''Son devdah''ların ipeğe hayat veren alın teri -

İpek bürümcülüğü olarak bilinen devdahlığın ülkedeki son temsilcileri Mehmet Öksüzler ile Ertuğrul Şengülap, Bursa'da tüm zorluklarına rağmen kaybolmaya yüz tutmuş mesleklerini sürdürüyor. Atalarından kalma sanatı 200 yıllık makinelerle evlerinin bodrumunda ayakta tutan devdahlar, ürünleri seri bir şekilde ortaya çıkarabilmek için koşarak çalışıyor.

Merkez Osmangazi ilçesi Muradiye Mahallesi'ndeki evlerinin alt katında kurulu devdahhanede, soğuk sıcak demeden el yordamıyla çalışan Öksüzler ve Şengülalp, kendileriyle birlikte mesleğin kaybolacak olmasının üzüntüsünü yaşıyor.

Ertuğrul Şengülalp, AA muhabirine yaptığı açıklamada, ipek bürümcülüğünün bir sanat olduğunu söyledi. Dokumacılık mesleğinin içinde yer alan devdahlığı yıllardır sürdürdüklerini anlatan Şengülalp, ''Çark' adı verilen makinede bize ham olarak gelen ipeğin elle bükümünü ve katlanmasını yapıyoruz" dedi.

''Bu mesleğin zorlukları anlatmakla bitmez'' diyen Şengülalp, ''Çok yorucu olduğunu söyleyebilirim. Kışı başka, yazı başka. Bu soğuk havalarda evimizin bodrumunda 200 yıllık makinelerle çalışıyoruz. Günde ortalama 15 kilometre koşuyoruz. Seri olmak zorundayız. Her insan buna dayanamaz'' ifadesini kullandı.

Müşterilerin hizmeti çok çabuk istediğini ifade eden Şengülalp, şöyle konuştu:

''Ürünlerin ham maddesini birkaç gün içinde çıkarmak durumundayız. Bir de bunların boyaması var. Kazanda sabunlu suda kaynatıp istediğimiz renklere boyuyoruz. Çıkan ürünleri halk eğitim merkezleri, olgunlaşma enstitüleri ve Ödemiş'teki el sanatıyla uğraşan kadınlar bizden alıyor. Bunları satarak kendilerine kar yapıyorlar.''

- ' 'Türkiye'de faal olarak çalışan iki kişi kaldık''

Mesleğin zorlukları nedeniyle tercih edilmediğini anlatan Şengülalp, şunları söyledi:

''Türkiye'de faal olarak çalışan iki kişi kaldık. İpek bürümcülüğünün ölmemesi için çaba sarf ediyoruz. İki ay önce Kırşehir'de 'Ahilik Haftası' programına çağrıldım. Orada Başbakana ve bakanlarımıza da anlattım. Bana 'bu işi kim devam ettirecek?' diye sordular. Ben de 'oğluma öğrettiğimi ama yapar mı yapmaz mı bilmediğimi' söyledim. Başbakanımız bana 'bu mesleği bitirmeyelim, devam ettirelim' dedi. Biz de bir şekilde devam ediyoruz. Açıkçası bu sanatı dedemizden kaldığı için yapıyoruz. Bir şeyi kalmadı, ipeği bile adam akıllı güzel bir yerden temin edemiyoruz. Cazip değil ve maalesef bizimle birlikte bu meslek de bitecek gibi...''