Düşünce Akademisi 28 Şubat'ın 20. Yıldönümünde Bir Mesaj Yayınladı

Durer mesajında şunları ifade etti; 27 Mayıs 1960, 12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 askeri müdahaleleri ile 28 Şubat 1997'de yapılan post modern darbeler ülkemizde çok büyük tahribatlar yaratmıştır. Acıdır ki, 15 Temmuz gecesi devletimizin içinde yuvalanmış bir kesim hain, masum kolluk kuvvetlerinin ve milletin kanını akıtarak halkın iradesine yeniden kast etmişlerdir. Ülkemizde yeni bir darbe olayı daha patlak vermiştir. Özelikle orta doğu coğrafyasında yaşanan bu darbe olaylarını en doğru şekilde anlayabilmek için, Amerika'nın orta doğu stratejilerini çok iyi okumak, çok iyi analiz etmek gerekiyor. Bu darbelerin tamamını, Dünya üzerindeki politik bir sisteme ve ekonomik bir örgütlenmeye bağlıyorum. Bu belki biraz paranoyakça gelebilir, fakat bu darbelerin tamamı dış güç odaklı olup, içimize yerleştirilmiş şer odakları, taşeronlar tarafından yapıldığını azıcık zekâsını kullanan herkesin net bir şekilde görebileceğini düşünüyorum.

28 Şubat, Merhum Necmettin Erbakan'ın Başbakan olduğu 1997 yılının 28 Şubat günü toplanan milli güvenlik kurulu toplantısı sonucunda açıklanan kararla başlayan, sözde irtica' ya yönelik ordu ve bürokrasi merkezli bir süreçti. Ülkemizde siyasi, hukuki, idari ve değişik toplumsal alanlarda birçok olumsuz değişimlere neden olan bir süreçti. Yaşanan bu Post-Modern darbe tarihe bir kara leke olarak geçti. Tabi her ne kadar post modern bir darbe olduğu ifade edilse de bas bayağı bir darbe olmuştur. Sözde irticayla eylem planının uygulanıp uygulanmadığı görevini yürütmek için, Çevik Bir'in kontrolünde daha doğrusu bu yapılanma Çevik Bir'in düşüncesi olup, dönemin deniz kuvvetleri komutanı Or. Amiral Güven Erkaya'nın kontrolünde batı çalışma grubu kurulmuştu. Bu süreçte sırf alnı secdeye gittiği için, altı milyon dindar insan fişlenmişti. İzlerinin bin yıl devam edeceği iddia edilen 28 Şubat darbesi, bu imanlı milletin sayesinde birkaç yılda tarih olmuştur.

Serdar Durer sözlerine devamla; Süreç işlerken, yaşı çok küçük bir sporcu idim. İstanbul büyük şehir belediyesine yeni transfer olmuştum. Bir süre sonra kulüp onursal başkanımız Recep Tayyip Erdoğan hapse atılmıştı. Uzun süre büyükşehir belediyesinden hiç maaş almadan koşmaya devam etmiştim. Başkanımızın hapiste olduğu Pınar Hisar Cezaevine gittiğimiz zamanı hiç unutamıyorum. Daha sonra Gebze Belediyesinde spor hayatıma devam ettim. Yarışlarımızı izlemek ve bize destek olmak için, birçok başka şehirlere kadar bizimle gelen, Belediye Başkanımız merhum Ahmet Penbegül'de o dönem hapse atılmıştı. Sporcu babaları tek tek içeri atılıyordu. Buhranlı yıllardı. Yazı yazmayı çok seviyordum. Yazdığım yazılarım çoğu vakit yayınlanmasa da, gönderdiğim ulusal gazeteler, yazılarımı yayınlamasalar bile başıma iş açmıştım. Bitlis'e geldiğimde gözaltına alınmıştım. Henüz o küçük yaşıma rağmen polislerin alaycı tavırları, o yazıları sen mi yazdın ufaklık? Çocuğum senin yaşın kaç? Bu kürdan gibi bir şey. Kürtçe biliyor musun? Çavani, başi? Şeklinde sorularını hiç unutamıyorum. Babamın o dönem ziraat bankasında veznedar olması hasebiyle, iyi bir çevresi vardı. Yine mahallemizde muhtarlığa yeni seçilmiş olan, babam gibi sevdiğim ağabeyim, Aslan Deryal'ın sayesinde yırtmıştım.

Başta Merhum Necmettin Erbakan olmak üzere, dönemin mağdurları, onur ve haysiyet abideleri olarak milletin gönlünde yaşamaktadırlar. Bu iğrenç darbeye imza atanlar ise, sadece utanç vesikalarıdır.