Anne Bak Boyum Uzamış"

GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ :

Anne Rağba Hachalil ile röportaj

Hachalil ailesinin yaşadığı evin dışından görüntüler

Cam kemik hastası Muhammet ve Mahmut kardeşlerle röportaj

Detaylar

"Anne bak boyum uzamış"

Suriye'deki iç savaştan kaçarak Türkiye'ye sığınan Hachalil ailesinin "cam kemik" hastası iki oğlundan 15 yaşındaki Muhammed, tüm zorluklara rağmen yaşama umudunu yitirmiyor

Rahatsızlığı ilerlediği için nefes almakta zorlanan, koltuk değnekleriyle hareket eden 90 santimetre boyundaki Hachalil, her gün sabah, "Anne bak boyum uzamış" diyerek herkesi duygulandırıyor

Anne Hachalil:

"Savaşta oradan oraya savrulduk. Gördüğümüz zulüm çocuklarımın yaşama sevincini yok etmedi. Muhammed'in durumu beni çok üzüyor. Artık hareket etmekte bile zorlanıyor"

METİN BOLAT - Suriye'deki iç savaştan kaçarak ailesiyle Türkiye'ye sığınan, 90 santimetre boyundaki cam kemik hastası Muhammed Hachalil'in her gün "Anne bak boyum uzamış" demesi herkesi hüzünlendiriyor.

Üç çocukları olan Mustafa (48) ve Rağba Hachalil'in (38) oğulları Mahmut (21) ve Muhammed'e (15) doğuştan, halk arasında "cam kemik" hastalığı olarak bilinen "osteogenesis imperfecta" teşhisi konuldu.

İki yıl önce çeşitli rahatsızlıklarından dolayı eşini kaybeden Rağba Hachalil, ülkesindeki iç savaş nedeniyle çocuklarını da yanına alarak Türkiye'ye sığındı. Ağabeyine göre rahatsızlığı daha hızlı ilerleyen Muhammed, artık nefes almakta bile güçlük çekiyor. Hareket etmekte zorlanan ve koltuk değnekleri yaşamının bir parçası olan Muhammed, tuvalet ihtiyacını annesinin desteğiyle giderebiliyor.

Zorluklara rağmen yaşama umudunu hiç yitirmeyen Muhammed, her sabah uyandığında boyunun uzayıp uzamadığına bakıyor. Sürekli "Anne bak boyum uzamış" diyen Muhammed, rahat hareket edebilmek için bir akülü aracın hayalini kuruyor.

Oğlunun rahatsızlığı boynunu büküyor

Yakınlarının evinde kalan anne Hachalil, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çocuklarının durumuna çok üzüldüğünü, kemiklerinin en küçük darbede kırıldığını söyledi.

Onları yaşatmak için çabalarken, çıkan iç savaşın acılarını katladığını belirten Hachalil, "Bombalardan kaçmak için sürekli yer değiştirmek zorunda kalıyorduk. Göçebe gibi yaşıyorduk. Çocuklarımı korumak için çok çaba sarf ettim. Koltuk değnekleriyle hareket ettikleri için onları güvenli bölgeye götürmek çok zor oluyordu" diye konuştu.

Eşini kaybettikten sonra güç de olsa Türkiye'ye sığındıklarını anlatan Hachalil, şöyle devam etti:

"Çocuklarımın durumunu gören Türk yetkililer çok yardımcı oldu. Doktorlar her ne kadar evlatlarımın sağlığı konusunda yapacak hiçbir şey olmadığını söyleseler de onların kendi ayakları üzerinde duracağı günün özlemini çekiyorum. Muhammed'in rahatsızlığı çok ilerledi. Artık nefes almakta bile güçlük çektiği için iki cümleyi bile art arda kullanamıyor. Boyunun uzamamasına, rahatsızlığından dolayı evden çıkamamasına üzülüyor. Her gün boyu uzayacakmış gibi sanıyor. Sabahları yanıma koşarak gelip 'Anne bak boyum uzamış' demesi beni çok hüzünlendiriyor. Savaşta oradan oraya savrulduk. Gördüğümüz zulüm çocuklarımın yaşama sevincini yok etmedi. Muhammed'in durumu beni çok üzüyor. Artık hareket etmekte bile zorlanıyor."

"Akülü aracım olsa bu kadar çok yorulmam"

Muhammed Hachalil ise koltuk değnekleriyle yürümenin çok zor olduğunu dile getirdi. Nefes almakta da çok zorlandığı için zor günler geçirdiğini vurgulayan Hachalil, "Evde oturmaktan sıkılıyorum. Bir akülü aracım olsa bu kadar çok yorulmam. Tuvalete annem ile girdiğim için üzülüyorum. Boyumun, yaşıtlarım gibi uzamasını çok istiyorum. Her gün aynada kendime bakıyorum" diye konuştu.

"Savaş, hastalığımızdan daha ağır geldi"

Mahmut Hachalil de Suriye'de adeta yaşamla ölüm arasında gelip gittiklerini aktardı.

Ekmek almak amacıyla, bombaların isabet etmediği fırınlara ulaşmak için yoğun çaba sarf ettiğine işaret eden Hachalil, "Bir seferinde ölümün kıyısından döndüm. Hengamede değneklerimi kaybedip, düştüm. Biri kucağına alarak beni alandan uzaklaştırdı. Rahatsızlığımız da olduğu için orada zor günler geçirdik. Savaş hastalığımızdan daha ağır geldi" ifadelerini kullandı.

Mahmut Hachalil, her geçen gün rahatsızlığı daha da ilerleyen kardeşinin durumuna çok üzüldüğünü, hayatta kalması için her gün dua ettiğini kaydetti.

Muhammed Hachalilosteogenesis imperfectaSuriye

Muhabir Metin Bolat Redaktör Ahmet Kayır

Yayınlayan M.Tevfik Erçetin