Nedir bu vizyon?

Vizyon tarzındaki algılamalara daha çok medyumlarda, mistiklerde, peygamberlerde ve psişik bakımdan "hassas" kabul edilen kişilerde rastlanmıştır

Tabi ki böyle bir şey değil.

Türk dil kurumu ne demiş?

Türk dil kurumunun (TDK) kelime olarak "vizyon nedir" açıklaması da bu doğrultuda "ileriyi görüş", "sağgörü" veya "öngörü" olarak tarif edilmektedir.

Yani ülkede cümleli açıklamayla bilen yok, haliyle bahtımız nasıl siz anlayın.

Yani vizyon ileride gerçekleştirilmesi için çalışılan bir hayaldir. Sahip olduğu hayale ulaşmak için çalışan kişiye de vizyoner denmektedir.

Vizyonun ne demek olduğunu anladık sanırım.

Şimdi neden bunu irdeliyorum: bakınız Çin'e. Oturmuşlar bir hayal kurmuşlar . Neymiş bu hayal? - köylerin yoksulluktan kurtulması. Sonrada şunu sormuşlar - Bu nasıl olacak?

Yoksullukla mücadele kapsamında Jinmi köyünde 2015 ye başlayan devlet projesinde köyün yapısına uygun siyah mantar yetiştirmeye başladılar. Sektörün önde gelen beş şirket teknoloji katkısı ile yıllık 1000 tonluk üretim zinciri oluşturulan köy ide herkes için iş imkanı sağlandı. Ve 2019 itibari ile yapan köyün her bir ailesi yoksulluktan kurtuldu.

Bizim odağımız hala Çinlilerin yemek alışkanlığı veya kültürel ve dinsel davranışları ise bize geçmiş olsun. Duygusal yoğunluğumuz ile yaşamayı kontrol edebilmeyi öğrenmeliyiz.

Aklımızı başımıza toplayalım.

Devletin basit ve VİZYONER yatırımlarıyla tarım ülkesi olma potansiyelini bir çok ülkeye göre daha kolay gerçekleştirebilecekken bunu yapmamak nasıl bir şey. Gerçi devletimiz proje getirin bakalım der. Şunu demek ister: siz çalışın projeyi hazırlayın, finans raporlarını ve diğer gerekli tüm belgeleri araştırıp hazırlayın ve bize sunun der. Haklı bir yerde.

Organizasyon yeteneği mükemmel bir devlet yapımız yok. İyileşmeye ve hızlanmaya çalışıyor.

E bizimde milletçe şöyle bir yapımız var - Devlet baba yapsın biz devam ettiririz. Yani bir lidere alışmışlık var, sorumluluğu almaktan ziyade birilerinin yönetmesine ihtiyaç var. Hatta belkide bu yetiştirilme tarzımızdan kaynaklanıyor, ufak bebek ve çocuklarımız masaya çarptıklarında masayı cezalandıran bir bakış açımız var yani sorumluluğu ötekileştiriyoruz. Hatta bu öyle bir şey ki "askerde cezalı bank, cezalı ağaç" kavramlarına şahit olmuşluğum var.

Yada 5-6 yaşına kadar yemek yedirilen çocuklar var. Bilinç dışına iyice bu hazır konmuşluk kayıt ettiriliyor yani.

Neyse biz konumuza dönelim: Çin rejimi "devlet babanın her işi yaptığı diktatör" bir rejim. Ama bizim devletimiz bazı kesimlerce benzer bir yönetim biçiminde olarak adlandırılsa da, değil işte. Siz sunun biz destekleyelim diyor.

Geriye ne kalıyor, bizim tembelliğimiz, okumak yada saatlerce kağıt işi ve sunumla hazırlanmak istemeyişimiz kalıyor.

Yani ağzına mama verilmeye ve kafasını çarptığında masanın suçlu olmasına alışmış olmaktan çıkıp sorumluluk almak gerekli.

Ülkemizde muhteşem startuplar var, Pratik zekamızla diğer milletlere de taş çıkartırız bence - biz daha iyisini yapabilmeliyiz - derim.

Ha birde "anne baba eğitimi" şart. Geleceğimizi bilinçli yetiştirelim derim. Ülkenin bahtına sirayet etmekte.

Siz ne düşünüyorsunuz? Yorumlara lütfen yazın