Aşk Treni: Savaş Ortasında Umut

Sasha, savaş bölgesinin derinliklerine giden bir gece treninde.

22 yaşındaki genç kadın, Ukrayna'nın başkenti Kiev'den ülkenin doğusundaki Donetsk bölgesinde yer alan Kramatorsk kentinde sevdiği erkekle buluşmak için "aşk treni" olarak adlandırılan trenle bir yolculuk yapıyor.

Çift için yeniden bir araya gelmek, uzun zamandır beklenen bir şey ama kısa sürecek.

Sabah kahvesini içerken BBC'ye "Kendim için değil ama eşim için endişeleniyorum. Şu anda mevkinden çıkıyor" diyor Sasha.

Yolculuk yorucu ve çok tehlikeli ancak Sasha için bu çabaya değer:

"Oraya giden yol uzun olabilir ama umut dolu. Geri dönmek ise daha zor."

Ukrayna Demiryolları, demiryolu altyapısına yönelik saldırıların yoğunlaşması nedeniyle 5 Kasım'da Donetsk'teki tren seferlerini askıya aldı.

Tren Kramatorsk'ta değil, şehirden otobüsle iki saat uzaklıktaki küçük bir kasabada duruyor.

Sasha, "Ve bu transfer sırasında her şey olabilir" diyor ve ekliyor:

"Ama trenlerin hala çalışıyor olması iyi bir şey, çünkü bu umut veriyor."

Kramatorsk'a olası taşınma

Sasha, Ağustos 2025'te evlendi.

"Dmytro bana hemen söyledi, 'Sen benim eşim olacaksın' dedi. Ona inanmamıştım. 25 yaşından önce evlenmeyi planlamıyordum" diyor gülümseyerek.

Eşi kariyer sahibi 26 yaşında bir asker.

Hayatının 7 senesini Ukrayna ordusunda geçirmiş.

Sasha'nın orduyla da bağları var.

Bu durumu, "Ailemdeki tüm erkekler askerlik yapıyor. Babam polisti ama emekli olduktan sonra o da silahlı kuvvetlere katıldı. Ağabeyim de orduda" diye açıklıyor.

Sasha neredeyse her ay Kramatorsk'a gidiyor.

Bu seyhatlerin daha sık olmasını diliyor ama ordudan izin almak Dmytro için çok zor.

Düğünden sonra Sasha, Kramatorsk'a taşınmayı bile düşünmüş.

"Bu konuyu Eylül ayı başında konuştuk. Bir ay önce tekrar konuştuk. Ve bir hafta önce de. Bunu her zaman konuşuyoruz ama açıkçası şu anda mümkün değil çünkü Kramatorsk tehlikeli" diyor.

Dmytro kısa süreli buluşmaları için nispeten sakin ve güvenli bölgeleri seçiyor ancak Sasha, "Yine de şehir çok gürültülü ve çok sayıda grev var" diyor ve ekliyor:

"O yanımda uyurken hiçbir şeyden korkmuyorum."

Kiev'den bindiği, yüksek hızlı bir tren.

Ama o gün, en az iki saat gecikti.

Kondüktör bu durumu, "Poltava'ya kadar hızlı gidiyor ama Harkiv bölgesine ulaştığımızda, altyapıya yönelik bombardıman nedeniyle dolambaçlı yollardan gitmek zorunda kalıyoruz. Ne zaman varacağımızdan asla emin olamazsınız. İnsanlar bunu yerinde hesaplıyorlar" diye açıklıyor.

Bazen tren Barvinkove şehrinde hattın sonuna ulaştıktan sonra yolculuk daha da karmaşık bir hal alıyor.

Bir keresinde otobüs istasyondan uzağa park edilmişti.

Sonunda, onsuz gitti.

"Bir kadın taksi şoförü gördüm" diyor Sasha.

"Beni Kramatorsk'a götürmesi için onu ikna ettim. Yaklaşık 3 saat boyunca sisin içinden geçtik. Yol çukurlarla doluydu" diye de ekliyor.

Sasha gülümseyerek, "Beni ayakta tutan tek şey sağduyu. Hala hayatta olmamız, iletişim ve ulaşımın olması, birbirimizi görebilmemiz" diyor.

