Dörtyol Turunçgil Üreticileri Birliği Kapanmanın Eşiğinde

Kuruluşuyla birlikte önemli çalışmalara ve projelere imza attı. Dörtyol Kaymakamlığı ve Dörtyol Belediyesi ile birlikte ilçenin tanıtımına büyük katkısı olan İlk Kurşun Uluslararası Kültür Sanat ve Narenciye Festivalinin organizasyonunda yer aldı.
Dörtyol Turunçgil Üreticileri Birliği Başkanı İlyas Çömüt yazılı bir açıklama yaparak yıllık gideri 30 bin TL yi aşan ancak buna karşılık hiçbir geliri bulunmayan birliğin kapanma aşamasına geldiğini, ilçede tarımsal faaliyetlerin bitirilmeye çalışıldığı bir dönemde üretici birliğinin yaşatılmasının ise anlamsız kalacağını belirten bir basın açıklaması yaptı...
85 BİN DEKAR ARAZİDE NARENCİYE ÜRETİMİ YAPILIYOR
Dörtyol Turunçgil Üreticileri Birliği Başkanı İlyas Çömüt yaptığı yazılı açıklamada; "1800 lü yıllarda ülkemize girmiş aynı yıllarda ilçemizde yetiştirilmeye başlanmış portakal zaman içerisinde Dörtyol'umuzun ismi ile birlikte anılır hale gelmiştir.
Yaşını almış dedelerimizin deyimi ile Nisan ayında Şimendifer (Tren)ler geçerken portakal çiçeği kokusu trenin içine kadar gelirmiş. Şimdi sanayi kokusundan bahçenin içine girersen ancak kokuyu alıyor-sun. Deniz ile Dağ arasında kalan ilçemiz gece dağdan esen rüzgar ve gündüz Denizden esen rüzgarla beslenen meyvelerimizin lezzeti dün-yanın hiçbir yerinde yoktur.
Dörtyol günümüz tarımında turunçgil üretimi olarak çok önemli bir yere sahibiz. İlçemizde 85000 dekar turunçgil alanı mevcut olup bunun 60000 dekarını mandarin oluşturur. 24000 dekar portakal arazisi 1000 dekar greyfot ve 100 dekar da limon dikili arazimiz mevcuttur. Tabi bütün bunlar kayıtlı olan arazilerimizdir. Toplam miktarı belli olmayan kayıt dışı tapusuz alanları da eklediğimiz zaman bu miktar daha da artmakta.
BİR MİLYON TON NARENCİYE ÜRETİLMEKTE
Toplam üretimiz yıllık ortalama 450 000-500 000 ton civarındadır. Dörtyol ve Erzin Birleştiğinde1000 000 ton yani Ülkemizin 1/3 Turunçgil üretimini yapıyoruz. Dörtyol ve Erzin ülke turunçgil üretimi ihracatının %65 ini yapıyoruz. Ancak sanayi bizim önümüze geçmiş tarımı yok sayıyorlar bizlerde sanayi ve tarımı nasıl birlikte götürürüz çalış-malarını yapıyoruz. Bölgemiz son dönemlerde mandarin dikilişi ile ön plana çıkarak ülkede ve yurt dışında oldukça söz sahibi bir konuma gelmiştir. Turunçgil üreticimizin sık karşılaştığı problemlere şöyle bir bakacak olursak ilk sırada kalite ve Pazar problemi gözümüze çarpar.
TEŞVİKLER DİĞER ÜLKELERDE OLDUĞU GİBİ EN GEÇ MAYIS AYINDA AÇIKLANMALI
Dünyada Turunçğil yetiştirilen ülkelerde Teşvik sorun olmaktan çıkmış her yıl hangi tarihte verileceği belli. Ancak miktarı belli değil miktarı da belli ancak 3 aşağı 5 yukarı yeni değer tespiti yapılıp, tarihini geçirmeden üreticilerini mağdur etmeden açıklanmaktadır. Bizim Ülkemizde her yıl teşvikler verilecek mi verilmeyecek mi kimse bilmiyor tabiri caizse yalvarmadan teşvik yok illa yalvaracaksın. Buna da kabul. Ama aracılar malları alsınlar üreticiler ellerindeki malları aracılara kaptırsın. Biz düşünelim belki veririz deyip piyasada mal bittikten sonra teşvik vereceğiz diyorlar. Eğer böyle vereceklerse hiç vermesinler. Biz üreticiler dünyadaki ülkelerde olduğu gibi en geç Mayıs ayı içerisinde teşviklerin açıklanmasını istiyoruz." dedi.

