Beni Oğlum Ayakta Tuttu"

ALİ KORKMAZ - TFF 1. Lig ekiplerinden Manisapor'un kalecisi İsmail Şahmalı, 5 aylık oğlu Muhammet Ömer'i kaybetmesine rağmen zorlu süreçte gösterdiği performansla takımının ligde tutunmasına katkı sağladı.

İsmail Şahmalı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, ekonomik olarak yaşanan sorunlar nedeniyle sezona zor bir dönemde başladıklarını, transfer olan oyuncuların ilk hafta forma giyemediğini, ilk 2 haftada kazandıkları 4 puandan sonra düşüş yaşadıklarını bildirdi.

Bu süreçte teknik direktör değişikliklerinin de yaşandığını hatırlatan İsmail, "Bence bizi kümede tutan ilk yarıda aldığımız kritik puanlardı. Büyükşehir Gaziantepspor galibiyeti, Mersin deplasmanında aldığımız puan, içerdeki birkaç puan bizi ligde tuttu. Puanları alamasak ikinci yarıya avantajsız girecektik. İkinci devrede 27 puan almamıza rağmen ligde kalabilmeyi son haftadan önce garantiledik." dedi.

Ara transfer döneminde takıma katılan isimlerin çok faydalı olduğunu belirten tecrübeli kaleci, yaşanan maddi zorluklara rağmen, kulüp başkanı Abdullah Mergen'in yalnız çalıştığını, az da olsa taraftarların da kendilerine coşku verdiğini kaydetti.

"TFF 1. Lig daha zor"

İsmail Şahmalı, TFF 1. Lig'in Süper Lig'den daha zor olduğunu savunarak, "TFF 1. Lig daha zor, kalecilik de zor. Geriden oyun kurmayı seviyorum ama 1. Lig'de zor, neredeyse bana bile baskı yapıyorlar. Süper Lig'de herkes bu baskıyı yapmıyor. Süper Lig'de oyun kalitesi daha fazla ama mücadele olarak bizim lig daha önde." diye konuştu.

Manisaspor'la sözleşmesinin bir yıllık olduğunu ve güzel günlerinin geçtiğini kaydeden İsmail Şahmalı, "Burada güzel günlerim geçti, şartlarımız uyarsa devam etmek istiyorum. Manisaspor'un bende manevi değeri çok. Oğlumu kaybettiğimde herkes bana destek verdi. Tarzan Tribünü'ne oğlumun ismini vermeleri de beni çok mutlu etti." diye görüşlerini aktardı.

"Beni oğlum ayakta tuttu"

Oğlu Muhammet Ömer'i martta, 5 aylıkken kaybettiğini ifade eden İsmail Şahmalı, şunları söyledi:

"Beni oğlum ayakta tuttu. Muhammet Ömer'in hastalığını eşim hamileyken öğrendik, yaklaşık 8 ay sürdü. Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın. İmtihanların en zoru diyebilirim ama yine ben Manisa'dan Adana'ya her hafta, bazen haftada iki kere gidip geldim. Yollar görünmedi gözüme, işimi de bırakamadım. Her maç öncesi oğlumun fotoğrafına bakıp, onunla konuşup sahaya çıkıyordum. Beni oğlum maça hazırladı. Eşim bana çok yardım etti, buradayken bile eşimin işi zordu."