Gülşah Durbay, Son Yolculuğuna Uğurlanıyor.

(MANİSA) - Çeşme Belediye Başkanı Lal Denizli, hayatını kaybeden Şehzadeler Belediye Başkanı Gülşah Durbay için Şehzadeler Belediyesi önündeki törende yaptığı konuşmasında, "Senin kardeşin olmak benim için bir ayrıcalıktı. Bana içimde fırtınalar koparken sessiz kalmayı, içim ağlarken gülmeyi, canım yanarken mücadele etmeyi sen öğrettin gülüm. Sen savaşçı olarak doğdun, mücadeleci olarak yaşadın ve bir an olsun bükülmeden, dimdik aramızdan ayrıldın. Gülüm, sen kısaca ömrüne unutulmayacak kadar güzel bir hikaye sığdırdın ve çok büyük başarılara imza attın. Asla unutulmayacaksın. Ah gülüm, yüreğimdeki acıyı tarif edecek kelimem yok; eksiğim, boşluğa bırakılmış gibiyim. İyi ki geçtin bu memleketten, iyi ki ışık saçtın hayatlarımıza gülüm. Seni çok seviyorum, seni çok özleyeceğiz. Rabbim seni cennetinin en köşesine alsın gülüm. Huzurla uyu" ifadelerini kullandı.

Dün tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybeden Manisa Şehzadeler Belediye Başkanı Gülşah Durbay, son yolculuğuna uğurlanıyor. Durbay'ın cenazesi, Şehzadeler Belediyesi önündeki resmi törene götürülmek üzere gasilhaneden çıkarıldı. Durbay için Şehzadeler Belediyesi önündeki törende yakın arkadaşı, dostu Çeşme Belediye Başkanı Lal Denizli konuştu. Durbay'a "gülüm" diye hitap eden Denizli, duygularını şu sözlerle anlattı:

"Ben size Gülşah Başkanımızı değil, benim gülümü anlatacağım. Bizim gençlik kollarında kesişen ortak umudumuzun yolu önce dostluğa, ardından mükemmel bir kardeşliğe dönüştü. Gençliğimizin ruhunda o, Manisa'nın parlayan yıldızı oldu. Yıllar geçtikçe hem mücadelemizde yükseldi hem de aynı anda birçok alanda eğitimini tamamladı. 'Kaç kişiliğin olabilir gülüm?' diye dalga geçtiğim Gülşah, hastalığından kaynaklanan halsizliğine inat eğitimine devam ettiği hukuk fakültesini bile tamamladı, birçok diplomasına bir yenisini ekledi. Hayallerini kurduğumuzdan çok daha öte günleri birlikte yaşadık. Manisa'nın ilk kadın belediye başkanı olma macerası ve bunun adaylık sürecinde bile yol arkadaşlarını düşünürdü. 'Lalito Genel Başkanımız Şehzadeler'den aday olmamı arzu ediyor' diye heyecanla beni aradığında, kendi meselesini kenara koyup 'Seni nasıl adaylaştırabiliriz?' diye düşünüyordu. Sanırım kardeşliğimizi en iyi tarif edecek şey de bu olur: Hangi durumda olursa olalım, tüm parti yolculuğumuzda ve hayat yolculuğumuzda bizim önceliğimiz hep diğeri oldu.

"Hastane yatağında yanına uzanıp kollarımda ağladığım kaç kemoterapi geçirdik bilmiyorum..."

31 Mart'ta partimizin Türkiye genelindeki zaferinde telefonum susmuyordu ama ben tebrik telefonlarıma cevap vermek yerine, henüz sonuçlar kesinleşmemiş olmasına rağmen gülümü arayıp mutluluk gözyaşlarıyla önce onu tebrik etmiştim. O günlerde Gülşah hasta değildi; bu veda değil de hayallerine yakındı. Sen benim bu hayatta tanıdığım en güçlü kadınlardan birisin gülüm. Hastane yatağında yanına uzanıp kollarımda ağladığım kaç kemoterapi geçirdik bilmiyorum ama hepsinin bitişinde büyük bir aşkla, tutkuyla bağlı olduğun memleketinin sokaklarına koştuğunu, belediyenin programlarına gittiğini, sonsuz bağlılık duyduğun Manisa halkının arasına karıştığını ben bilirim. Parmağını kaldıracak halin olmadığı zamanlarda bile müthiş bir sorumluluk duygusuyla işinin başında olduğunu da ben bilirim. Kemoterapinin yan etkileri nedeniyle sahneye çıkmadan hemen önce kusup, sahnede devleşen kentinin kadın lideri olduğunu da ben bilirim.

