Ukrayna'da bir aileyi yok eden tank mermisi: "Oğlum kollarımda Putin'e lanet okuyarak öldü"

"Hayalini kurduğum her şeydi, bir erkeğin nasıl olması gereketiğine örnekti" diyor Marina ve ekliyor: "Ailemizin merkeziydi, kalemizdi ve kalbimizdi. Çoğu gizli düşümü gerçeğe dönüştürmüştü."

Marina'nın 34 yıllık eşi Mihailo, 6 Mart'ta Ukrayna'nın başkenti Kiev'in dışındaki banliyö şehri İrpin'de Rus güçleri tarafından öldürüldü.

Bu bir apartman dairesine isabet edip, bir aileyi yıkan tek bir tank mermisinin hikayesi. Ancak Rus işgali neredeyse üçüncü haftasını doldururken, Ukrayna genelinde böyle sayısız aile var. Marina, 54 yaşındaki eşi Mihailo ve yine aynı saldırıda ölen 32 yaşındaki oğlu Serhiy için hikayesini anlatmak istiyor.

Uyarı: Bazı okuyucularımız bu haberdeki detayları rahatsız edici bulabilir.

Kızı Yanna ve çok sevdiği dedesinin adını taşıyan üç yaşındaki Mihaylo ile birlikte Ukrayna'nın batısındaki uzaktan akrabalarının yanına sığınan Marina ile görüntülü konuşuyoruz.

Marina ekranımda siyah giysileriyle, bitkin bir halde beliriyor. Sözcükler ağzından bir acı, yas ve öfke dalgasıyla dökülüyor.

"Bir insan bir yerlerde öldürülünce, polis katillerini arar" diyor ve devam ediyor:

"Bir mahkeme olur, zanlı cezalandırılır. Şimdi öldürülen sadece bir kişi değil, çok sayıda insan. Bir ulus öldürülüyor. Dünyanın bunu kimin yaptığını görmesini ve Putin ve rejiminin sevdiklerimin öldürülmesinde suçu üstlenmesini istiyorum."

Ruslar İrpin'i hedef almaya başladıklarında, Marina, eşi ve oğlu dairelerini terk edip, kızlarının yakındaki evine geçtiler. Saldırı günü, tank ateşi nedeniyle yer altındaki otoparka sığınmak zorunda kaldılar.

Akşamları biraz daha sakindi, bu nedenle 15'inci kattaki dairelerine çıkıp, biraz yiyecek almak ve torunlarına banyo yaptırmak istediler.

Marina "Her şeyi çabucak yaptık" diyor. Daha sonra bir gök gürültüsü duyduklarını anlatıyor:

"Mihayla ve Serhiy bizi, beni, kızımı ve torumunu uzaklaştırdılar. Biz çıkmayı başardık ama onlar başaramadılar. Kulaklarımda bir ıslık duyuyordum ve derimde sıcak bir şeyler vardı. Ne olduğunu anlayamamıştım ama hayatta olduğumu biliyordum."

Bir tank mermisi, dairenin yatak odasına isabet etmiş ve bir uçtan diğerine havaya uçurmuştu.

Dairenin dışında, koridorda, ailesini aramaya başladı ve kızıyla, torununu el yordamıyla buldu. Korkmuşlardı ama yaralanmamışlardı. Üstlerine düşen şilte sayesinde kurtulmuşlardı:

"Eşimi ve oğlumu çağırmaya başladım. "Serhiy, Misha" diye bağırıyordum. Oğlum yanıt verdi. Sesini takip ederek daireyi buldum. Kocam hemen dairenin giriş kapısındaydı. Birkaç adım daha atmış olsaydı, dairenin dışına çıkıp, kurtulacaktı. Bir beton yığını üzerine düşmüştü."

Serhiy yaşıyordu ama durumu ağırdı.

"Oğlum bağırıyordu. 'Anne, buraya gelme. Kaç! Kaç ve Yanna ile bebeği de götür' dedi. Hareket edemediğini fark ettim. 'Canım, lütfen bekle, senin için geri geleceğim' dedim."

Marina, Yanna ve küçük Mihaylo, toz ve duman bulutunun içinden, el yordamıyla tek tek merdivenlerden aşağı indiler. Otoparka ulaştığında, komşulara yardım etmeleri için yalvardı:

"İlk önce erkekler gitti. Göz açıp kapayıncaya kadar geri döndüler. Birinin hala yaşadığını ama yapabilecekleri bir şey olmadını söylediler. Çarşaf ve gazlı bez istedim ve oraya gideceğimi söyledim.

"Bir kadın doktor benimle geldi. Oğlumu bulduk, hala bilinci tamamen açıktı. Karnı tamamen açılmış, bacakları kırıktı. 'Anne dayanamıyorum. Öldürün beni.' dedi. Oğlum kollarımda, hiçbir şey istemeden, Putin'e lanet okuyarak öldü."

