Rehabilitasyon Merkezi'nde 'Kurtarın Bizi' Çığlıkları Sosyal Medyayı Salladı

İki gencin çektiği görüntüler sosyal medyada geniş yankı buldu. Şimdi herkes aynı şeyi soruyor: Rehabilitasyon merkezinde neler oluyor?

Dün sabah Kocaeli'de "rehabilitasyon merkezi olduğu" bildirilen bir binanın önünde çekilen görüntüler sosyal medyada geniş yankı buldu. İki genç tarafından çekildiği belirtilen görüntülerde bir binadan gelen ve kız çocuklarına ait olduğu anlaşılan "imdat" çığlıkları net bir şekilde duyuluyor.

TABELA VE ADRESİ NEDEN YOK?

Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürü Bekir Yümnü yaptığı açıklamada, istismara uğrayan çocukların kaldığı Rehabilitasyon Merkezi'nin tabelasının bulunmadığını ve adresinin de belli olmasın diye verilmediğini söyledi. Yümnü, "Burada istismara uğramış çocuklar bulunur. Önlem amaçlı kurum içi arama yapıldığı sırada çocuklar pencerelere çıkıp bağırmışlar. Olay bundan ibaret" dedi.

OLAYIN TANIĞI GENÇ, YAŞANANLARI ANLATTI

Görüntüleri çeken gençlerden birisi yaşadıklarını ekşisözlük'ten duyurdu. Gencin iddiasına göre söz konusu görüntüler dün sabah saatlerinde kaydedildi. Genç yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:

"Bu (dün) sabah ev arkadaşımla okula giderken etrafı çitlerle çevrili bi tesisten imdat çığlıkları yükseldiğini duyduk. Arabayı tesisin önüne çekip güvenlik görevlisine ne olduğunu sorduğumda önemli bir şey olmadığını ve gitmemiz gerektiğini söyledi. Adamın tavırları garip geldiği için "burası nedir?" diye sordum. Özel bir tesis olduğunu ve yine gitmemiz gerektiğini söyledi, fakat ne binanın üzerinde, ne de kapı girişinde tesisin ne olduğuna dair en ufak bir tabela yoktu. Durumdan iyice şüphelenip polisi çağıracağımı söyledim ve bana zaten bilgileri olduğunu ve birazdan geleceklerini söyledi. Bu esnada kızlar sürekli pencereden çığlık atmaya devam ediyordu. Ben yine de arayacağımı söyleyip 155′i aradım. Çıkan memura olaydan bahsedip bi ekip göndermelerini istedim. konuştuğum yetkili kişi ekip gelene kadar orada beklememizi rica etti. Polis ekibi gelene kadar içerideki kişiler sert bir şekilde gitmemizi söylüyordu. Beş dakika kadar sonra sivil bir araç gelip kapıdan içeri girdi. Aracın plakasını alıp bir kez daha polisi aradık ve gelen kişilerin sivil polis olduğunu teyit ettik, fakat içeride bulundukları on dakika boyunca binaya girmek dışında hiçbir şey yapmadılar. Kızlar hala çığlık çığlığa yardım istiyorlardı. Kapıyı üstlerine kilitlemişler ve 'soyunma odalarında kamera olduğunu, kendilerine işkence edildiğini ve aileleriyle görüşmelerine izin verilmediğini' bağırarak söylüyorlardı. Bu esnada farklı ve diğerlerine nazaran daha ılımlı görünen bir güvenlik görevlisine çitlere yaklaşıp ne olduğunu sorduk. Adam gizli bi rehabilitasyon merkezi olduğunu ve yine gitmemiz gerektiğini söyledi. On dakika kadar sonra sivil polisler binadan çıktı fakat değişen hiçbir şey olmadı. Kızlar hala bağırmaya devam ediyordu. olayların iyice kontrolden çıkacağını fark edip orayı terk ettik."

SAVCILIĞA SUÇ DUYURUSU

Olay yerinden ayrıldıktan sonra adliyeye giderek savcılığa suç duyurusu başvurusu yapmaya çalıştıklarını anlatan genç, birkaç savcı ile yaptıkları görüşmenin ardından kendilerine "durumun yargıya intikal ettirildiği, suç duyusu yapmalarına gerek olmadığı"nın söylendiğini iddia etti.

Görüntü çektikleri için polis ekiplerinin de kendileri hakkında suç duyurusunda bulunduğunu anlatan genç "Bütün bunlar yaşanırken gerek benim, gerekse ev arkadaşımın kafasında bir takım şüpheli sorular belirdi" diye de şu soruları sordu;

- Eğer burası bir devlet kurumuysa neden herhangi bir tabela yoktu?

- Bu tesis bahsedildiği gibi legal olsa dahi yönetimdeki belli kişiler bu çocukları istismar ediyor olabilirler mi?

- Yukarıda bahsettiğim c kişisi neden durduk yere savcıyı arayıp bilgilendirme yaptı?

- Savcı neden bu kadar agresif ve kesinlikle aydınlatıcı olmayan bi tutum sergiledi?

- Eğer bu yaşananlarda herhangi bir anormallik yoksa neden bizden şikayetçi olundu?

- Kurumun bizden şikayetçi olması bir tür sindirme politikası mı? (Kaynak: Vatan)