Şanlıurfa'da Tarım İşçilerinin Göçü Başladı

Şanlıurfa'da, havaların ısınmaya başlamasıyla birlikte tarlalarda çalışarak geçimini sağlayan tarım işçisi aileler, farklı bölgelere gitmeye başladı. Ege, Akdeniz ve İç Anadolu'daki tarlalarda çalışacak aileler, eşyalarını kamyonlarla gönderirken, kendileri ise otobüs veya minibüs ile gidiyor. Evlerinden 6 ay uzak kalacak tarım işçileri, "Bu yıl da göç zamanı geldi. Çocuklarımızı okuldan alıp, evlerimizi terk edip, başka yerlere gitmek bizi mutlu etmiyor ama geçimimizi sağlayabilmek için başka çaremiz yok" diye konuştu.

GAP'ın başkenti Şanlıurfa'da, arazisi olmadığı için geçimini mevsimlik tarım işçiliği yaparak sağlayan vatandaşlar, havaların ısınmaya başlamasıyla birlikte İç Anadolu ve Ege bölgelerinde çalışacakları tarlaların yolunu tutmaya başladı. Tarım işçiliği yapan aileler, birleşerek tuttukları kamyonlarla eşyasını gönderdikleri kentlere, kiraladıkları otobüs veya minibüslerle de kendileri gidiyor. 6 aylığına Ege, Akdeniz ve İç Anadolu'da mercimek, kimyon ve pancar tarlalarında çalışmaya başlayan mevsimlik tarım işçileri, yaz sonunda çay ve fındık toplamak için Karadeniz'e göç edecek. Her yıl nisan ayı sonunda başlayan zorunlu göçlerinin kasım ayı sonuna kadar sürdüğüne değinen aileler günde ortalama 35 lira kazanacaklarını söyledi. Eyyübiye Mahallesi'nde toplanan mevsimlik tarım işçileri, burada yaşlı olduğu için kendileriyle gidemeyen yakınlarıyla vedalaştıktan sonra minibüslere binerek yolculuğa çıktı. Karne almadan ailesiyle birlikte yola çıkan çocuklar ise okul arkadaşları ile öğretmenlerini özleyeceğini ifade etti.

Tarım işçiliği için farklı bölgelere giden Sevimli Köyü sakinlerinden Abdullatif Çiftçi, 2005 yılında Tarım Reformu Müdürlüğü tarafından toprağı olmayan köylülere arazi kiralanması yönünde karar alındığını ancak birçok ailenin kriterleri uymadığı gerekçesiyle bu haktan yararlanamadığını belirterek, "Toprağımız olmadığı için mecburen ırgat yaşamı sürüyoruz. Her yıl 6 ay farklı kentlerde, farklı bölgelerde tarlalarda çalışarak geçimimizi sağlıyoruz. 6 ay süren zorunlu göç sırasında biriktirdiğimiz paraları da Şanlıurfa'da kaldığımız 6 aylık dönemde harcıyoruz" dedi.

Aileleriyle birlikte tarım işçisi olarak yollara düşen vatandaşlar, her yıl aynı manzarayı yaşadıklarını belirterek, şunları anlattı:

"Bu yaşam bizim kaderimiz oldu. Her yılın yarısını birkaç şehirde tarlalarda geçiriyoruz. Geçmişte kamyonlarda tıka basa yolculuk yaparak tarlalara gidiyorduk. Ancak kazalarda onlarca kişinin ölmesi ve denetimlerin artırılmasıyla artık eşyalarımızı kamyonlarla gönderip, bizler de birkaç aile birleşerek minibüs veya otobüs kiralayarak yollara düşüyoruz. Bizi en çok üzen ise bu zorunlu göç nedeniyle çocuklarımızı okuldan alarak yanımızda götürüyor olmamız. Çocuklarımız her yıl okula geç başlıyor ve karnesini alamadan yeniden tarlalarda çalışmak üzere eğitime mecburen ara veriyor."

BİNLERCE ÇOCUK OKUL YERİNE TARLAYA GİDİYOR

Türkiye'de 550 bini aşkın öğrencisi ile en kalabalık öğrenci sayısına sahip Şanlıurfa'da, tarım işçisi ailelerin zorunlu göç yolculuğu eğitim çağındaki çocuklarını da olumsuz etkiliyor. Okula erken veda ederek aileleri ile birlikte yola çıkan çocuklar karnelerini göremiyor. Binlerce çocuğun aynı kaderi yaşadığı Şanlıurfa'da, okul sıraları nisan, mayıs, eylül ve ekim aylarından boş kalıyor.

'BİR DRAM YAŞANIYOR'

Sevimli Köyü sakinlerini uğurlamaya gelen Mazlum Der Şanlıurfa Şube Başkanı Meral Dervişoğlu, mevsimlik tarım işçiliğinin kader olmadığını söyledi. Yaşanan bu durumun mutlaka sonlandırılması gerektiğini anlatan Dervişoğlu, "Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde bulunan kentlerinde bir dram yaşanıyor. İnsanlarımız sistemsel sorunlar nedeniyle göç ediyor. Çocuklarımız, kadınlarımız uygunsuz koşullarda yolculuk yapıyor, sağlıksız koşullarda çalışıyor ve yaşıyor. Bu dram mutlaka durdurulmalı ve bu insanların bulunduğu alanlarda yaşayabilme olanağı yaratılmalıdır" dedi. - Şanlıurfa