GELİNİ SUZAN ŞATIROĞLU AŞIK VEYSEL ÇOCUKLARIYLA KARDEŞ GİBİYDİ

ÜNLÜ Halk Ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu'nun 4 Eylül'de hayatını kaybeden öğretmen oğlu Bahri Şatıroğlu'nun eşi Suzan Şatıroğlu (73), cenaze için geldiği Sivas'ın Sivrialan köyünde kayınpederi adına açılan müzeyi ziyaret ederek, anılarını tazeledi. Suzan Şatıroğlu, Aşık Veysel'in sağlığında çocuklarıyla iyi bir bağı olduğunu belirterek, Çocuklarına çok düşkündü. Onlara kardeşleriymiş gibi davranırdı. Çoluğuna, çocuğuna çok hoşgörülüydü. Sevgisini içinde yaşayan biriydi dedi. Ünlü Halk Ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu'nun 4 Eylül'de hayatını kaybeden öğretmen oğlu Bahri Şatıroğlu'nun eşi 4 çocuk annesi Suzan Şatıroğlu, eşinin cenazesi sonrası, Sivrialan köyünde 1964 yılında gelin olarak geldiği ev olan, şimdi ise kayınpederi adına açılan müzeyi ziyaret etti. Kayınpederinin fotoğraflarına ve sergilenen eşyalarına bakan Şatıroğlu anılarını tazeledi.

'ÇOCUKLARINA ÇOK DÜŞKÜNDÜ'

Aşık Veysel'in hayırsever bir insan olduğunu söyleyen Suzan Şatıroğlu, Veysel, tıpkı dizelerinde söylediği gibi çocuklarına ve ailesine çok düşkün bir insandı. Kimse için kötü düşünmeyen, engin gönüllü biriydi. Fakat o zamanlarda şartlar bu günkü gibi değildi. Köyümüzde fakirlik vardı. Ancak köyde durumu en iyi olan insanlardan biriydi. Zor durumda olanlara yardım ederdi. 1965'li yıllarda Almanya'ya birçok işçi gönderdi. Kendi çocuklarına yapmadığını yoksullara yapardı. Aşık Veysel'e Hürriyet Gazetesi para ödülü vermişti. Parayı köyünün elektrik masraflarını karşılamak için götürüp bankaya yatırdı. Elektrik onun sayesinde diğer gelişmiş köylerden daha önce bu Sivrialan köyüne geldi. Köyünün yollarını, çeşmelerini yaptı. Çocuklarına çok düşkündü. Sanki baba-oğul değil de kardeş gibilerdi. Çok hoşgörülü bir insandı. Torunu Sebahattin bir gece rahatsızlanmıştı. Eşim Bahri Ortaköy'e bisikletle giderek kamyon getirmişti. Derler ya 'kör gözden yaş çıkmaz'. Babam hasta torununu kucağına almış öyle içli ağlıyordu ki, sevgi dolu bir adamdı. Ama şimdiki gibi canım, gülüm, aşkım gibi şeyler o zaman yoktu. Onlar sevgisini içinde yaşayan insanlardı. Kısacası çocuklarını asla şımartmazdı. Bahri'yi çok severdi. Sevgi olarak en çok onun üzerine dururdu dedi.

'İYİ Kİ BİZİM BABAMIZ OLMUŞ'

Eşi Bahri Şatıroğlu'nun öğretmenlik yaptığı dönemlerde dahi Aşık Veysel'in her zaman yardım ettiğini söyleyen Suzan Şatıroğlu, Bahri'nin ihtiyacı olmamasına rağmen babası bankaya giderek onun adına para yatırırmış. Aşık Veysel sevgisini bu gibi şeyler yaparak gösteriyordu. Son zamanlarında birlikte kaset de yaptılar. Baba oğul söyledikleri türküler var. Bahri'nin saz çalması aynı babası gibiydi. Babası gibi saz çalmayanları da beğenmezdi. Babasına çok büyük bir saygısı vardı ama erken gitti. Aşık Veysel gibi bir insan gelmedi, gelmez de. Her şeyiyle gurur duyuyoruz. İyi ki bizim babamız olmuş. O gurur bize yeter diye konuştu.

'BAHRİ AMCAMI ÇOK SEVERDİ'

Aşık Veysel'in torunu Sebahattin Şatıroğlu ise, Dedemi kaybettiğimizde 5 yaşındaydım. Dedemle bakkala gitmeyi çok severdim. Bakkal yolunda çeşme suları akardı. 'Dede suya geldik' diyecekken beni uyarırdı. 'Sebahattin, suya geldik biliyorum' derdi. Ben de şaşırırdım. Dedem göremiyor, nasıl bunu bana söylüyor derdim. Dedem çocuklarının hepsini severdi ama Bahri Amcamın bir özelliği de dedem gibi saz çalmasıydı. Dedemin saz perdeleri farklıdır. Amcam da aynı şekilde dedemin çaldığı gibi çalardı. Amcamın sesi dedeme çok benziyordu diye konuştu.