Yeşil sahaların gururlandıran kramponları

Ampute futbolla adeta hayata yeniden bağlanan İbrahim Halil Esen ve gazi Savaş Kaya, azim ve başarılarıyla seçildikleri milli takımın başarısı için ter döküyor.

Tunceli'de vatani görevini yaparken 2008'de mayına basan Savaş Kaya (28) ile 7 yaşındayken elektrik akımına kapılan İbrahim Halil Esen'in 17) yolları ampute futbolla kesişti.

Sol ayaklarını kaybeden ikili, arkadaşlarının daveti üzerine koltuk değnekleriyle yeşil sahaya adım attı.

Savaş Kaya ve İbrahim Halil Esen, ampute futbolla hem öz güvenlerini kazandı hem de önemli başarılar kazandı.

Azim ve başarıyla üç yıldır milli takımda fileleri havalandıran Savaş Kaya ve takımın en genç futbolcusu İbrahim Halil Esen, takımlarının başarısı için aralıksız çalışmalarını sürdürüyor.

"Sahaya çıktığımızda tek vücut, bir bütünüz"

Savaş Kaya, AA muhabirine, gazi olmadan önce bir futbol geçmişinin olduğunu, 2008'de ise ampute olarak futbol hayatına kaldığı yerden devam ettiğini söyledi.

Futbola rehabilite amaçlı başladığını, gazi arkadaşlarının desteğiyle futbolu ileri seviyeye taşıdığını aktaran Savaş Kaya, şöyle konuştu:

"Yaralandıktan sonra bana uygun olan ampute futboldu. Ülkemi savunurken ayağımı kaybettim, bayrağımı dalgalandırmak için ampute futbolu seçtim. Ülkemizin bayrağını göklere çektirmek için çalışıyoruz. Burada herkes aynı kaderi paylaşıyor, aynı bayrağa hizmet ediyor. Birlik ve beraberlik içinde iyi bir çalışmayla inşallah hem dünya kupasında hem de Avrupa Şampiyonası'nda zaferler elde edeceğiz. Ampute futbol tek ayakla oynanabilir ama sahaya çıktığımızda tek vücut, bir bütünüz. Bir aileyiz ve bir hareket ediyoruz."

"Hedefim milli takımda kalıcı olmak"

Takımının en genç oyuncusu İbrahim Halil Esen ise engelli olduğunda çok karamsarlığa kapıldığını, dışarıya çıkmak istemediğini dile getirdi.

Haline şükrettiğini vurgulayan ampute futbolcu, şunları kaydetti:

"Sonra bu duruma alıştım. Arkadaşlarımla futbol oynarken sürekli protezim kırılıyordu. Ampute futbol oynayan arkadaşlarımın desteğiyle bu sporu profesyonel olarak yapmaya başladım. Hedefim milli takımda kalıcı olmak. Ampute futbolu tek ayak ve iki değnekle oynuyoruz, ayaklarımızdan çok kollarımız yoruluyor. Tek bacak üstünde her yere koşmaya çalışıyoruz. Bizi örnek alan insanlar var. Arkadaşlarım 'Helal olsun size, iyi ki varsınız' diyorlar."