D.Ü.şünüyorum da Bu Nasıl Yoğun Bakım!

Bir düşünün yoğun bakım ünitelerinin insan yaşamının kurtarılmasında ne kadar önemli olduğunu? Bilindiği gibi yoğun bakım üniteleri insanların yaşamlarının kurtarılmasında kritik bir alan olarak kendini kabullendirirken bu kriter Dicle Üniversitesi İntaniye servisi, ara yoğun bakım ünitesi için adeta geçerli değil. Hijyenin en üst düzeylerde olması gereken yoğun bakım ünitesinde resmedilen bu kareler insan yaşamına verilen değeri gözler önüne seriyor.

YOĞUN BAKIM DEĞİL ADETA PİKNİK ALANI

Yaptıkları başarılı çalışmalar ile kendilerini gurur abidesi olarak tanıtan Dicle Üniversitesi yönetimi adeta kendi hastanelerindeki uygulamalardan bihaber.Kritik önem taşıyan ve özellikle yaşama riski az olan ağır hastaların tedavi amacı ile sürekli olarak gözlem altında tutulduğu İntaniye servisi, ara yoğun bakım ünitesi yolgeçen hanı gibi.

Özellikle enfeksiyon kapan yoğun bakım hastalarının konuşlandırıldığı bu ünitede refakatçilerin hijyenden ve temizlikten uzak, gelişi güzel sergiledikleri tavırlar düşündürüyor. Bayanların kaldığı ara yoğun bakım ünitesinde erkek refakatçilerin olması tepki çekerken aynı zamanda ayakkabılarını çıkartan erkek refakatçilerin çorapları ile hastaların yatağına hatta solunum bölgelerine ayaklarını uzatarak pervasızca oturmaları tepkilere neden oluyor. Hastane yönetiminin bu tür eylemlere sessiz kalması ve kontrolden uzak hareket etmesi ise vatandaşları çileden çıkartıyor.

ENFEKSİYON KAPAN HASTALAR KİME EMANET?

Özellikle hastanenin yoğun bakım ünitesinde yatan enfeksiyonlu hastaların tedavisi bu kadar önem arz ederken giren çıkanın yoğun olması ve pervasızlık bazı hasta yakınlarını tedirgin ediyor. Adlarının açıklanmasını istemeyen hasta yakınları yetkilileri bilgilendirdikleri halde pervasız davranıldığının altını çizerken bir an önce ağır olan bu hastaları enfeksiyonlardan uzak tutmak gerektiğini hatırlatıyorlar.

Enfeksiyon kaptığı için ana tedavisini yapamayan yoğun bakım hastalarının hiçbir suretle kimse ile özellikle de hastalık riski nedeni ile dışardan insanlarla temasların kesilmesi gerektiği herkes tarafından malumken hastane yönetiminin bu manzaralar karşısında sessiz kalması ise düşündürüyor.

Kaynak: Öz Diyarbakır Gazetesi