48 yıldır demir dövüyor

BURDURLU Mehmet Potak (60), ilkokuldan mezun olduğu 1971 yılından bu yana sıcak demircilik yapıyor. Potak, sıcaklığı 55-60 dereceyi bulan demirci ocağı karşısında 48 yıldır günde 10 saat demir dövüyor.

Burdur'da oturan Mehmet Potak, 1971 yılında ilkokulu bitirdikten sonra babasının yanında demirci olarak çalışmaya başladı. Askerliğini tamamlayıp mesleğine dönen Mehmet Potak, Burdur Bakırcılar Arastası'ndaki 30 metrekarelik dükkanında yeğeni Uğur Kanık ile baba mesleği sıcak demirciliği sürdürüyor.

'SON BİRKAÇ USTAYIZ'Mehmet Potak, "Yaklaşık 48 yıldır bu işi yapıyorum. Mesleğimi severek yapıyorum. Meslekte çırak yetişmediği için sıkıntılar var. Güç gerektiren bir meslek ama işimizi kolaylaştıran makineler var. Meslek zor olsa da önemli değil önemli olan bu mesleği bizden sonra yürütecek kimse yok. Bakırcılar Arastası'nda son birkaç ustayız. Bizden sonra yapacak kimse yok" dedi.'MESLEĞE HEVESLENEN YOK'Eğitim sisteminin değişmesinden sonra sadece kendi mesleklerinde değil birçok meslekte çırak yetişmediğini savunan Mehmet Potak, "Çıraklık yıllarımda bu mesleği yapan birçok kişi vardı. Şu anda bu işi yapan birkaç kişi kaldık. Eğitim sistemi değişti, çırak yetişmemesinde bunun rolü oldu. Herkes okumaya hevesleniyor. Mesleğe heveslenen yok. Yanımda en son 25 sene önce çırak yetişmişti" diye konuştu.'BİZDEN SONRA YAPACAK KİMSE YOK'Potak'ın yeğeni Uğur Kanık (47) da ilkokulda okuduğu yıllarda yaz tatillerinde bu meslekte çalışmaya başladığını belirtti. Uğur Kanık, şöyle dedi: "Mesleğimiz dede mesleği. İlkokulu bitirdikten sonra çırak olarak mesleğe başladım. Burada askere gidene kadar çalıştım. Askerden geldikten sonra da mesleğime devam ediyorum. Yaklaşık 38 yıldır bu mesleğin içindeyim. Mesleğimi seviyorum. Dışardan bakıldığında zor gibi gözükse de bir şeyler üretmek çok zevkli. Eğitim sistemi değiştiği için birçok meslek bitiyor. Bizim mesleğimiz de bunlardan biri. Çırak yetişmiyor. Bizden sonra yapacak kimse yok. Şu anda Bakırcılar Arastası'nda çalışan esnaf arkadaşların çoğu baba- oğul, ağabey- kardeş çalışıyor, biz dayı- yeğen olarak çalışıyoruz."'BİZİM ÜRETTİKLERİMİZ DAHA KALİTELİ'Önceleri, saban ve pulluk gibi tarım aletleri imalatı yaptıklarını anlatan Kanık, "Şimdi küçük tahra, nacak gibi kesici aletler yapıp satıyoruz. Bizim imalatımız el emeği olduğu için fabrikasyon ürünlere nazaran biraz daha farklı. Fabrikasyonlara göre bizim ürettiklerimiz daha kaliteli. İnsuyu Ovası'nda fasülye, pancar çapası yapanlar bizim ürünlerimizi kullanıyor. Toptan ve perakende satış yapıyoruz" dedi. Kanık, çalıştıkları demirci ocağının ateşinin güneş ısısıyla birlikte 55- 60 dereceye ulaştığını da anlattı.