Serhiy'in gelecek planları da onunla birlikte öldü. Evlenip bir aile kurma umutları.

Marina, "Oğlumun çocuklarını hiç göremeyeceğim Putin sadece eşimi ve oğlumu öldürmedi. Ailemi öldürdü" diyor.

Acılı anne ve eş, Rus liderin "özel askeri operasyonu"na başka bir isim takmış. "Özel tank ateşi operasyonu". Bir evin tank ateşine tutulmasının hata olabileceğini söylüyor ama Ukrayna genelindeki yüzlerce evin olamayacağını söylüyor. İrpin'de Ruslar'ın evleri kasten hedef aldığını anlatıyor. "Tanklar, en iyi açıyı bulabilmek için oradan, oraya geçiyordu" diyor.

53 yaşındaki kadın, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in Rusça konuşanların korunması misyonu iddiasını öfkeyle reddediyor.

"Beni kurtarmasına gerek yoktu. Ben hiç baskı görmedim. Tüm yaşamım boyunca Rusça konuştum. Seyahat edebiliyor, istediğim zaman dilimi konuşabiliyordum. Bir çoğu gibi protesto için Ukraynaca konuşmaya başladım. Putin bana memleketimi daha da çok sevmeyi öğretti."

Bu, Rusya'nın uzun gölgesinin Marina ve ailesinin üzerine ikinci kez düşüşü. 2014'te, Kremlin destekli ayrılıkçılar Ukrayna hükümetiyle savaşmaya başladığında, eşi Mihaylo ile ülkenin doğusundaki Donetsk bölgesinde, "hayallerindeki eve" daha yeni taşınmışlardı. Kaçıp, tarihin tekerrür ettiği İrpin'e yerleşmek zorunda kaldılar.

Acı bir ironi de Doğu'dan kaçanların bir çoğunun İrpin ve yanınaki Bucha'ya yerleşmiş olması. Bu iki yer de aralıksız Rus bombardımanına maruz kaldı.

Marina, acısını kemiklerine kadar yaşarken, her geçen gün daha da zorlaşıyor.

"Sabah uyanıyorsunuz ve en yakın olduğunuz insan orada değil. Size hep 'günaydın' deyip bir fincan kahve hazırlayan. Moraliniz bozuk olduğunda gelip, size sarılan kimse yok."

Mihaylo bir makine mühendisiydi ve ailesine tapıyordu:

"Herkese benzemeyen bir babayı. Belki de tüm vaktini çocuklarıyla geçirdiğinden. Torunu doğduğunda da aynıydı. Ona bir sürü şey öğretti."

Hem kendisinin hem de Mihaylo'nun büyük "hayalperestler" olduğunu, hep geleceğe dair planlar yaptıklarını anlatıyor. Şimdiyse hayallerinin yerine, ailesinin geri kalanı için duyduğu, içini kemiren kaygı var:

"Torunum, dedesini tanımıyor ve dayısı da öldü. Gürültüden korkuyor. Bir gürültü duyduğunda, kötü adamların ateş edip etmediğini soruyor. Kızımı ve torunumu kurtarmam, savaştan uzaklaştırmam gerek."

Kısa bir süreliğine, Polonya sınırındaki Lviv kentine kaçarak, savaş tehdidinden uzaklaşktılar. Ancak Pazar sabahı, bu kent de saldırıya uğradı. Bir askeri eğitim üssüne isabet eden güdümlü füze, 35 kişinin ölümüne neden oldu.

Ukrayna'da şu anda hiçbir yer güvenli değil.

Eşini ve oğlunu kaybeden Marina, Batılı ülkelere bir uçuşa yasak bölge ilan etmeleri için yalvarıyor. "Sizden Ukrayna semalarını savunmanızı istiyoruz" diyor ve ekliyor:

"Bize ateş etmelerine izin vermeyin. Ukrayna tüm Avrupa'yı koruyor ve bunu tek başımıza yapamayız."

10 gün sonra, İrpin hala ateş altında ve kentin 60 binden fazla sakininin çoğu kaçtı. Mihaylo ve Serhiy hala dairenin enkazında yatıyor. Bu Marina'ya acı veriyor.

"Eşim ve oğlum hala orada. Onları kendim toprağa veremedim. Cenaze hizmeti yok, doktor yok, morg yok. Umarım onları toprağa verebilmenin, mezar taşları olabilmesinin yolunu bulabilirim. Bir haç olsun istiyorum. Gidip, ziyaret edebilmek."

Bir tank mermisi, bir daire ve bir aile Rus işgalinin acımasızlığına ve Ukrayna'daki acıya ayna tutuyor.