Gecekonduda Yaşam Mücadelesi Veren Rahime'den İnsanlık Dersi

Ankara'da bir gecekonduda kiracı olarak oturan 3 çocuk annesi Rahime Benzetme, 3 yıl önce otobüs durağında beklerken hiçbir kan bağı bulunmayan tesadüfen tanışarak durumuna acıdığı kimsesiz ve yatalak 43 yaşındaki Hanife Avcı'ya bakarak bir insanlık örneği sergiliyor. Eşi asgari ücretle çalışan Benzetme, büyük kızını üniversitede, diğer çocuklarını da orta öğretimde okutmaya çalışıyor.

Altındağ ilçesi Doğantepe Mahallesi'nde sobalı, 3 odalı bir gecekonduda oturan ve eşi asgari ücretle çalışan Rahime Benzetme, 3 çocuğunun yanı sıra hiç gelirleri bulunmayan bakıma muhtaç 86 yaşındaki babası İsmail ve 81 yaşındaki annesi Feride Türk'ün bakımlarını üstlendi. Dar bütçeleri nedeniyle yaşam mücadelesi veren Rahime Benzetme, 3 yıl önce tesadüfen Altındağ ilçesine bağlı Ulus semtindeki bir otobüs durağında beklerken tasadüfen tanışıp durumuna acıdığı 43 yaşındaki yatalak ve hiçbir kanbağı bulunmayan Hanife Avcı'ya da bakıyor.

Sobalı gecekonduda kiracı olarak yaşam mücadelesi verdiklerini belirten Rahime Benzetme, Eşim asgari ücretle çalışıyor. Çankırı'nın Yapraklı ilçesi Akyazı Köyü'nde çok yaşlı annem ve babam kendilerine bakamadıkları için eşimin rızasını alarak yanımıza getirdik. Büyük kızım üniversitede, küçük çocuklarım orta öğretimde okuyorlar. 3 yıl öne otobüs durağında tanıştığım ve haline çok üzüldüğüm Hanife Aksu ile tanışıp arkadaş olduk. Aksu hanım son 2 yıldır belindeki omurilik iskelet sistemi çöktüğü için yatağa bağımlı yaşam mücadelesi veriyor dedi. Hanife Aksu'nun bakacak kimsesi olmadığı için Altındağ Belediyesi Yaşlılar Bakam Evi'nde kaldığını, son günlerde çok rahatsızlanması nedeniyle kendisinden yardım istediğini de belirten Benzetme, duygularını şöyle ifade etti

Yanına gittiğimde durumuna çok üzüldüm ve çaresiz olarak evime taşıdım. Daha önce de evimde 8 ay bakıp, hastanelerde tedavi görürken refaketçi olarak yanında kalmıştım. Şimdi sobanın bulunduğu odada 8 kişi kalıyoruz. Hanife hanımın belinde omurilik sistemi çökmüş, doktorlar acilen amaliyat olması gerektiğini belirtiyorlar. Ancak Hanife hanımın kimsesi yok. Hastahanelere götürüp getirecek ve bakımını üstlenecek birileri gerekiyor. Yetkilerden yardım istiyoruz, ama ilgilenecek birini daha bulamadık. Hanife hanım amaliyat olmazsa doktorlar felç olma riskinin yüksek olduğunu söylüyorlar. Arkadaşım zaten yatalak, bir de felç olursa, 'sürekli kim bakacak' diye üzülüyorum.