15 Temmuz Şehidi Niyazi Ergüven'in Annesi: Acım Hiç Dinmeyecek

Fetullahçı Terör Örgütü'nün (FETÖ) 15 Temmuz 2016'da darbe girişimi sırasında düzenlediği saldırıda şehit olan özel harekat polisi Niyazi Ergüven'in Kahramanmaraş'ta yaşayan annesinin acısı dinmek bilmiyor.

FETÖ'cü hainlerin Gölbaşı Özel Harekat Daire Başkanlığı'na gerçekleştirdiği hava saldırısında şehit olan Ergüven'in annesi Saadet Ergüven, AA muhabirine, oğlunun şehadetinin üzerinden 7 yıl geçmesine rağmen acısının hala taze olduğunu ve bu acının hiç dinmeyeceğini söyledi.

Yaşadığı acının ardından zamanın nasıl geçtiğini bilemediğini anlatan Ergüven, şunları kaydetti:

"Yavrumun acısı daha dünkü gibi. Oğlum bana 'Sultanım' diye seslenirdi. Şehadetinin üzerinden 7 sene geçti ama bu canım da geçti gitti. Buraya her gelişimde gözümün yaşını döküyorum. Ciğerimin acısı diner mi? Bu acı hiçbir şeye benzemiyor. Bayram geliyor ama bu bayram benim için değil. Yaşamayı unuttum, her şeyi unuttum ben. Oğlumu çok seviyordum o da beni çok seviyordu. Cuma günleri hep beni arıyordu. 'Sultanım nasılsın' diyordu. İyiyim yavrum, iyiyim ciğerim diyordum. Yavrumu benden kopardılar."

Ergüven, şehit anaları olduğu sürece bu ülkeyi bölmeye kimsenin gücünün yetmeyeceğini vurguladı.

"Şükürler olsun oğlumun mezarı zarar görmedi"

Depremde evin içindeki tüm eşyaların yere düştüğünü anlatan Ergüven, oğlunun duvarda asılı olan fotoğraflarının ise hiçbirinin düşmediğini söyledi.

Ergüven, "asrın felaketi" olarak nitelenen 6 Şubat depremlerinde yaşadıklarını şöyle anlattı:

"Depremin etkisiyle birden kalktık ve hemen dışarı çıktık. Sonrasında ortalık sakinleşince tekrar eve girdik. Evdeki tüm eşyalar yere düşmüş her yer dağılmış durumdaydı. Oğlumun fotoğraflarının yer aldığı odaya girdiğimde ise duvardaki fotoğraflar öylece duyuruyordu ve hiçbiri yere düşmemişti. Sonra mezarına bakmak için şehitliğe gittim buraya geldiğimde ise şükürler olsun ki burada da hiçbir şey yoktu. Depremde çok zor anlar yaşadım, evimiz yıkılır diye çok üzüldüm. Çünkü ben oğlumla her şeyi bu evde yaşadım, belki oğlum gelir dedim."