Bir Kanada vardı...

Zorlu eleme süreçlerinden başarıyla geçerek olimpiyatlar ya da dünya şampiyonası gibi en büyük sahnelerde ülkesini temsil etmek, her Kanadalı curling sporcusunun hayali. Kadınlarda geçen hafta oynanan ve İsviçre’nin zaferiyle sonuçlanan 2019 edisyonu öncesinde 40 dünya şampiyonasının 17’sinde Kanada zirveye çıkarken, erkeklerde başarı oranı 60’da 36’ya kadar yükseliyor. Her iki kategoride de en yakın rakibin sekizer dünya şampiyonluğu ile İsveç olduğu düşünülünce aradaki fark biraz daha net görülüyor.

Kanada, kuralların dünya şampiyonasına bir ülkeden üç takımın katılmasına izin vermesi halinde, kürsüde üç farklı ekiple yer alabilecek bir sporcu havuzuna sahip. Ama her ülke tek bir takımla temsil ediliyor ve Curling Canada (Kanada Curling Federasyonu) biletleri her sene Kanada şampiyonlarına teslim ediyor. Bu unvan için de kadınlarda Scotties, erkeklerde Brier isimli turnuvaları kazanmanız gerekiyor.

Geri dönüşün laneti

Dünya Şampiyonası’ndan bir ay önce düzenlenen son Scotties’e en büyük favori olarak gelen isim dönemin dünya bir numarası Rachel Homan’dı. Finale kadar sorun yaşamayan Homan ve arkadaşları, karşılarında Chelsea Carey’nin takımını buldu. Şampiyonluk mücadelesinde dört devre sonunda Homan 5-1 öndeyken Scotties finallerinin en büyük geri dönüşü gerçekleşti ve kazanan 8-6 ile Carey oldu. Ama devamında işler hiç de umulduğu gibi gitmedi.

Chelsea Carey kaptanlığındaki Kanada, 13 ülkenin yer aldığı 2019 Kadınlar Dünya Curling Şampiyonası’nda grup aşamasında sekizinci sırada kaldı ve 1999’dan bu yana ilk kez organizasyona grup aşamasında veda etti. 2017’ye kadar sadece dört takım gruptan çıkarken, geçen sene yapılan format değişikliği ile bu sayının altıya yükseltilmesi de serinin devamı için yeterli olmadı. 11. seansta 6-3 öndeyken 13-6 kaybettikleri ABD maçı ise dip noktalarıydı. Son 20 yılda altı farklı takımla 11 final oynayıp yedi şampiyonluk çıkaran Kanada için beklenmedik bir son.

Aynı yolun yolcuları

Beklentiler büyüdükçe hayal kırıklığının da büyümesi, tepkileri beraberinde getiriyor. 1999’da playoff’un uzağında kalan Kanada takımının kaptanı Colleen Jones, Carey’nin yaşadıklarını en iyi bilenlerden. Turnuva sonrasında nefret mektupları aldığını dile getiren Jones, kötü sonuçlar alan Kanadalı curling sporcularının üzerindeki baskıyı şöyle anlatıyor:

“Evime el yazısı ile yazılmış mektuplar geldi. İnsanlar bu mektupları göndermek için para ödüyorlardı. O sıralarda dünya şampiyonu olmanın ne kadar güzel bir his olacağını düşünürdüm. 2001’de bu unvana ulaştığımda ise sevinçten çok rahatlama hissettim. Tuhaf, değil mi?”

Aradan geçen zamanda sosyal medyanın hayatımıza girmesiyle eve mektup göndermeler son buldu ama Carey’nin de benzeri tepkiler aldığını hayal etmek çok güç değil.

Sıra erkeklerde

1924 Chamonix Oyunları’nı bir kenara koyacak olursak (üç ülkenin katılımıyla sadece erkekler sahne almıştı) Kanada 1998’den beri kesintisiz şekilde olimpiyat programında yer alan curling'de 2018 Pyeongchang ile birlikte ilk kez hem kadınlarda hem de erkeklerde madalya alamadı. (Karışık çiftlerde şampiyon olduklarını hatırlatalım.)

30 Mart – 7 Nisan tarihleri arasında Eurosport ekranlarında olacak 2019 Erkekler Dünya Curling Şampiyonası’nı da bu gözle izlemek lazım. Çünkü Kevin Koe kaptanlığındaki ev sahibi Kanada burada da kürsü dışında kalırsa, ilk kez aynı yılda iki kategoriyi birden dünya şampiyonası madalyası alamadan tamamlamış olacaklar.

Sözün özü, haydi Eurosport karşısına ve Kanada maçlarına biraz daha dikkat.

Hazırlayan: Mehmet Ali YAMAN