Yalnız ve Güzel Takım

Bülent Değerli

Fenerbahçe için belki de sezonun en kritik sınavıydı. İlk 5-6 dakikada tedirginliğin getirdiği tutukluk dışında oyunun kontrolünü hep elde tuttular. Meireles tercihi hem daha fazla ayağa pas yapabilmek hem de defans önünde bir sigorta içindi besbelli. Sonuç da verdi. Fenerbahçe, bilhassa da dünkü ldquo;kusursuz fırtına rdquo; Emenike'nin savunmayı yıkıp geçtiği gol sonrası, klasiğinin aksine çok top yapıp oyunun nabzını tekeline aldı. Alışılagelmiş ldquo;anarşik rdquo; düzen yerine dengeli ve sakin kaldı. Oynamaktan çok durdurma amaçlı Sergen Yalçın 11'i de bu olgun oyuna karşı çare bulamadı.

Emenike aynı golden bir tane daha atınca da hem kafalar hem de ayaklar iyice rahatladı. Ve sonunda Sow da 2014'teki ilk golünü atıp gözyaşlarının karşılığını aldı. Fenerbahçe ise Trabzon sonrası en iyi ve en lsquo;kool' deplasman performansıyla şampiyonluk için kocaman bir adım attı.

GEÇMİŞİN AKSİNE OYUNA DÖNDÜLER

En çok şut, en çok galibiyet, en etkili bek katılımı hellip; İstatistikler çok şey anlatır elbette. Ancak başarının anahtarı, sayılardan çok sahaya teknik beceri ve nefes kadar karakter koymakta yatıyor. Geçmiş senelerde akılları sahadan uzaklara savuran krizlerin benzerlerini yaşadı bu takım sadece 3-4 hafta önce. Evet tökezledi de hellip; Ama geçmiş sezonların aksine yeniden ayağa kalkmasını bildi. Kaldığı yerden yürüyüşüne devam etti. Çünkü en çok onlar istedi hellip;

Arzuları, iştahları, onlara hep bir adım fazla atacak enerjiyi verdi. Takipçilerinin aynı istikrar ve kararlılıkla kovaladığı söylemekse zor. Beşiktaş'ın coşkusu ve hırsı tartışılmaz. Ama onlar da tecrübesizlik ve alternatifsizlik prangasına takılıp çok sık tökezlediler, Fenerbahçe üzerinde baskıyı kuracak galibiyet serisi yakalayamadılar.

Sadece zor anlarda oyunda kalmak ya da belli bir oyun kimliğine sahip olmak değil tabii ki karakter. Oyuncuların saha içinde diyaloglarına, yardımlaşmalarına ya da gol sevinçlerine dahi açıkça yansıyor bu ldquo;takım rdquo; ruhu... Oyuna ya da takıma küsen neredeyse hiç olmuyor. Haftalarca oynayan bir gün geliyor yedek kalıyor ama sorun etmiyor, ilk forma verildiğinde de aynı motivasyonla işini yapıyor.

ANLAMI, BİR ŞAMPİYONLUKTAN DAHA FAZLASI

Fenerbahçe için bu sezon gelecek bir şampiyonluk formaya takılan yıldız hesaplarından çok daha farklı anlamlar taşıyor. 3 yıldır camianın ciğerlerine çektiği kasvetli havanın yerine oksijen, kalbine binen sıkıntı yerine özgüven demek, bu sezon ipi göğüslemek.

Belki kesin konuşmak için her zaman erkendir futbolda. Ama son 24 puana çift haneli avantajla girmek, 103 gollü meşhur seneden tam çeyrek asır sonra ilk kez ligi domine eden bir Fenerbahçe demek. Ve iri kıyım bir futbol mucizesi ya da bir rehavet dalgası bu saatten sonra al aşağı etmezse puan tablosunu, şu haftaya dek oynadıkları oyunla da en çok onlar hak etti bu sezonu. Ne oynadığını en iyi bilen, ne kadar istediğini en net gösteren genelde hep onlar oldu.

Artık zirvede yalnızlar. Malum süreçte hep yalnız bırakılmaktan yakınmışlardı. Bu defa ise elde tadını çıkarabilecekleri "kaliteli" bir yalnızlık var hellip;