kilometre yol yürüdüğünü ifade eden Pervane, "Kışın soğukta, yazın sıcakta yürümek bizim için sıkıntı. Sözlü tacize uğradığım zamanlar oldu. Ancak genel itibariyle halktan çok güzel tepkiler alabiliyoruz" diye konuştu.

"Zihniyette Değişiklik Yok, Alışma Var"

Tuba Akan ise üç yıldır sayaç okuma görevlisi olarak Diyarbakır merkez Bağlar ilçesindeki cezaevinin üst-alt köşe bölgesin deçalışıyor. İşi diğer kadın arkadaşlarına kıyasla biraz daha zor olan Akan, erkeklerin işletmeci olduğu ticarethanelerin ağırlıkta olduğu bir bölgede çalışıyor. Akan, "Bina görevlileri ile ilgili sorunlar yaşıyoruz. Tenha ve sapa yerlerde, fiziki olarak sayaç okumanın zor olduğu yerlerde sorunlar yaşıyoruz. Diyarbakır'ın yeni yapılanmasından uzakta bir bölgede sayaç okuma işi yaptığım için zorlandığım oluyor" ifadelerinde bulundu.

En çok zorlandığı yerlerin başında kahvehanelerin geldiğini ifade eden Akan, şunları kaydetti:
"Gün içerisinde binlerce insana cevap verme zorunluluğun var. Kahvehaneye giriyorsun. Bir anda erkeklerin sana baktığını görüyorsun. Demoralize oluyorum. Berbere giriyorsun. Tüm bunlarla baş etme yollarını bulduk. Ancak elbette işimizin bilincindeyiz. Zihniyet olarak bir değişiklik olmasa da bir alışma olduğundan söz edebiliriz."

"Biz Abonelere, Aboneler Bize Alıştı"

Neslihan Yaşar da ilk sayaç okuma görevlilerinden. Çalıştığı bölgenin kentin yeni yerleşim yerleri olması diğer arkadaşlarına kıyasla onu avantajlı yapsa da, ilk zamanlar o da oldukça zorlanmış. Günde 500, ayda 8 bin abonenin su sayaçlarını okuyan Yaşar, "Günde 500 abonenin su sayacını okumam demek 20 kilometre yol yürümem anlamına geliyor" dedi.
Kadın olmalarının erkek arkadaşlara oranla sorunlarını iki kat artırdığını ifade eden Yaşar, şu ifadelerde bulundu:

"Kadın olduğumuz için bize yaklaşım daha farklı. Erkek abonelerimizle tartıştığımız zamanlar oluyor. Karşısındaki erkek olsa o sertliği göstermeyecek ama bizi daha pasif ya da aciz görüyor. Bu sıkıntıları diğer kadın arkadaşlarımla birlikte çok yaşadık. Sonra geçti. Biz abonelere, aboneler bize alıştı."

"Kadının Yapamayacağı İş Yok"

Yaşar, çalışmaya başladığı ilk zamanlarda özellikle bina görevlilerinin tepkilerinin yoğun olduğunu belirtiyor. Bina görevlilerinin "Sizi DİSKİ'ye şikayet edeceğiz. Bu alanda kadın çalışan istemiyoruz. Böyle saçmalık mı olur?" dediklerini aktaran Yaşar, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Biz çalışmaya devam ettikçe onlar susmaya başladı. Şu anda da gayet iyi anlaşıyoruz. Hatta bir ara, 'çalışma bölgelerimiz değişecek. Erkek arkadaş gelebilir' dedim. Bu sözlerim üzerine 'kesinlikle imza toplayacağız. Biz sizi istiyoruz" dediler. İşi iyi yapmakla alakalı bir durum. Kadın yapmaz mı yapar. Yapıyoruz da. Kadının yapamayacağı iş yok."