Dune Yazı Dizisi -5: Dune Tanrı İmparatoru

Merhaba  değerli bilim kurgu severler. Dune yazı dizisinin beşinci bölümüyle karşınızdayım.  Bu yazımda serinin en az aksiyon içeren ama yönetim, siyaset ve güç ile ilgili derin tespitlerde bulunup seride ciddi bir zaman atlamasından sonrasını anlatan belki de bana göre serinin en ilginç (ve zor okunan) kitabını inceleyeceğim.

"Ne de olsa insan en azından tanıyıp bildiği bir şeytanı yeğler"

İkinci Leto'nun dönüşümünü başlatıp tacını Alia'dan almasının üzerinden 3.500 yıl geçmiştir. Leto artık kum solucanına olan dönüşünümünü neredeyse tamamlamış sadece yüzü ve elleri insan suretinde kalacak şekilde bir kum solucanına dönüşmüştür.

Bu dönemde bilindik evren artık hiç olmadığı kadar düzene kavuşmuş, baharatın üretimi ve dağıtımı Leto tarafından sıkı bir şekilde kontrol edilmekte olup, gezegenler arası seyahatler ve birçok gelişme Leto'nun isteği doğrultusunda sınırlandırılmıştır. Fremenlerse artık sadece temsili olarak varlığını sürdüren bir topluluk haline gelmiştir.

Bu zoraki düzen ve refah döneminde Leto kendi gen araştırmalarına ve sürekli kehanet olarak gördüğü Altın Yol'a dair çalışmalarına devam etmekte, bir taraftan da gelecek nesillere kendi görüşlerini doğru aktarabilmek için günlüklerine yaşadıklarını kendi bakış açısıyla kaydetmektedir.

Fakat Dune evreninde her zaman kontrol edilemeyen değişkenler söz konusu olmuştur. Bu seferki değişkenin ismi de 3 bin 500 yıl içinde Leto'nun emriyle yüzlerce kez gula olarak çoğaltılıp kendisine hizmet eden Duncan Idaho'dur. Büyük değişim kapıdadır.

"Ya onunla uzlaşır ya da öldürürüm"

Yazımın başında da değindiğim gibi serinin belli açılardan aksiyonu en az ve en zor okunan romanı olmasına rağmen taht oyunlarına ilgi duyan okuyucular için gerçekten cevher niteliğinde bir kitap ile karşı karşıyayız.

Leto'nun üstün güçleri, uzun ömrü ve kehanet yeteneği ile aslında kehanet olarak gördüğü binlerce yıla yayılan toplum mühendisliği projesinde (Altın Yol) başarıya ulaşmak için sadece kendisi açısından aldığı aksiyonlar sebebiyle yaşadığı yalnızlık, melankoli ve sıkıntı romanda çok iyi anlatılmış.

Okuyucu açısından bakacak olursak okuyup sindirmesi emek isteyen ama karşılığını da ziyadesiyle veren bir roman olduğunu söyleyebilirim.

Sağlıcakla Kalın.