Kadın Çalışmaz" Sözüne İnat İş Kadını Oldu

GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ: - Üretim yapılan atölye- Hülya Çıtak'ın açıklamaları- Üretilen ürünler- Detay "Kadın çalışmaz" sözüne inat iş kadını oldu- İş hayatına atıldığı 19 yıl önce toplumdaki "Kadın çalışmaz" yargısını yıkmak için annesinin bileziklerini satarak küçük bir atölye kuran Hülya Çıtak, bugün ayda 12 bin parça giyim eşyası üreten iş yerinde 4 kişiye istihdam sağlıyor- Çıtak: - "Maddi imkansızlıklardan değil de bir kadının neler yapabileceğini göstermek için iş hayatına atıldım. 'Ben de yapabilirim, ben de başarabilirim' diyerek kadının gücünü göstermek istedim" KEMAL KARADAĞ - Çorum'da yaşayan Hülya Çıtak, "Kadın çalışmaz" sözüne inat başladığı iş hayatında bugün aylık 12 bin parça giyim eşyası üreten atölyeye sahip oldu.Hülya Çıtak, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kız meslek lisesinde okuduğu dönemde dikiş derslerini çok sevmediğini ancak bu dersin ileride kendisini meslek sahibi yaptığını söyledi.Mezuniyet sonrası iş hayatına atılmaya karar verdiğini belirten Çıtak, "Maddi imkansızlıklardan değil de bir kadının neler yapabileceğini göstermek için iş hayatına atıldım. İş hayatına atıldığım yıllarda kadının iş dünyasında yeri yoktu. 'Kadın çalışmaz, kadın okumaz' deniyordu. Bu algı beni, kadının neler yapabileceğini göstermeye yöneltti. 'Ben de yapabilirim, ben de başarabilirim' diyerek kadının gücünü göstermek istedim" diye konuştu. -Annesinin bileziklerini sermaye yaptıÇıtak, 1996 yılında kiraladığı 35 metrekarelik iş yerinde ilk atölyesini açtığını, işe sadece bir kesim tezgahı ile başladığını anlattı. Atölye için gereken dikiş makinelerini annesinin bileziklerini satarak temin ettiğini dile getiren Çıtak, şöyle devam etti: "İlk iş yerimi açtığımda makinem bile yoktu. Sadece bir kesim tezgahım vardı. Annemin bileziklerini bozdurarak ilk makinelerimi aldım. İş yaptıkça güvenim geldi. Para kazandıkça işlerim arttıkça yeni makineler aldım, yanımda yine kadınlara istihdam sağlamaya başladım. Kadının evde yemek pişirip temizlik yapıp çocuk bakacak birisi olarak görülmesine karşıydım. Bir kadının iş dünyasında üzerine düşeni yapacağına inanıyordum. Bu nedenle atıldığım yolculukta yanımda çalışan birçok kadın, şimdi kendi ayaklarının üzerinde durmayı öğrenip patron oldu."