"Bana içimde fırtınalar koparken sessiz kalmayı, içim ağlarken gülmeyi, canım yanarken mücadele etmeyi sen öğrettin gülüm"

Senin kardeşin olmak benim için bir ayrıcalıktı. Bana içimde fırtınalar koparken sessiz kalmayı, içim ağlarken gülmeyi, canım yanarken mücadele etmeyi sen öğrettin gülüm. Sen savaşçı olarak doğdun, mücadeleci olarak yaşadın ve bir an olsun bükülmeden, dimdik aramızdan ayrıldın. Bundan yalnızca üç hafta önce Çeşme'de bana son kez kalmaya geldiğini sen de biliyordun, ben de; ama biz bunu açıkça seninle konuşmadan, sadece uzun bir veda konuşması yaptık. O gün konuştuklarımız daima emanetim olacak. Bir an için bile gözün arkada kalmasın; ailen ailemiz oldu, gerçek dostlarımız bir an olsun yanımızdan hiç ayrılmadı. Bak, hepimiz, bütün kırmızı yelekliler, şimdi yine burada bir aradayız. Sen bize yoğun bakım yatağında hakkını helal ettin. Bizim de tüm haklarımız sana helal olsun gülüm.

"Başkanım, gülüm, son günlerinde bile bu yoldaşlığı gururla, gözleri ışıl ışıl anlattı"

Gülümü tüm süreçte en mutlu eden şey de şu oldu: Milyonlarca insanın hakkını savunan mücadelemizin öncüsü Sayın Genel Başkanımızın onun sağlık durumunu takip etmeyi bir an olsun eksik etmemesi. Her şeyi bir yana, Gülşah'ın sağlığını bir yana koydu; adım adım her süreci takip etti ve onu bir an olsun yalnız bırakmadı. Gülşah hep dualarla anıldığınızı, hatta bunca sıkıntı arasında onu düşünüyor olmanızdan hep bir mahcubiyet de duydu ama yük olmaktan duyduğu o hicabı gözlerindeki bir parlaklık kapatırdı. O da sizin yol arkadaşınız olmakla, Sayın Genel Başkanım, gülüm, son günlerinde bile bu yoldaşlığı gururla, gözleri ışıl ışıl anlattı. Ben de size yol arkadaşınız olarak değil, Gülşah'ın kız kardeşi olarak teşekkür ediyorum.

"Ah gülüm, yüreğimdeki acıyı tarif edecek kelimem yok; eksiğim, boşluğa bırakılmış gibiyim"

Ve gülümün güzel ailesi… O sizin evladınız olmayı çok sevdi ama sanıyorum ki en çok onunla aynı gün doğan Ilgaz'ın teyzesi olmayı sevdi. O, annesinin nazlı güzeli, babasının canı, kardeşinin en değerlisi ve tüm ailesinin gururu oldu. 'Çok acıklı bir hikaye yazdık değil mi?' dedi; bu, gülümün yoğun bakımda söylediği son sözlerden biriydi. Hayır gülüm, sen kısaca ömrüne unutulmayacak kadar güzel bir hikaye sığdırdın ve çok büyük başarılara imza attın. Asla unutulmayacaksın. Ah gülüm, yüreğimdeki acıyı tarif edecek kelimem yok; eksiğim, boşluğa bırakılmış gibiyim. İyi ki geçtin bu memleketten, iyi ki ışık saçtın hayatlarımıza gülüm. Seni çok seviyorum, seni çok özleyeceğiz. Rabbim seni cennetinin en köşesine alsın gülüm. Huzurla uyu."