Gökhan Dağıstanlı'nın Sevilen Yazıları Bir Araya Geldi!

Kafa'da yayımlanan yazılarının yanı sıra ilk kez okur karşısına çıkacak denemelerin yer aldığı kitap, Gökhan Dağıstanlı'nın duygu dünyasının, çocukluğunun, hayallerinin kapısını aralıyor. Kendine has üslubuyla yazdığı yazılar artık dergilerden kesilerek saklanamayacak belki ama bu kez de kitap satırlarının altı daha çok çizilecek, yanlarına daha çok notlar düşülecek.

Okurlarının merakla beklediği Kimsesiz Mektuplar, İnkılâp Kitabevi tarafından yayımlandı.
Kitaptan:

Şu dünyada mutluluğu devam ettirebilmek zamanın hezimetidir. Hazmedemez bunu, hep tüketmeye, hep bozmaya çalışır. Bize hem dost hem düşmandır. İlerledikçe, güzel olanı normal, normal olanı sıkıcı, sıkıcı olanı kötü hissettirir. Her gün, inadına yeniden başlamak gerekir, sanki ilk günmüş gibi. Bir gün, ikinci gün olduysa eğer, tükeniş başlamıştır. Zordur, zamanın zorbalığını omuzlamak. En güzel duyguları kanıksatır ve hep daha fazlasını arzulatır.

Gökhan Dağıstanlı

26 Aralık 1978 günü, titrek bir İstanbul akşamüstünde geldim dünyaya. Gençlik yıllarım 1989 senesinde taşındığımız ve hâlâ büyük bir aşkla oturduğum Koşuyolu'nda geçti. Sevmeyi de burada öğrendim, sevilmeyi de. Hayatı olabildiğince endişesiz, telaşsız ve tadıyla yaşamak Koşuyolu'nun karakteridir ve her temas edene ama az ama çok bulaşır. Birçok olası hırsımı bedenimden kazıyan da gereğinden fazla içselleştirilmiş bu semt karakteri oldu.
İlk yazı denemelerime 1990 senesinde başladım. Hep yaşımdan çok büyük şiirleri, dev gibi şairleri sevdim ve çok âşık oldum. Beni, yazılarımda lirik anlatıma iten de bu oldu.
Haydarpaşa Lisesi'nden mezun olurken koluma taktığım anılarım ve o sıralardan getirdiğim dostlarımla hep gurur duydum. 1996-2000 yılları arasında Yıldız Teknik Üniversitesi'nde Makina Mühendisliği eğitimi aldım. Rasyonaliteyle romantizmin harmanlanması böyle böyle gerçekleşti. Ne gerçekle tam barışabildim, ne gerçeksiz yaşayabildim. Mesela işimi hep çok iyi yaptım ama iş hayatını hiç sevmedim.

Kısa bir süre önce bu kıyasıya sömürü düzenini arkamda bırakıp, hayatıma yazar olarak devam etmeye karar verdim.

Şu hayatta, ailemi, arkadaşlarımı, Türk sanat müziğini, rakıyı ve Beşiktaş'ı çok sevdim. Ve ağlamadan söyleyeyim, babamı çok özledim...

Arka Kapak Yazısı

Şimdi biz seninle bu şehrin altını üstüne getirsek daha büyük aşk bulamayız.
Seni alnımdan okurdum ben. Sense avuç içinde uzunca bir çizgiye adımı vermiştin.
Benim canım acımaz biliyorsun, yaralarım kanamaz. Zaten sen beni hep böyle yanlış biliyorsun.

Bazen kolay ezberlersin acını, bazen her sabah kaldığı yerden bıçaklar kalbini zaman
Demir parmaklar gibiyiz. Aklıma dokunuyorsun ama hasretimi dindirmiyorsun.
KAFA dergisinin en çok okunan yazarlarından Gökhan Dağıstanlı'nın merakla ve ilgiyle beklenen ilk kitabı…