Havada Almeida Yerde Melo

Bilic kaçan 3 puana üzüldü!

Maç öncesi ilk 11'ler belli olduğunda yazdığım yazıda Galatasaray'ın kraliçe arıları maça el koymazsa, Beşiktaş'ın işçi arılarının bunu cezalandıracağını söylemiştim. Bu tahminimin ilk kısmı neredeyse tamamen gerçekleşti. Felipe Melo'nun bugünkü oyununu artık esktra bir katkı değil, standart olarak kabul etmek lazım çünkü Brezilyalı iki aydır oynadığı her maçın en iyisi oluyor neredeyse. Ama Selçuk, Burak, Sneijder ve Drogba bugün takımlarına ya hiç katkı yapmadılar ya da minimum katkı yaptılar. Beşiktaş, durum böyleyken maçı alıp götürebilirdi. Aslında maçın başında rakip kaleye oldukça hızlı indikleri bir iki pozisyonu, önemli pas ve şut seçimleri ile harcadılar. Bu kısımda bulacakları bir gol, Galatasaray'ın çok kötü gününde olan hücumcularına mahkum hale getirebilirdi. Ama ortaya sarı-kırmızılıların artık birkaç sezondur var olan kronik hastalığına çare olması amacıyla transfer edilen iki adam, Telles ve Veysel çıktı.

"Kazanmayı sonuna kadar hak ettik"

Mancini'nin kafası da Chelsea'de olmalı

Galatasaray'ın kazandığı golü Selçuk'a mı, yoksa Veysel Sarı'ya mı yazalım ona siz karar verin. Bir takımın, sahanın merkezini kullanamadığı maçlarda başvuracağı yer iki kanatıdır. Futbol takımlarını da kazanan ve kaybeden olarak keskin bir bıçakla ikiye ayıran mevkilerdir bunlar. Zira iyi orta saha oyuncularında sahip olmasanız bile, vasat orta saha oyuncuları ile maçı bir yere kadar elinizde tutabilirsiniz. Ama iyi kanat oyuncuları maçın kaderini 180 derece döndürebilir. Galatasaray'da Telles ve özellikle penaltı pozisyonundaki soğukkanlı hareketleriyle Veysel bunun net bir örneğini sergilediler. Hem de ikinci yarıdaki performansları ilk yarının hayli gerisinde kalmasına rağmen.

Roberto Mancini, maç sonunda Beşiktaş'ın çok iyi bir takım olduğunu belirterek kafaların Chelsea maçında olabileceğine işaret etti. Ama çarşamba günü takımının kafasının değil bacaklarının da orada olması lazım ve özellikle hücum hattındaki bu kısır döngü, turun ilk maçtan bırakılmasına sebep olabilir. Zira Chelsea'nin rakip sahanın ortasında topla buluştuğunda çok daha tehlikeli olabilecek silahları var ve daha da önemlisi Mourinho, rakiplerin hücuma çıkarken yaptığı hatalı paslarla kaptırdığı topları tehlikeye döndürmeyi çok iyi bilen, yıllardır bu işe kafa yoran bir teknik adam.

Beşiktaş'ta Olcay ve Oğuzhan'ın beklenen katkıyı yapamaması, Gökhan Töre'nin de maç ilerledikçe giderek düşen performansı, Almeida'nın devrenin hemen başında Drogba'nın hatalı pasıyla yakaladığı pozisyon dışında Beşiktaş'ın tek bir gol pozisyonu yakalamadan maçı bitirmesine sebep oldu. Portekizli, özellikle hava toplarında bugün Galatasaray defansıyla tek başına boğuştu ve başarılı da oldu ama takım arkadaşları bunların hiçbirini organize bir atağa dönüştüremedi. Bilic'in takımının bu tür maçlardaki kronik sorunu bu ve gelecek sezon muhtemelen Avrupa kupalarında mücadele edecek olan siyah beyazlıların, rakibi varlığıyla tehdit eden bir iki oyuncuya ihtiyacı var gibi görünüyor.

Semih'ten örnek hareket

Semih Kaya

Semih Kaya farklı bir adam. Bugün kaptanlık pazubandını alsa hiç sırıtacağını sanmıyorum. Ujfalusi ile birlikte profesyonel futbolculuğa adım atması onun şansıydı. Yanındaki insanların hep iyi özelliklerini aldı. Ne zaman miktofonların önüne çıksa 20 yaş daha büyük konuşuyor zaten. Hatta sesi bile kendisinden daha yaşlı. O yüzden bugün yaptığı beni hiç şaşırtmadı. Bu hareketi örneğin Felipe Melo veya Burak Yılmaz yapsaydı şaşırabilirdik. Ama tabii bu, harekete alkış tutmayacağımız anlamına gelmiyor. Gol olsaydı, olmasaydı, şu, bu... Bunların hepsi şirazesi kaymış futbol yorumcu ve yorumlarımızın birer kalıntısı. Zira deli gibi açız bu hareketlere. Hakemi aldatan, rakibini sakatladıktan sonra dönüp bakmayan, hakeme, yedek kulübesine, rakibe, rakibin hocasına küfür eden adamlarla o kadar dolup taştık ki böyle adamlar parlıyorlar. Bu hareketin, geçmişi de tertemiz bir adama nasip olması daha da güzel oldu. 23 yaşındaki bir genç tüm futbol dünyamıza nasıl bazı şeylerin çok basit olduğunu ve insandan hiçbir şey götürmediğini gösterir, işte böyle.