Galatasaray neden daha iyi? Takımda neler değişti?

Galatasaray, ligin ilk 16 haftasında altı galibiyet, altı beraberlik ve dört yenilgi almıştı. Fatih Terim’in ekibi, bu 16 maçta yalnızca 18 gol atabilmiş ve kalesinde 15 gol görmüştü. 16 maçta 24 puan toplayan Galatasaray, Fenerbahçe’nin dört, lider Sivasspor’un ise 10 puan gerisinde yedinci sırada yer alıyordu.



Ancak ligin ilk yarısının son maçı ve ikinci devredeki ilk dört maç, Cimbom’a deyim yerindeyse nefes aldırdı. İlk 16 haftada 24 puanın üzerine alınan 15 puan, takımın lider Sivasspor ile arasındaki puan farkını üçe kadar indirdi. Terim’in öğrenciler ayrıca ezeli rakipleri Fenerbahçe’nin bir puan önüne geçti ve beşinci sıraya yükseldi.



Alınan bu sonuçlar, tabii ki takım oyununun daha iyi olması sayesinde geldi. Peki takımda tam olarak ne değişti? Futbol yorumcusu Emre Özcan’a sorduk.



Sezonun ilk yarısında düşük tempolu oynayan, topsuz oyunda zayıf bir Galatasaray vardı. İkinci yarıda ise çok farklı bir Galatasaray var. Kadrodaki değişiklikler bu durumu açıklamak için yeterli mi?


Sadece değişiklikler açıklamıyor bu durumu. Tabii çıkan isimler ve o çıkan oyuncular yerine kadroya monte olan oyuncular bu değişiklikte belirleyici oldular. Steven Nzonzi örneğin, savunma önünde oynayan temposuz bir oyuncuydu. Onun yerine Mario Lemina’nın ilk 11’de olması o bölgedeki dinamizmi arttırdı. Keza Ömer Bayram... Ömer orta sahadada dinamikti ama Lemina ve Michel Seri’nin önünde Emre Akbaba’nın gelmesi onun sol öne geçmesini sağladı ve o bölgedeki hareketlilik de arttı. Henri Onyekuru, henüz her ne kadar etkisini görmesek de, o da tempoyu arttıran oyunculardan biri olacak.

Fakat dediğim gibi, tüm bu değişimi yalnızca tempo artması üzerinden okumak çok doğru olmayabilir. Ben Galatasaray’ın durumunu şöyle görüyorum: Sezonun ilk yarısında, Şampiyonlar Ligi ya da Süper Lig olsun, takım sahada herhangi bir ana plana sahipmiş gibi gözükmüyordu. Gerek toplu gerek topsuz oyunda... Galatasaray’ın ne bir pres oyunu vardı, ne topu orta blokta karşılamaya yönelik bir yapılanması vardı. Topun savunmadan nasıl çıkarılacağı ve top rakip yarı sahaya bir şekilde geldiğinde, oraya nasıl yerleşileceği belli değildi.

En büyük fark, ikinci yarının başlamasıyla birlikte bu planları görmemiz. Lemina’nın iki stoperin arasına girişiyle, takım artık savunmadan topla çıkma konusunda bir ana plana sahipmiş gibi gözüküyor.


Peki Mariano ve Sofian Feghouli’nin ilk yarıya göre çok daha etkili olmasının sebebi ne? Takımın oyun planı mı yoksa oyuncuların fiziksel olarak daha iyi duruma gelmesi mi?


Mariano özelinde şunu söyleyebilirim: Onun verimini arttıran oyuncu Lemina. Lemina iki stoperin arasına giriyor ve savunma hattı üçleniyor. Böylelikle Mariano çok daha rahat öne çıkma şansına sahip oluyor. Artık Mariano geriye dönemeyince sorun çıkmıyor. Ama sezon başında iki stoper arasına oyuncu girmediği için Mariano’nun yarattığı boşluklardan rakiplere pozisyon veriliyordu. Bu durumda birincil sorumlu olarak Mariano gösteriliyordu. Geriden daha iyi çıkılması ve arkasının sağlam olması, Mariano’yu rahatlattı ve onun performansını arttırdı.


Emre Akbaba hakkında da bir soru sormak istiyorum. Emre, dünkü Kasımpaşa maçında -maçın başında Marcelo Sarrachi’nin sakatlık nedeniyle oyundan çıkmasını saymazsak- oyundan ilk çıkan oyuncu oldu. Sanki Emre, ceza sahası içinde veya yakınında üretken olamadığı zaman takım oyununda biraz geride kalıyor, Tottenham’daki Delle Alli gibi. Katılır mısın?


Aynı görüşteyim. Emre de Alli de skor yapamadığında oyunda sıkıntı yaşayan oyuncular. Düzenli skor yapamadıklarında takıma artı değil eksi yazabiliyorlar. Ben o yüzden , Onyekuru’nun 11’e girişiyle takımdan ilk kesilecek oyuncunun Emre Akbaba olacağını düşünüyorum.

Fatih Terim, Ömer’i ortaya çekerek üçlü bir orta saha kurup Onyekuru’yu sol önde kullanacaktır. Fakat Emre Terim’in ana planında yer almaya devam eder diye düşünüyorum. Bazı iç saha maçlarında ilk 11’de olsun, ya da kulübeden geldiği maçlarda olsun, çok önemli bir görev üstlenecektir.


Galatasaray, ligin ikinci yarısındaki dört maçta 12 gol attı. Üstelik çok fazla sayıda gol pozisyonuna girmeden bunu başardı. Bu durumu, bireysel yetenek harici bir faktörle açıklamak mümkün mü?


Buna dair şu anda çok net bir fikrim yok. Çünkü sezon başında da aynı yetenekteki oyuncular oynuyordu ve ilk 16 haftada 18 gol atabilen bir takım vardı. Ancak geriden daha iyi oyun kurulması ve topun ikinci-üçüncü bölgeye daha rahat taşınması, hücumdaki oyuncuların yeteneklerini daha verimli kullanmasını sağlamış olabilir. Öte yandan bu anlık bir form da olabilir. Net bir yorum yapmak için biraz daha beklemek lazım.