Osmanlı'nın Avrupaya Verdiği Büyük İnsanlık Dersi

"Zat-ı Şahaneleri Osmanlı Mülkünün Sultanı Abdülmecid Han'a ;

Aşağıda imzaları bulunan biz İrlanda Asilzadeleri, Beyefendileri ve Sakinleri, Majesteleri tarafından acı çeken kederli İrlanda Halkı'na gösterilen cömert hayırseverlik ve alakaya en derin minnetlerimizi saygıyla takdim eder ve onlar adına Majesteleri tarafından İrlanda Halkı'nın ihtiyaçlarını karşılamak ve acısını dindirmek üzere cömertçe yapılan 1.000 Sterlinlik bağış için teşekkürlerimizi arz ederiz."

Avrupa'nın en batısında, 4.500 km uzağımızda,tarih boyunca hiç karşı karşıya gelmediğimiz bir memleketin insanlarının,bugün Topkapı Sarayı arşivinde muhafaza edilen bu üç-beş satırlık teşekkür mektubu aslında ciltler dolusu kitaba sığmayacak bir insanlık örneğinin en açık ifadesiydi...

Yıl 1847...İrlanda...O dönemde Birleşik Krallığın bir parçası olmasına rağmen İngiltere tarafından tam bir sömürge gibi yönetilen İrlanda'nın en önemli geçim kaynağı patatesti.Halkın büyük çoğunluğunun ana besin maddesi de buydu. 1845'te Amerika'dan gelen zehirli bir mikroskobik mantarın, patates ürününün üçte birini yok etmesiyle başlayan kıtlıkda, ertesi yıl da ürünün yüzde 80'ı tarlalarda çürüdü . İrlanda halkının açlıktan tohumluk ayırdığı patatesleri de yemesi sonucu kıtlık 1847'de zirveye ulaştı.

İrlanda halkı açlıktan kırılıyordu.Amerika kıtasında yaşayan yoksul Kızılderili kabilesi Çoktavların bile aralarında 170 dolar toplayıp İrlanda halkına destek olmaya çalıştığı bu dönemde İngiltere ve sömürgelerinden elde ettikleri zenginlikler sayesinde oldukça parlak günler geçiren Avrupa'nın büyük ülkeleri bu faciaya tamamen kayıtsız kalmışlardı.

İrlandalılar ve Drogheda halkı bu yardımı hiç unutmaz.İrlanda 1923 yılındaki Lozan görüşmeleri sırasında tüm ülkelere karşı Türkiye'yi destekler.

2010 yılında Türkiye'yi resmen ziyaret eden ilk İrlanda Cumhurbaşkanı olan Mary McAleese'de düzenlediği basın toplantısında şu sözleri söylemiştir., "Bir milyon İrlandalının hayatını kaybettiği Büyük Açlık döneminde Türk halkının bize nasıl yardım ettiğini çok iyi hatırlıyoruz.