Hayatını Kaybeden Maden İşçileri İçin Duygu Yüklü Şiir Yazdı

Zonguldak'ın Alaplı ilçesinde 49 yaşındaki Nazife Lafçı, 13 Mayıs 2014 tarihinde Manisa'nın Soma ilçesinde özel bir firma tarafından işletilen kömür ocağında meydana gelen kazada yaşamını yitiren maden işçileri için "Kara zindan" adlı duygu yüklü bir şiir yazdı.

Yaşanan kazadan dolayı büyük üzüntü duyduğunu belirten Lafçı, hayatını kaybeden işçilerin, anne, baba, eş ve çocuklarının acısını paylaştığını söyledi.

Kazanın olduğuna yönelik haberi aldığında işçilerin ailelerinin yaşadığı acıdan dolayı çok duygulandığını, onları düşünerek şiiri içinden gelerek duygularını ifade ederek yazdığını belirten Lafçı, bir daha böylesine kazaların yaşanmamasını istedi. Lafçı, kazada yaşamını yitiren madencilere Allah'tan rahmet, anne, baba, eş ve çocuklarına baş sağlığı diledi

Lafçı'nın şiiri ise şöyle:

KARA ZİNDAN

Kara kömürdü ekmeğimiz, kolay bükülmez bileğimiz

Ne yapsalar da ödenmez emeğimiz

Kurtulup evimize dönmekti dileğimiz

Toprak altında kaldı bedenimiz

Beyaz bezden kestiler kefenimizi, kara zindan

Çalışmaktı bütün ay boyu isteğimiz

Geçen her dakika yükseliyor ölü sayımız

Topuklara sarılıp ağlıyor anne ve babamız

Telefonlar acı acı çalıyor, kömür ocağı canlarımızı alıyor

Yaralarımız sarılmadı, içimizde kanıyor

Anne baba bizi eve gelecek zannediyor

Kapandı kapılar bedenimiz yanıyor, kara zindan

Bugün atıştırdılar, ağlayanları yatıştırdılar

Ateş düştü maden ocağına ulaşamadık

Anne kucağında yaşamaktı, bütün çabamız

Büyüktür acımız kömür ocağından bize ne kaldı

Yüzlerce canımızı aldı, kara zindan

Çaresiz kaldık birbirimize sarıldık

Artık kurtulamayacağımızı anladık

El açıp dua ettik Allah'a yalvardık

Kurtulmayı bekledik hepimiz

Kesildi nefesimiz başımıza düştü kasketimiz

Ne kadar bağırsakta çıkmadı sesimiz, kara zindan

Yandı ocağımız kül olup gitti

Cenazeler her yere gitti

Kömür ocağında kazdık kazıyı

Anlımıza yazmışlar kara yazıyı

Tabuta konuldu çifte kuzular

Yürekte hep sızılar, yapılmadı düğünler

Evde kaldı kızlar, kara zindan

Her sabah evden giderken

Bilemezdim ki, eşimi kucaklayıp

Çocuğumu öperken, bir daha göremeyeceğimi

Bir dilim ekmek diye Türkiye'yi gezdim

Ocaktan çıkacağım diye önümüzdekilerini ezdim

Olayın olacağını önceden sezdim, kara zindan

Sevdiğimden bana bir hatıra kaldı

Bütün sevdiklerimizi Manisa Soma aldı

Alyanslar parmaklarda kaldı, çocuklar kundakta kaldı

Analar eşler yollarda kaldı

Bütün hayalleri kömür ocağı aldı, kara zindan

Sanki Türkiye'nin bittiği andı

Cevapsız kaldı sorular, sözün bittiği an

Çaresizsen çıkamıyorsan yan

Patladı her yanım tutmuyor kan

Ses gelmiyor, kalmadı derman

Ecel gelmeyince çıkmıyor can, kara zindan

Nazife Lafçı - ZONGULDAK