O Çocuk Bu Evde Yaşıyor

İzmir'in Basmane Semti'nde mendil satmak için girdiği kebapçıdan dövülerek çıkarılan 13 yaşındaki Suriyeli Ahmet E.'yi, Türkiye, kirpiklerindeki yaş ve yüzündeki korku ifadesiyle tanıdı. Ahme'i artık mendil satmaya göndermeyeceğini söyleyen annesi Usan Abdullah (36) konunun kapanmasını istediğini söylerken "Allah'a havale ettik" dedi.

Mart ayında Suriye'deki savaştan kaçıp geldikleri İzmir'de Basmane Semti'nde 300 lira kira ödedikleri bir eve yerleşen Abdul Abdullah ile Usan Abdullah'ın beş çocuğu var. Adları, Necvo, Marida, Sidra, Muhammed ve Ahmet. Ahmet, düne kadar İzmir'de kayıtlı 65 bin Suriyeli'den biriydi. Işıkta araçların camlarını silen, cami önünde ya da lokantalarda mendil satan yüzlerce çocuktan biri. Türkiye onu, önceki gün Basmane'de bir kebapçıdan yediği dayak görüntüleriyle tanıdı. Kirpiklerindeki yaş, yüzündeki korku vicdanları sızlattı. Ahmet, anne, babası ve dört kardeşiyle iki katlı 60 metrekarelik bir evde yaşıyor. Evin camları kırık, rutubet kokusu ağır. Evde çok sayıda fare var. 12 yaşındaki Sidra, örtülü başını yastıktan kaldıramıyor. "Neyin var" diye sorana "Boğazım ağrıyor" diyor. Evin en küçüğü 6 yaşındaki Muhammed pencere pervazında kırılan cam parçasının üzerinde yatacak kadar bitkin. Ahmet, çok az bildiği Türkçe ile karnının sağ boşluğunu göstererek, hala acıdığını söylüyor. Dövüldükten sonra burnu da kanamış. Ahmet, mendil satmak için ilk kez girdiği kebapçıdan dükkanın içine çekilerek dövüldüğünü belirtti ve "Oradan çıkamayacağımı düşündüm. Kafama ve karnıma vurdular. Sonra beş Suriyeli gelip beni kurtardı. Çok korktum ama Suriyeliler'i görünce çok sevindim. Dayak yedikten sonra beni hastaneye götürdüler. Karnım hala ağrıyor. Burayı çok seviyorum, gitmek istemiyorum" dedi.

"DAYAK YEDİĞİNİ EVE POLİS GELİNCE ÖĞRENDİM"

36 yaşındaki anne Usan Abdullah kalp hastası ama her gün cami önünde mendil satıyor. Çünkü kocası arabasıyla çalıştığı işte kaza yapıp araba kullanılamaz hale gelince işten çıkarıldı. Diğer çocuklar da küçük oldukları için mendil satmaya göndermiyor. Sadece Ahmet, mendil satıyor ama annesi dayaktan sonra artık onu da göndermeyeceğini söyledi. Anne oğlunun dayak yediğini, polisler eve gelince anladığını söyledi. Anne Usan, "O gece sabaha kadar uyumadı. Karnı çok ağrıdı. Boğazı da hala ağrıyor. Dayak atandan ikayetçi olmadık. Enmiyette kağıtlar imzaladık. Ama artık konuyla ilgilenmem. Allah'a havale ettik. Buraya savaştan kaçıp geldik. En azından can güvenliğimiz var diyerek yaşıyoruz. Ancak evimiz çok kötü, fareler var. Daha iyi bir eve çıkarsak iyi olur" dedi.