Engelini Çocuklarla Aştı

MERSİN'in merkez Mezitli İlçesi'nde 9 aylıkken geçirdiği çocuk felci sonucu iki ayağı tutmayan 36 yaşındaki Seden Serin, çocuklar sayesinde yaşama tutundu.

Mezitli Belediyesi bünyesindeki Kitap Okuyan Çocuklar Oyun Kitaplığı'nda taşeron firmada 1 yıl önce işe başlayan Seden Serin, miniklere kitap okuma alışkanlığı kazandırmanın yanı sıra, çocuklarla birlikte hayal kurma, deney yapma, oyun hamuru, parmak boyası yapıp hep birlikte keyifli zaman geçiriyor. Akülü arabasıyla çocukları gezdiren Serin, veliler ve çocuklarla birlikte şarkılar da söylüyor. Çocukların adeta sevgilisi olan Serin, "Burada işe başladıktan sonra dünyam değişti. Hayata daha çok bağlandım. Çocukların saf ve gerçek sevgilerinden dolayı daha mutlu oluyorum. Hayatta hep bir amacımın olmasını istiyordum. Artık bir amacım var. Çünkü çocukların yüzünü güldürebiliyorum. Onları çok seviyorum. Onlar gülerse ben de mutluyum. Hayatı şimdi daha çok seviyorum" dedi.

BELEDİYE BAŞKANI OLMAK İSTİYOR

Açık Öğretim Fakültesi Kamu Yönetimi 3'ncü sınıf öğrencisi olan Serin, şöyle dedi:

"Kendimi bildim bileli, hayatımı engelli olarak devam ettiriyorum. Bu durum benim için çocukluk ve gençlik çağlarımda zor oldu ama çözüm yolları ürettim. Geçirdiğim ameliyatlar nedeniyle ilkokulu 3'ncü sınıfta bırakmak zorunda kaldım. Ama okuma aşkı içimde hiç bitmedi. Okulumu dışarıdan bitirmeye karar verdim. Azimli ve güçlü olduğuma inandım, bunu başardığıma inanıyorum. 2 yıllık Sosyal Bilimler bölümünden mezun oldum. Şimdide Kamu Yönetimi'ni okuyorum. Tek hayalim devlet dairesinde kadrolu bir işe başlamak. Ama Belediye Başkanı da olmayı çok istiyorum."

ÖNCE SANDALYEYİ DEĞİL İNSANI GÖRMEK GEREKİR

Toplumu engellilere karşı duyarlı olmaya davet eden Serin şunları söyledi:

"3 Aralık Dünya Engelliler Günü benim için çokta bir şey ifade etmiyor. Bunu kutlamak değil engellilerin hayatlarını daha nasıl kolaylaştırabiliriz diye çözümünü aramak lazım. Aslında her gün engelliler birçok sorunla karşılaşıyor. Sokağa çıktığımda engeller peşimi bırakmıyor. Bir bankaya ya da postaneye gittiğimde vezneye yetişemiyorum. İşlemlerimi başka birisine yaptırmak veya kapıda beklemek zorunda kalıyorum. Rampaların önüne arabalar park ediliyor. Otobüslere bindiğimde acınacak gözlerle bakılıyor. Yetişkin bir insanın kabullenebileceği şeyler değil. İnsanlarımız bizlere duyarlı değil, gün geçtikçe daha da duyarsızlaşıyorlar. Bizi gördükleri zaman görüntü kirliliği gibi görüyorlar. Toplum olarak bilinçlenmemiz gerekir. Önce sandalyeyi değil insanı görmek gerekir. Ben buna inanıyorum. Halkımızdan da, tüm Türkiye'nin bu konuda gerçekten duyarlı olmasını istiyorum. Kim bilir belki bir gün sizin de başınıza gelebilir." - Mersin