Dörtyol Turunçgil Üreticileri Birliği Başkanı İlyas Çömüt, Üreticilerimizin gün geçtikçe artan girdi maliyetleri karşısında bahçesine bakmakta zorlanmakta olduğunu ve bunun da kalite kayıplarına sebep olduğunu belirterek; "Bu kalite kayıpları da son zamanlarda ki dış siyaset de eklenince ciddi bir Pazar kaybına sebep olmakta. Bu yüzdende bölge ihracatçılarımız ve sektör paydaşları ciddi şekilde ekonomik sıkıntılar çekmekte. Artan girdi maliyetleri demişken üreticinin önündeki en büyük problemlerden biri İlaç, Gübre,Mazot, Su ve İşçi maliyetleri. Bunun yanı sıra, örneğin; 10 yıl önce mandarinin kilo fiyatı 4-5 krş ken şu an 16-17 krş civarındadır. Tabi bu fiyatlar yaklaşık değerlerdir. Son 10 yılda ki ortalama satış fiyatımız ise 40-50 krş civarındadır. İlk bakışta bunun çok ciddi bir kar olduğunu düşünebilirsiniz ama tüm bir yıl boyunca bu ürüne bakım yapıp bunu beklediğinizi düşünürseniz bu fiyatların ne derece sıkıntılı fiyatlar olduğunu izah etmenin bir anlamı olmadığını görürsünüz. Satış fiyatına itirazımız yoktur ama sürekli artan maliyetlere birilerinin artık dur demesi gerekmektedir.
Girdi maliyetleri artışı bu şekilde devam ederse bölgemizde tarım alanları ciddi şekilde sıkıntıya girecek demektir. Turunçgil üreticilerimizin kar-şısındaki bir diğer problem ise gerek termik santraller gerekse bacalı bacasız sanayiler veya eksoz dumanları gibi sebeplerden dolayı çok hızla kirlenen çevre. Son yıllarda hızla meydana gelen çevre kirliliğinin sonucu olarak bölgemiz sebze üretimi fasulye gibi birkaç ürün haricinde bitmiş durumda. Bu konuda da önlemler alınıp turunçgil yetiştiriciliği yeni düzene adapte edil-mezse sonumuz sebze tarımı gibi olur.
Bütün bu sanayileşmeye dur diyemeyeceğimize göre birlikte bu işi nasıl götürürüzü araştırmaktan başka çaremiz yoktur. Bu konuda yapılacak çalışmalara eminim ki işadamlarımız da ciddi şekilde destek verecektir.
Üreticilerimizin yaşadığı bir diğer sıkıntı ise bahçelerdeki gerek ürünlerin gerekse kuyuların hırsızlar tarafından talan edilmesi ve bahçelerin başıboş koyun sürüleri ile yayılmasıdır. Bu aslında önlenmesi kolay gibi görünen ama turunçgil alanları çok geniş bir alana yayıldığı için çok zorlandığımız ve hatta daha çözümünü bulamadığımız bir problemdir. Bu konu ile ilgilide önümüzdeki günlerde bazı çalışmalarımız olacaktır. Bunun la ilgili de yer yer paylaşımlarımız olacak. Bu bölgede üretimi bitireceksek Bölgemizde yaşayan insanların % 65 geçimini tarımdan sağlamakta. Bu insanların geçim kaynağı kurutulursa ne iş yapacaktır.

YÖNETİME TALİP OLAN VARSA BİRLİĞİ DEVRETMEYE HAZIRIZ

Bu bölgede Tarım işçisi olarak çalışmaya gelen 10 binlerce insan hiçbir mesleği yok bu insanlarında geçim kaynakları tarımdır. Bu sebeple Sanayi ve tarım ikisi aynı anda nasıl yürütülür çarelerini arayarak tarım teşvikleri desteklenerek devam edecektir. Bir başka sıkıntı üreticimizin bir kısmının bilinçsiz bir şekilde hareket etmesi. Üreticimiz hala atadan dededen kalma yöntemlerle üretim yapmaya çalışmaktadır. Peki ben soruyorum size bu ata dededen kalma bakımlar yapıldığı zaman çok güzel sonuç alınan dönemler de bu sanayinin kaçta kaçı vardı veya satış da ki bu problemlerin ne kadarı vardı. Bu yüzden kendimizi her alanda olduğu gibi bu alanda da gelişmeye hazır bir hale getirip tarımda da teknolojiyi ve gelişen teknikleri kullanmaya hazır hale getirmemiz gerekmektedir.
16.02.1931 tarihinde Ulu Önder Atatürk'ün Başvekil İsmet İnönü'ye yazdığı gibi Dörtyol'da Mühim bir Portakal meselesi var. Narenciyemiz günden güne can çekişini izliyoruz, yeni çetil bahçeler satılıyor yaşlanan bahçeler ellerde kalıyor. Atatürk'ün söylediği 1931 yılından bu yana Turunçgile sahip çıkan olmamıştır. Eğer ülkemizdeki diğer ürünler gibi hükümet yöneticileri turunçgile sahip çıksalar şimdi dünyanın 1 numarası biz olurduk.
Şu günlerde hasadın en yoğun olması gerekmektedir. Ancak tüccar ürünü satamadığı için aldığı ürünlerden kaparosunu yakıp vazgeçiyor. Üretici bizleri arayarak sorunlarını dile getiriyor, bizler Üretici birliği olarak ayakta durmakta zorluk çekerken üreticiye nasıl destek olabiliriz. Turunçgil üretici birlikleri yönetimin kendi cebinden finansa ettiği birlikleri nereye kadar götürecek ve üreticiye nasıl yardımcı olacak. Üretici birliğinin yıllık 30 000 TL masrafı olmakta. Üretici birliği olarak üreticilerin sorunlarına çözüm üretemediğimiz için birliğin kapanmasını düşünmekteyiz. Eğer istiyorlarsa biz de yollara mandarin döküp yol kapatalım, bunu da yaparız. Ama istiyoruz ki bunlar olmadan ülkeyi yönetenler bizlere destek versinler. Kendi imkanlarımla yürüttüğümüz Dörtyol Üretici Turunçgil Birliği yönetim kurulu olarak; Birlik yönetimine talip olan var ise devretmeye hazırız. Yönetim için aday bulamaz isek, Yönetim kurulu olarak kapatma kararı almak zorunda kalacağız. Bizler yapmış olduğumuz projeleri yarım bırakmak istemiyoruz ancak şartlar bunu gerektiriyor." dedi.