Görme Engelli Çocuklara Kod Yazmayı Öğreten Uygulama

Theo Holroyd ve Ollie Gerety'nin ortak bir tutkusu var: İkisi de kodlamayı çok seviyor.

Fakat yakın zamana kadar İngiltere'nin Cambridge kentinde King's College School'daki bu iki öğrenci için beraber çalışabilmek çok zordu.

Theo görme engelli ve okulda herkesin kullandığı basit kodlama yöntemi onun için yeterli değil.

Yüzlerce ilkokul kodlama öğretmek amacıyla "Scratch" programını kullanıyor. Çocuklar renkli kod bloklarını ekranda sürüklüyor. Bağlantılı animasyon, onların eseri oluyor.

Fakat Microsoft'un geliştirdiği yeni bir programla, görme engelliler dahil herkes için kod yazmak mümkün.

"Code Jumper" bir seri kapsülden oluşuyor. Her kapsül bir satır koda denk ve belirli bir komutu temsil ediyor.

Bunlar değişik şekillerde dizilerek bir program oluşturuyor.

Theo ve Ollie de sistemin test edilmesine ve geliştirilmesinde yardımcı oldular.

Projenin başında, Microsoft'un Cambridge'deki araştırma laboratuvarından bilgisayar bilimci Cecily Morrison var.

Görme engelli çocukların kodlamayı öğrenebilmesinin onun için kişisel bir anlamı da var. Çünkü 6 yaşındaki oğlu görme engelli.

Cecily Morrison ve iş arkadaşlarına göre tüm çocukların, somut ve kendi dünyalarında onlar için bir anlam ifade edecek bir aktiviteye ihtiyaçları var. Müzik de bu aktivitelerden biri.

Peki müzik ile kodlama arasında bir bağlantı var mı? Yanıt: Evet.

Kodlama işlemi sırasında da, Microsoft'un geliştirdiği programda her bir kapsül, bir notayı çalacak şekilde programlanıyor. Genç kod yazıcılar, bunları farklı şekillerde dizebiliyor.

'Bu programla temel kodlama kavramlarını anladım' Morrison, "Her kapsülde tuşlar var ve bunlar sayesinde sesi veya programdaki komutların süresini değiştirmek mümkün" diyor.

Tıpkı "Scratch" gibi "Code Jumper" da, çocukların, kod yazımının temel kavramlarına giriş sonrası daha gelişmiş kodlama dillerine ilerlemelerini amaçlıyor.

Tüm bunlar Theo'da işe yaradı.

Theo, "Hiç kod yazamazken, bu program sayesinde temel kodlama kavramlarını anlayıp, zaten erişilebilir bir kod dili olan Pyton'a geçtim" diyor.

Ona, teknoloji alanında kariyer sahibi olmak isteyip istemediğini soruyorum:

"Kesinlikle!" diyor, görme engelliler için çok daha erişilebilir telefonlar ve bilgisayarlar üretme planlarını anlatıyor.

"Code Jumper" 4 yıl süren çalışmaların ardından İngiltere, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Avustralya ve Hindistan'da okullarda satışa sunulmaya hazır.

Microsoft, 5 yıl içinde sistemi bütün dünyaya yaymak istiyor.

Cecily Morrison ise bu buluşun tüm çocuklar tarafından kullanılmasını umuyor:

"Biz görme engelli çocukları karma sınıflarından çıkarıp kendi aralarında kod yazımını öğrenmelerini istemiyoruz. Bilakis onlara sunduğumuz bu araçla kendi sınıflarında görme engelli olmayan arkadaşlarıyla birlikle kodlamayı öğrenmelerini istiyoruz."

Bu yöntem, Theo ve Ollie için kesinlikle işe yarıyor.

Onların "Code Jumper"da beraber çalışmalarını izlerken görüyorum ki, iki arkadaş hem çok eğleniyor hem de çok şey öğreniyor.