SELİM BOSTANCI - Amasra ilçesinde engelli kızı ve oğluyla yaşayan 51 yaşındaki Hakibar Toprak, 2 çocuğunun günlük ihtiyaçlarını gidermek için çaba sarf ediyor.
Kaman köyünde yaşayanToprak, 24 yaşındaki bedensel ve zihinsel engelli kızı Ayser ile aynı durumda olan 21 yaşındaki Murat ile yaşamını sürdürüyor. Zamanının büyük bölümünü kızı ve oğluyla ilgilenerek geçiren, yeme, içme, temizlik gibi günlük ihtiyaçlarını gideren Toprak, onlarla adeta küçük çocuk gibi oynayıp mutlu olmalarını sağlıyor.
Anne Toprak, AA muhabirine, devletin kendilerine kızı için engelli maaşı ve evde bakım ücreti, oğlu için de evde bakım ücreti verdiğini, bunun da geçimleri için büyük kolaylık olduğunu söyledi.
Devletin sağladığı imkanla hiç kimseden yardım beklemeden kızı ve oğlunun ihtiyaçlarını karşılayabildiğini belirten Toprak, şöyle konuştu:
"Bana 'iki engelli çocuğa nasıl bakabiliyorsun, yetişiyorsun, zor olmuyor mu?' diye soruyorlar. Bir anneye zor olur mu? Her şey Allah'tan. Onlara bebek gibi bakıyor, sürekli ilgileniyorum. Annenin fedakarlığı tükenmez, anne yorulmaz. Onlar benim arkadaşım, her şeyim. Onlara karşı görevimi yerine getiriyorum. Onları 2-3 yıl engelli okuluna sırtımda taşıdım. Özellikle hastanelere giderken zorlanıyoruz. Kimse çocuğunun engelli olmasını istemez ama Allah'tan gelen bir şey ve bizim de buna boynumuz kıldan ince. Çok şükür, engellilikleri dışında sağlıkları yerinde. Banyolarını yaptırıyorum, giysilerini giydiriyorum, dişlerini fırçalıyorum. Hayatımı çocuklarıma adadım ve hayatta onlara bakmaktan başka beklentim yok. Devletimizin sunduğu engelli maaşı ve evde bakım ücreti sayesinde çocuklarımı mutlu edecek şeyler alabiliyorum."
Çocuklarını zaman zaman sokağa çıkararak gezdirdiğini, onlarla oyun oynadığını ve sarılıp sevdiğini ifade eden Toprak, "Onların yüzü gülünce duygulanıyor, çok mutluluk duyuyorum. Allah'a çok şükrediyorum. Allah'tan yatağa bağımlı değiller. Kızım tekerlekli sandalyede, oğlum da birinin yardımıyla gezebiliyor. Onlardan hiçbir zaman bıkmadım, hiç kimseden utanmadım, gurur duyuyorum. Bazen birbirimize kızdığımız da oluyor. Özellikle kızım tartıştığımızda çok sinirli oluyor, elinde cam bardak varsa sıkarak unufak ediyor ama bu, çok uzun sürmüyor hemen birbirimize sarılıp ağlıyoruz" diye konuştu.
Emekli maden işçisi baba Yaşar Toprak da (56) çocuklarını köy içinde gezdirdiğini, yakından ilgilendiğini ancak hiçbir şeyin anne şefkati kadar olamayacağını dile getirerek, "Eşim, ben olmasaydım çocuklarıma rahatlıkla bakabilirdi ama olmayıp sadece ben ilgilenmek zorunda kalsaydım, herhalde çok zorlanırdım ve şu andaki kadar mutlu olamazlardı. Çocuklarım bu yaşlara geldilerse annelerinin sayesindedir" ifadesini kullandı. - Bartın
Son Dakika › Yerel › Bartın'da Hayatını Engelli Çocuklarına Adadı - Son Dakika
Masaüstü bildirimlerimize izin vererek en son haberleri, analizleri ve derinlemesine içerikleri hemen öğrenin.
Sizin düşünceleriniz neler ?