Ürdün'deki Suriyeli Sığınmacılar

GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ:

Mafrak sokakları ve halkı

Suriyeli Durgam Ali ile röportaj

Suriyeli Avad İsa Erşid'in kaldığı ev ve ailesi

Suriyeli Avad İsa Erşid ile röportaj

Ülkelerindeki iç savaş sebebiyle Ürdün'e kaçmak zorunda kalan Suriyeli sığınmacılar, uluslararası toplumun umursamaz tavrı, yardım kuruluşlarının ilgisizliği ve yapılan yardımların da yetersizliği dolayısıyla zor günler geçiriyor.

Ürdün'de yarısı "mülteci" olarak kayıtlı yaklaşık 1 milyon 390 bin Suriyeli yaşıyor. Dünya Gıda Programı (WFP), Ürdün'deki yaklaşık 530 bin sığınmacıya gıda kuponu şeklinde yardım yapıyor. Ülkede bulunan 5 mülteci kampındaki yaklaşık 100 bin mülteciye kişi başına aylık 28 dolar değerinde gıda kuponları dağıtan WFP, bu kampların dışındaki 210 bin sığınmacı için aylık 28 dolar, 220 bin sığınmacı için ise aylık 14 dolar değerinde gıda kuponları veriyor.

Ancak kira ve diğer günlük ihtiyaçlarını karşılamada güçlük çeken Suriyeli sığınmacıların çoğunun, ihtiyaçları olmasına rağmen çaresizlik ve sokakta kalmamak adına, kuponlarla aldıkları gıda ürünlerini satmak zorunda kaldığı belirtiliyor.

Ürdün'ün kuzeydoğusundaki El-Mefrak kentinde, mülteci kampı dışında yaşayan Suriyeli sığınmacılar yaşadıkları sıkıntıları AA muhabirine anlattı.

Başta ev kiraları olmak üzere Ürdün'deki hayat pahalılığına işaret eden Suriyeliler, yapılan yardımları "çok az" hatta "komik" olarak nitelendirirken, "unutulmuşluktan" dert yandı.

Suriye'nin Dera kentindeki çatışmalardan kaçarak eşi ve iki çocuğuyla Ürdün'e geldiğini söyleyen Hişam Muhammed Musa (28) isimli Suriyeli, "Aldığım tek yardım Birleşmiş Milletler (BM) Dünya Gıda Programının (WFP) verdiği aylık 56 dolarlık gıda kuponu. Oturduğum evin kirası ise aylık 169 dolar. Gerisini siz düşünün." dedi.

Daha önce El-Mefrak'ın doğusundaki Zateri Mülteci Kampı'nda kaldığını belirten Musa, "Ancak küçük oğlum Medin astım hastası. Kamp alanındaki toz ve toprak oğlumun rahatsızlığının artmasına hatta zaman zaman nefes alamaz hale gelmesine sebep oldu. Dolayısıyla oradan çıkmak durumunda kaldık. Aslında kampta verilen yardımlar daha fazlaydı ama oğlum için artık orada kalmamız mümkün değildi." diye konuştu.

Bir inşaatta işçi olarak çalıştığını söyleyen Musa, "Ayda kazandığım ücret yaklaşık 56 dolar, bu da hiçbir şeye yetmiyor. Uluslararası insani yardım kuruluşlarının ülkedeki hayat pahalılığını da göz önünde bulundurmasını ve savaştan kaçan çaresiz bu insanlara ona göre yardım yapmasını umuyorum." ifadelerini kullandı.

Avad İsa Erşid (65) isimli Suriyeli de yaklaşık 3 yıl önce çatışmalar nedeniyle Dera'dan kaçarak Mefrak'a geldiğini belirtti.

Erşid, "Eşim, iki kızım, bir oğlum, gelinim ve iki torunumla birlikte 2013'ten bu yana burada yaşıyorum. Biz burada toplam 8 nüfus bir evin içindeyiz. Hepimizin bir ayda çalışıp kazandığı toplam para ancak 254 dolar. WFP'den de sadece 126 dolar değerinde gıda kuponu alıyoruz. Ancak hayat pahalılığı ve fiyatlardaki artış göz önünde bulundurulursa bu yardımlar çok az ve yetersiz." dedi.

Dört çocuğuyla birlikte Şam kırsalından kaçıp El-Mefrak'a sığınmak zorunda kaldığını söyleyen Amine Mahmud (36) isimli Suriyeli kadın ise eşini hapiste bırakarak buraya gelmenin zorluğunu anlattı.

"Eşim 2012'den bu yana rejimin hapishanesinde. Onu geride bırakıp buraya gelmem benim için çok zor oldu ama çocuklarım için kaçmaktan başka çarem yoktu" diyen genç kadın, "Erkek kardeşim de bir hafta önce Suriye'de keskin nişancı ateşinde hayatını kaybetti. Ürdün'de eşimin uzaktan bir yakını dışında hiç akrabam yok. Ben ve 4 çocuğumun 70 dolar değerindeki gıda kuponları dışında hiçbir gelirimiz de yok. Ev kiramız ise 198 dolar." dedi.

Eşi ve 5 çocuğuyla El-Mefrak'ta hayata tutunmaya çalışan Durgam Ali isimli (47) Suriyeli de uluslararası toplumun kendilerini unuttuğunu ifade etti.

Ali, uluslararası kurumlardan aldıkları tek yardımın 84 dolarlık aylık gıda kuponu olduğunu bunun da ülkedeki hayat pahalılığının yanında "komik" sayılabileceğini söyledi.

"Sorumluluk donör ülkelerin"

Suriyeli sığınmacıların tüm bu şikayetleri karşısında ise Ürdün'deki Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK) Ofisi Müdürü Ali Bibi, donör ülkelerin kuruma yaptığı bağışların yetersizliğine dikkati çekti.

Mevcut imkanlar dahilinde kendilerinin ellerinden gelen tüm çabayı gösterdiğini savunan Bibi, dünyanın Suriyeli sığınmacılara gereken ilgiyi göstermesinin zorunluluğunu dile getirdi.

"Burada sorumluluk donör ülkelerin. Bu ülkeler, gelinen bu aşamada Suriyeli mültecilere ve uluslararası örgütlere yardımlarını artırmalı" diyen Bibi, uluslararası topluma "Suriyeli mültecileri misafir eden ve en büyük yükün altına giren ülkelere gereken destek ve yardımın yapılması" çağrısında bulundu.