Ağaçlarım Kurumasın" Diye Dağ Evinden Ayrılmıyor

SİNAN ÖZMÜŞ/YUNUS İÇEN - Antalya'nın Kemer ilçesi Tahtalı Dağı eteklerinde elektriği ve suyu olmayan ahşap evinde tek başına yaşayan 70 yaşındaki Dudu Habire, çocuklarının ısrarlarına rağmen zorluklarla büyüttüğü ağaçlarını bırakıp bir yere gitmiyor.

Tahtalı Dağı eteklerinde 650 rakımda bulunan ahşap dağ evinde iki çocuk büyüten Dudu Habire, eşi Hüseyin Habire'yi 10 yıl önce karaciğer kanserinden kaybetti.

Elektrik ve suyu olmayan evinde yalnız yaşayan Dudu nine, evini terk ederse tenekelerle su taşıdığı ve "çocuk" gibi büyüttüğü ceviz, zeytin, dut, kayısı ve nardan oluşan 20 ağacının kurumasından endişe ediyor.

Çevresinde hiçbir yerleşim bulunmayan, kayalık patikalardan ulaşılabilen evinin bahçesinde yetiştirdiği ürünlerle yemek yapan Dudu Habire, çocuklarının ilçe merkezine taşınması yönündeki taleplerini ise "Ağaçlarımı bırakıp bir yere gidemem." diyerek geri çeviriyor.

"Gidersem uzun süre buraya gelemem"

Yalnızlığını radyo dinleyerek gideren Dudu Habire, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 45 yıl önce eşiyle kaçarak evlendiklerini, bulundukları dağa yaptıkları derme çatma evde yaşamaya başladıklarını söyledi.

Eşiyle 15-20 keçiye bakıp onlardan elde ettikleri süt ve etlerle geçimlerini sağladıklarını anlatan Habire, iki çocuğunun büyüdükten sonra Kemer'e yerleştiğini dile getirdi.

Eşinin ölümünden sonra keçilere bakmaya gücünün yetmediğini aktaran Habire, "Çocuklarım, keçileri satıp beni Kemer'e evlerine götürmek istedi. 'Biz sana bakarız. Seni şehre götürelim, rahat edersin' dediler. Gidersem uzun süre buraya gelemem. Gelmediğim zaman da domuzlar, yabani hayvanlar buraları mahveder." dedi.

"Ağaçlara çocuklarım gibi baktım"

Gaz lambasıyla evini aydınlattığına değinen Dudu Habire, suyunu ise dağın yamacındaki kaynaktan getirdiğini belirtti.

Habire, suyun bir kısmıyla ihtiyaçlarını giderdiğini, diğer kısmıyla da ektiği ürünleri ve ağaçları suladığını ifade ederek şunları kaydetti:

"Çocuklarımı burada büyüttüm. Keçilerimi otlatırken, bir çocuğumu sırtıma diğerini de kucağıma alıyordum. Bu ağaçları dağdan 20 kiloluk tenekelerle su taşıyarak suladım. Gençliğimde tenekeleri omzuma alıp suyu getirir, ağaçları sulardım. Burayı, ağaçlarımı bırakıp bir yere gidemem. Ağaçlara çocuklarım gibi baktım. Onları bir çocuk gibi ellerimle büyüttüm."