Solucan Deliklerde Yapılan Yolculuk, Uzay Yolculuğundan Daha Yavaş

Özel görelilik, Albert Einstein 1905'te bu teoriyi ortaya attığından beri bilim kurgu yazarlarına ilham veriyor ve uzay araştırmacılarının başına bela olup duruyor. Bu konsept bir gün yıldızlararası seyahat etmemizin önünde bir engel olarak gözükse de ışıktan daha hızlı (FTL) hareket edebileceğimizi öne süren teoriler var.

Bu teorilerin en popüler olanlarından bir tanesi de solucan delikleri. Çok basit bir anlatımla söylemek gerekirse bu delikler, evrenin bir noktasından diğerine bağlantı oluşturuyor ve bu bağlantıyı kullanarak uzayda yolculuk etmek mümkün oluyor.

Yakın zamanda Ivy League'den araştırmacıların yaptığı bir çalışmaya göre seyahat edilebilen solucan delikleri gerçekten var olabilir. Kötü haber ise elde ettikleri sonuçlara göre bu solucan delikleri kısa yoldan ziyade uzayda çevre yolundan dolanmak gibi oluyor.

Normalde solucan delikleri, Einstein'in genel görelilik teorisinde olası bir çözüm olarak sunuldu. Bu solucan delikleri kara deliklerin varlığını göstermek ve aralarındaki bağı açıklamak için kullanılıyordu.

Araştırmacılara göre iki kara delik arasındaki solucan deliği, seyahat etmek için fazla kısa sürede çöküyor. Çökmeyen bir geçit için yoğun negatif enerji içeren egzotik maddenin varlığı gerekiyor.

Araştırmacı Jafferis, Einstein ve Nathan Rosen'in 1935'te yaptığı çalışmaları inceledi. Daha sonra da bu çalışmaları Schwarszchild'ın çalışmaları ile birleştirdi ve iki nokta arasındaki köprülerin olası varlıklarını hesapladı. (Biz solucan deliği diyoruz ama Einstein-Rosen köprüsü olarak da biliniyorlar.)

2013 yılında görelilik teorisini kullanan Leonard Susskind ve Juan Maldacena, bu yapının evrendeki dolaşıklığı (iki yapının, evrenin iki ucunda da olsalar birbirlerine göre tepki vermesi) açıklayabileceği bir görüş geliştirdiler. Jafferis geliştirdiği teorisinde, solucan deliklerinde ışıkla yolculuğun mümkün olduğunu öne sürdü. Daha sonra da bu tezini kontrol etmek için Ping Gao ve Aron Wall ile birlikte analizler yaptı.

Araştırma sonucuna göre teorik olarak ışığın solucan deliğinde hareket etmesi mümkün ancak tam olarak evrendeki kısa yollar sayılmazlar. Araştırmacı bu durumu açıklarken "Kara deliklerden geçmek doğrudan gitmekten daha uzun sürecek, bu yüzden de uzay seyahati için çok da kullanışlı değiller." diyor.

Bu araştırma ile birlikte kuantum mekaniğine dair anlayışımız gelişti. Jafferis, yerçekimi ile kuantum mekaniği arasındaki ilişkinin ortaya çıkarılmasını araştırmanın önemli sonucu olarak görüyor.

Araştırma sonucuna göre kara deliklerden gelen radyasyon, aslında uzayın başka noktasından emilen ışığın yansıması olabilir. Bu da Hawking'in daha önce ortaya koyduğu bir paradoksun çözülmesi ihtimalini ortaya çıkarıyor.

Yani ışıktan hızlı yolculuk yapmamız şu anda çok mümkün gözükmüyor ancak kuantum kütleçekimini anlamaya bir adım daha yaklaşmış olduk.