Terör Saldırısında Gözlerini Kaybeden Minik Buse, "Gazi" Olmayı Bekliyor

Terör saldırısında gözlerini kaybeden minik Buse, "Gazi" olmayı bekliyor

ANKARA - Genelkurmay Başkanlığı'nda sivil memur olan anne Şenay Şenses'le birlikte bombalı terör saldırısı sonucu yaralanan minik Buse "gazilik" unvanı almayı bekliyor.

Ankara'nın Çankaya ilçesinde Genelkurmay Başkanlığı, Kara Kuvvetleri Komutanlığı ve askeri lojmanların yakınında bulunan Merasim Sokak'ta 17 Şubat 2016 'da askeri servis araçlarının geçişi sırasında meydana gelen patlama da Genelkurmay'da sivil memur olan anne Şenay Şenses ile 4,5 yaşındaki kızı Buse Şenses ağır yaralanmıştı. Patlamada yaralanan minik Buse, 2 gözünü kaybederken aylarca yoğun bakımda tedavi gördü.

Aile, kızlarının tedavisi ve terör zararından doğan hakları için gerekli yerlere başvurdu. Bunun üzerine Sosyal Güvenlik Kurumu 5233 sayılı Kanun kapsamında Buse'ye "terör mağduru" olarak 1010 lira maaş bağladı. Anne Şenay ve baba Hüseyin Şenses "gazilik" unvanı için tekrar başvurduğunda Sosyal Güvenlik Kurumu cevap olarak maaş bağlanamayacağı bildirdi. Aile ise, saldırının TSK'nın servis aracına yapıldığını ölenlerin şehit, yaralananların gazi olması gerektiğini söyledi. Aile, iki gözünü kaybeden minik Buse'nin geleceği için "gazilik" unvanı verilmesi ve haklarından faydalanması için yetkilerden yardım bekliyor.

Patlamanın olduğu günü hatırlamadığını anlatan Anne Şenay Şenses, "O gün bende tamamı ile silik. Anlatılanlar var sadece. Yanımda kreşten alıp serviste en arkaya oturmuşuz. Buse çok hareketli bir çocuk olduğu için en arakaya otururduk. İnsanları rahatsız etmeyelim diye. Daha sonra patlama meydana gelince kızımı vatandaşlar araçları ile özel bir hastaneye götürmüşler. Bende daha sonra ambulans ile başka bir hastaneye kaldırılmışım. Uyandığımda olayın farkındaydım fakat bilinç olarak hiçbir şey hatırlamıyordum" dedi.

Minik Buse'nin gözlerinin kaybettiğini hasta yatağında öğrendiğini söyleyen anne Şenses, "Sorduğum ilk soru kızım Buse oldu. Kimse doğru düzgün cevap vermedi. 2 gün sonra yanına nakit gerçekleşti. Buse'de o gün ilk defa uyandırıldı. Gözlerinin görmediğini ilk defa orda öğrendim. 1 aya yakın hastane de kaldık. O günler zaten zordu. Çıktıktan sonra daha da zorluklar yaşamaya başladık. Hayata tekrar tutulması için çok çabaladık. Bunlardan birisi eğitimiydi. Eski kreşi tekrar kabul etti. Müdür ve öğretmenlerimizin çabasıyla Buse psikolojisini tekrar kazandı. Tekrar yaşamaya başladıklarını" anlattı.

İngiltere'de gözlerinin tekrar açılma şansının olduğunu ifade eden Şenses, şunları kaydetti:

"Buse'nin gözlerini için en iyi doktorlara götürdük. Olumlu bir yanıt almadık. TSK'nın rehabilitasyonun da fizik tedavi görürken tanıştığımız gazilerden İngiltere'de tedavi yapıldığını öğrendik. Arkadaşlarımız aracılığıyla başvuru da bulunduk. Doktor muayene edip karar vermek istedi. Buradan bir rapor alamadığımız için yurtdışına çıkamıyoruz. Önce kendi doktorumuz veriyor. Doktorumuzdan hep hayır cevabı aldığımız için prestijinin sarsıldığını söyledi. Bu şekilde veremeyeceğini söyledi. Bize 'Diğer insanlar nasıl hallettiyse sizde o şekilde halledin' dedi."

Kamu çalışanı olmadığı ve küçük yaşta olduğu için "gazilik" unvanın verilmediğini söyleyen anne Şenses şunları söyledi:

"Kamu çalışanı olmadığı için gazi sayılamadığını söylediler. Bu çocuğun eğitim hayatını sağlayamıyorum. İler de iş hayatını da sağlayamazsak bir geliri olmayacak. Terör mağduriyetinden dolayı sadece bin lira bir maaş bağlandı. 2 kere SGK'ya başvuruda bulunduk. Olumsuz cevap aldık. Geleceği içinde özellikle "gazilik" unvanın alınmasını istiyoruz. Bende kendim malulen emekli oldum. Malulen emekli olduğum için gaziliğim onaylanacak. Bende sağlıklı bir çalışan olsaydım benimkini de onaylamayacaklardı. Bu olayda diğer arkadaşlarımız şehit oldu. Bizde şehit olabilirdik. Kızım da o zaman şehit sayılacaktı ama yaşıyorsak gazi sayılmamız gerekiyor.