Prof. Dr. Eyigün "Sevgi Taşı" Filmini Değerlendirdi

Yönetmenliğini Ahmet Hoşsöyler'in yaptığı, senaryosunu Gökhan Alan'ın yazdığı "Sevgi Taşı" filminin Diyarbakır'da önceki akşam yapılan galasına katılan Dicle Üniversitesi İletişim Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Sabri Eyigün, Diyarbakır'ın tanıtımı ve Batı'daki olumsuz imajını düzeltme adına güzel bir proje olarak gördüğü film hakkında, "Şiddet ve ırkçı kimlikten uzak tutacak bir filme ihtiyaç vardı, 'Sevgi Taşı' bunu büyük ölçüde başarmış gibi görünüyor" dedi.

ABD İYİ ÖRNEK

Bir yer hakkında olumlu/olumsuz algı oluşturmak isteyen ülkelerin, bölgelerin veya şehirlerin işe önce etkileyici bir film yapımıyla başladığını, bunun Batı ülkelerinde en büyük örneğini ABD'nin oluşturduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Sabri Eyigün, kendi siyasal paradigmasına uygun düşen tarihsel olaylara yeni bir bakış kazandırmak veya egemenlik alanını genişletmek ve bu amaçla yürüttüğü politikalarına meşruiyet kazandırmak için sinema endüstrisine milyonlarca dolar harcadığını belirtti.

"ŞİDDET VE IRKÇI KİMLİKTEN UZAK TUTACAK BİR FİLME İHTİYAÇ VARDI, SEVGİ TAŞI BUNU BAŞARDI"

Türkiye'nin böylesi propaganda amaçlı filmleri olmasa da son zamanlarda tarihi ve turistik mekânları ön plana çıkaran film ve dizileri ile kültür ve inanç turizmini ciddi anlamda etkilediğini kaydeden Eyigün, " Örneğin Nevşehir yöresinde çekilen Asmalı Konak" filmi bölgeyi adeta yeniden keşfetmemizi sağladığı gibi, uluslararası turizme de açmıştır. Aynı şey Mardin içinde geçerlidir. Mardin, bölgede çekilen dizilerden sonra yıldızı parlayan kent haline geldi. Bunlar gibi, kadım kent Diyarbakır'ın ruhunda var olan sevgi ve hoşgörü kültürünü öne çıkaracak, ona zorla giydirilmeyen çalışılan şiddet ve ırkçı kimlikten uzak tutacak bir filme ihtiyaç vardı. İşte "Sevgi Taşı" bunu büyük ölçüde başarmış gibi görünüyor" dedi.

"BU TOPRAKLARDA SEVGİNİN GÜCÜYLE BİRLİKTE YAŞAMAK HİÇ DE ZOR DEĞİL"

"Farklılıklarını aşklarının harcına katıp zenginleştiremeyenler büyük bir aşkı yaşayamazlar" düşüncesi ön planda yer alsa da, filmin neredeyse Diyarbakır ve Diyarbakırlılar özelinde Güneydoğu ve Kürt kültürüyle ilgili tüm önyargıları yıkmaya yönelik bir kurgu ve senaryo üzerine kurulmuş olduğuna dikkat çeken Eyigün, bu amaç doğrultusunda özellikle Diyarbakır'ın tarihi dokusunu, renkli kültürünü, mayasında var olan sevgiyi ve birlikte ortak yaşama kültürünü, izleyiciyle başarılı bir şekilde buluşturduğunu ifade etti. Filmin kurgusunda ve senaryosunda aile ve kadın-erkek ilişkilerinde Doğu ve Batı arasında düşünüldüğü gibi keskin farkların bulunmadığını söyleyen Eyigün, "Eğitim düzeyi, hayat standartları farklı da olsa bunlar uzlaşmaya engel ögeler olarak görülmüyor. Var olan bazı farkların erkek ve kadın cinsleri arasındaki biyolojik ve ruhsal farklardan kaynaklandığının vurgulanması ortak değerlerimiz ve kültürümüzün bilincine varma anlamında önemliydi" diye açıkladı.

Özellikle Diyarbakır'a özgü tarihi Kuyumcular Çarşısı ve el sanatlarının yapılıp satıldığı Kapalı Çarşı'yı gösteren sahnelerde kullanılan detay çekimlerin, filme görsel zenginlik kattığı gibi, renklerin cümbüşü içinde kentin çok kültürlüğünü de yansıttığını vurgulayan Eyigün, filmin kurgusunu kültürel anlamda şöyle değerlendirdi: "Kadim kentin tarihi dokusu içinde özel bir yere sahip olan mimari yapıların özellikle ön plana çıkarıldığı dikkatlerden kaçmıyor. Burada hem Hıristiyanlara ait meskenlerde hem de Müslümanlara ait oturma mekânlarındaki mahremiyetin mimarideki yansımalarını görmek sağlam aile kültürü, ahlaki değerlerdeki öncelliği göstermesi bakımından önemliydi."

Filimin izleyiciye yansıttığı duygusal etkiyi, önyargılarımızdan kurtulduğumuz takdirde bu topraklarda sevginin gücüyle birlikte yaşamanın hiç de zor olmadığı sözleriyle dile getiren Eyigün, filmde emeği ve katkısı olan, başta yönetmen, senarist, oyuncular, teknik ekip ve katkı sunan kurum ve kuruluşlara ve kişilere teşekkür etti.