Ve her görüşme sonrası da bir sonraki buluşma için hazırlanmaya başlıyor.

Otobüsten trene

Barvinkove'deki platformda insanlar temkinli şekilde iniyor.

Akşam sisi, ortama ve bazıları için de sükûnet hissine katkıda bulunuyor.

"Sis olduğunda daha az silahlı insansız hava aracı uçuyor" diye fısıldıyor büyükanneler birbirlerine.

Karanlıkta, trenden ayrılanlar nereye gideceklerinden tam olarak emin değiller.

Tek seçenek, kalabalığı, çoğunlukla kamuflajlı insanları, takip etmek.

Sakallı bir adam beyaz ceketli bir kadına nazikçe sarılıyor.

Ben de sohbet etmek için çifte yaklaştım.

"Ağlamamak için kediotu (uykusuzluk ve anksiyete için kullanılan doğal bir sakinleştirici) içtim. Geçen sefer hep ağladım ve doğru düzgün vedalaşamadık" diyor Andriy ile 4 ay önce bir otobüste tanışan Polina.

Andriy, orduya kaydolmaya gidiyordu.

Polina ise deniz kenarından eve dönüyordu.

Polina 24 yaşında ve bu onun Kramatorsk'a ilk ziyareti.

Bundan önce Andriy hafta sonları Kiev'e gidiyordu.

Polina, "Uzun süredir birlikte değiliz ve birlikte geçirdiğimiz bu zamanı gerçekten arzuluyoruz. Bir noktada Andriy'e artık umursamadığımı söyledim. Yarım günlüğüne bile olsa, sadece birlikte kahve içmek için bile gelebilirim" diyor.

Sonunda Andriy'ye hafta sonu izni verildi.

Ve Polina bir tren bileti aldı.

"Uzun mesafeli ilişkiler zordur" diyor itirafında Polina.

Polina, "Andriy cevap vermediğinde hemen endişelenmeye başlıyorum ama duş alıyor falan olabilir. Ayrıca, her karşılaşmamızda birbirimizin fiziksel varlığına yeniden alışmamız gerekiyormuş gibi geliyor. Çünkü birbirimizi o kadar uzun zamandır tanımıyoruz" diyor.

Ortam sürekli tehlikeli.

Polina, sabah erken saatlerde treni Kiev'e geri döndüğünde, peronda patlamalar duydu.

O gece başkent, 10 saatten fazla süren en uzun hava saldırısı alarmlarından biriyle çınlamıştı.

Daha sonra kentte saldırlar sonucu iki kişinin öldüğü, çok sayıda kişinin de yaralandığı doğrulandı.

Bu arada, partnerleri cephe hattındaki kasabalarına getiren trenler aileleri de onlardan uzaklaştırıyor.

Yerel makamlar düzenli olarak insanları güvenlik için ayrılmaya teşvik ediyor.

Cephe hattı Kramatorsk ve Sloviansk şehirlerinden sadece 20 kilometre uzakta.

Hattakiler sürekli bombardıman altındalar ve silahlı insansız hava araçlarının da erişim alanı içindeler.

Harkiv ve Donetsk bölgeleri arasıdaki sınırında tahliye merkezine her gün yaklaşık 200 kişi güvenlik arayışıyla geliyor.

Bazıları kendi araçlarıyla seyahat ediyor ve önlerindeki hayata dair net bir plan yapıyor.

Diğerleri ise Ukrayna Demiryolları tarafından sağlanan ve sürekli Rus saldırıları nedeniyle gecikse de sonunda varış noktasına ulaşacak tahliye trenini bekliyor.

"Bir sonraki buluşmayı şimdiden iple çekiyorum" diyor Sasha hüzünle ve ekliyor:

"Gözyaşları ve umutsuzluk için zaman yok."

Bu haber, BBC Küresel Gazetecilik biriminin katkılarıyla hazırlandı.

Haber, BBC gazetecileri tarafından hazırlandı ve kontrol edildi. Bir pilot proje kapsamında çevirisi için yapay zekadan da faydalanıldı.