Direnmek

"Bazı insanlar olmasını ister,



Bazı insanlar olmasını bekler,



Bazıları ise oldurur."


Michael Jordan’ın dediği gibi, bazıları oldurur. San Antonio Spurs oyuncusu Derrick White da onlardan biri. Bugün ligdeki en değerli oyunculardan biri değil, zaten hikâyemizin konusu da bu değil. Bir hayal kurdu ve ne olursa olsun vazgeçmedi. Bugün hayalinin ötesinde yaşıyor.

NBA’de playoff ilk tur maçlarını geride bıraktık. San Antonio Spurs bu yıl Batı Konferansı playoff ilk turunda Denver Nuggets’la eşleşti. Bu eşleşmenin her iki taraf için de zorlu olacağı biliniyordu. Eşleşmenin galibi yedinci maçtaki galibiyetiyle Nuggets oldu. Spurs tarafıysa, elenmesine rağmen her zamanki gibi takdir topladı. Takımın içinde bir oyuncu vardı ki, sahada bulunduğu her dakikanın hakkını vermeye çalıştı. Sene boyunca ismine aşina olmuştuk, playoff zamanı geldiğinde dünyaya ismini iyice tanıttı. Derrick White bugünlere kolay gelmedi.

Lisede basketbolcu olmaya karar veren oyuncu, ilk zorluğuyla mezuniyet senesinde tanıştı. 1.78 metrelik boyuyla sene başında oldukça kısa duruyordu ve bu şekilde üniversitelerden burs alması çok zordu. Genç oyuncu gözlemciler için eksik gözüküyordu. Babası ülkedeki bütün üniversitelere videolar, yazılar göndermesine karşın sonucu değiştirememişti. Genç oyuncuya ilgi gösteren tek kişi koç Jeff Culver’dı ancak onun bulunduğu üniversite de atletizm bursu vermiyordu ve okul yetiştirdiği aşçılarla ünlüydü. Derrick White'ın kurduğu hayal mezuniyetiyle birlikte ondan uzaklaşmaya başlamıştı. Belki de kariyer planlarını gözden geçirmeliydi...

Kolej kararını vermeye hazırlanan oyuncu için o an bir mucize gerçekleşti. Koç Culver, Colorado Springs Üniversitesi'ne transfer oldu. Basketbol açısından en üst seviyede olmasa da üniversitenin haritada bir yeri vardı. Koç, genç oyuncuyu buraya istiyordu ama burs yine sıkıntıydı. Risk alan White bunu da bir şekilde halletti ve sonunda Culver ve White buluşmuşlardı. Koçun ondan beklentisi çok büyük değildi; ilerleyen yıllarda ilk beş oyuncusu olması onun için yeterliydi. Fakat ilk sezon başlamadan genç oyuncu bu planları değiştirecekti: Boyu bir anda 1.93'e fırlayan White, üç sezon boyunca takımı sürükleyen isim oldu. 2014-2015 sezonunda ikinci düzey üniversiteler arasında en değerli kadroya seçildi. Üniversitedeki son senesine geldiğinde bir kez daha zor ve kritik bir karar vermesi gerekiyordu. Bulunduğu seviyeden NBA Draftı’nda seçilme ihtimali çok düşüktü; daha çok yükselmeliydi. Bu nedenle birinci kademeye çıkmak için Colorado Üniversitesi’ne geçiş yaptı. Zor olan kısmıysa, bir sene boyunca resmi maçlara çıkamayacak olmasıydı... O bir senenin ardından Colorado formasıyla da başarılı bir performans sergileyen White artık gönül rahatlığıyla draft’a girebilirdi.

Bu zamana kadar hayalinin peşinden koşan oyuncuya ilk şans da draft’ta geldi: San Antonio Spurs onu 29. sıradan seçti. Yeni koçu Gregg Popovich tebrik etmek için aradığında genç oyuncu gözyaşlarını tutamıyordu. Çalışkanlığı ve karakteriyle ön plana çıkan oyuncu için Spurs biçilmiş kaftandı. Bu tarz oyuncuların bu takımda nasıl geliştiklerine senelerce hepimiz şahit olduk. Popovich bilge bir baba gibi oyuncularına en doğruyu aktarıyordu.

Spurs'teki ilk senesinde bir anda parlamadı; 17 maçın hepsinde bench'ten oyuna girmişti. Geri kalan süreyi de Gelişim Ligi ve sakatlıklarla geçirdi. Bir yandan da üniversite zamanından kalan borçlarını ödemekle meşguldü. Bu ödeme onun açısından iyiydi bir yandan da. Zira aldığı risk onu hayallerine kavuşturmuştu ve şimdi lige kendisini kanıtlamalıydı. İkinci senesine başlarken yeni bir şans ayağına geldi: Spurs bir geçiş sürecindeydi ve "Big Three" Tim Duncan, Manu Ginobili ve Tony Parker artık yoktu. Bu süreçte Dejounte Murray’den beklentiler çok fazlaydı ve genç oyuncunun DeMar Derozan ve LaMarcus Aldridge’e eşlik etmesi bekleniyordu. Fakat Murray hazırlık maçında çapraz bağlarını kopartıp sezonu kapayınca tüm planlar suya düştü. Artık şans Derrick White’ın eline geçmişti. Sakatlık kâbusu ilk başta kendisini de vurdu ancak neyse ki uzun süreli olmadı. Takıma döndükten sonra ilk beşe yerleşen oyuncu tam bir görev adamıydı; savunmada istekli, top kaybı oranı az ve şut yüzdesi gayet kabul edilebilirdi. Bulduğu şansı da oldukça iyi kullanmıştı. Etkili performansını playoff'a da taşıyan White, üçüncü karşılaşmada Nuggets potasına 36 sayı göndererek takımına galibiyeti getiren isim oldu.

Gregg Popovich ligdeki son senelerini geçiriyor. Bu uzun kariyerinde çok fazla oyuncuyu inanılmaz yerlere taşıdı. Kurt hoca bu sezon da Derrick White'ı dünyaya tanıtarak son imzalarını atıyor. Bu ikilinin yollarının kesişmesi, şanstan da öte belli kararlarla mümkün oldu. Derrick White hayallerini gerçekleştirmek için uzun süre direndi. Şimdi ne kadar fazlasını göstereceği ona kalmış.