4+4+4 Nedeniyle Çocuklarının Özel Eğitimi Yarım Kalan Aileden Başbakana Mektup

Kocaeli'nin Gölcük İlçesi'nde oturan Gülsevin ve Bülent Gülay çifti; kızları, 11 yaşındaki Hatice'nin, epilepsi ve zihinsel yetersizlik rahatsızlığı nediniyle özel bir okulda eğitim görürken '4+4+4 sisteminin kurbanı olduğunu söyledi. Engelli çocukların bu sistem dışında tutulmasını isteyen aile yaptıkları girişimden sonuç alamayınca seslerini duyurmak için Başbakan Tayyip Erdoğan'a mektup yazdı.

Gülsevin ve Bülent Gülay, kızları Hatice'nin rahatsızlığı nedeniyle 11 yıldır mücadele veriyor. 5 yıl önce özel çocuklara eğitim veren kurumla tanışan aile Hatice Gülay'ı buraya göndermeye başladı. Orada aldığı eğitimle tek başına yemek yemeyi, okuma- yazmayı, tiyatro oynamayı, bilgisayar kullanmayı öğrendi. Ancak, eğitim sisteminde 4+4+4'e geçilince Hatice'nin özel okuldaki eğitimi yarım kaldı. Okul yöneticileri, çocuğu ya normal devlet okuluna, ya da yine devletin özel çocuklara eğitim verdiği okula yazdırmasını istedi. Aile kızlarını devlet okuluna yazdırmasına rağmen orada hiç bir ilerleme kaydedemeyince aile, engelli çocukların 4+4+4 sisteminden ayrı tutulması için yaptığı girişimlerden sonuç alamadı. Hatice'yi Milli Eğitim Müdürlüğü'nün Rehberlik Araştırma Merkezi tarafından durumunun incelenip tanı konulduktan sonra buradan alınıp yeni okula alındığı belirtildi.

"KAYBEDECEK ZAMANIMIZ YOK"

Baba Bülent Gülay, kaybedecek zamanları olmadığını ifade ederken, şunları söyledi:

"Kızımız 5 yılda özel okulda çok şey öğrendi. Tek başına taneli gıdaları tüketemiyordu. Durumundan dolayı içine kapanık, diğer çocuklarla kavga eden bir çocuktu. Bu okulda ona 5 yılda yemek yemeyi, okuma yazmayı, sosyal bir çocuk olmayı öğrettiler. Çocuğumuz şu anda 11 yaşında. Bizim kaybedecek zamanımız yok. Devlet okuluna yazdırdık, hiçbir ilerleme kaydedemedi, aksine geri gidiyor. Yetkililer bize 'sistem oturacak' diyorlar. Bizim gibi ailelerin sistemin oturmasını beklemeye zamanı yok. Kızımız bu yaşta ne öğrenirse öğrenecek. Gönderdiğimiz devlet okulunda kızlar için tuvalet bile yok."

ANNE, BAŞBAKAN'A MEKTUP YAZDI

Anne Gülsevim Gülay da, bu durumu Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'a yazdığı mektupta dile getirdi. Gülsevim Gülay'ın mektubu şöyle:

"Sayın Başbakanım. Sizin inançlı bir insan olduğunuzu biliyorum ve adaletin timsali Hz. Ömer'in hassasiyetiyle bu mektubu okuyup sorunumuza bir çözüm bulacağınıza inanıyorum. Sayın Başbakanım benim 11 yaşında zihinsel engelli bir kızım var. Kızım beş yıldır Gölcük'te bulunan özel eğitim veren okula gitmektedir. Bu okul bizim bütün ümizdimiz oldu ve beklentimizi fazlasıyla karşıladı. Fakat eğitim sistemindeki değişiklik nedeniyle kızım bu okula devam edemiyor. Bize diyorsunuz ki '5 yıllık eğitim ve birikimi tutup bir kenara atın' Sayın Başbakanım biz kızımızdaki ufacık bir ilerlemeyi görebilmek için ümidimizi kaybetmeden çok zorlu bir dönemden geçerek yıllarca bekledik. Onun okuyup yazması bizim için bir mucizeydi. Eğiitm uygulama okulunun desteği ile biz bunu da başarıyoruz derken eğitim sistemindeki değişiklik nedeni ile bizim önümüze bir engel daha koyuldu. Kızım şu anda yaklaşık 2,5 aydır Gölcük'te bulunan Yaşama Sevinci Eğitim Uygulama Okulu'na devam ediyor ve hiçbir ilerleme elde edemiyoruz.

Sayın Başbakanım engelli çocukları belli bir ortama alıştırmak çok zor. Biz bunun için yıllarca uğraştık ve artık yorulduk. Kızım şu anda devam etmekte olduğu okula her gün ağlayarak ve istemeyerek gidiyor. Hiçbir derse katılım göstermiyor. Artık benim psikolojim alt üst oldu ve geceleri uyku uyuyamıyorum. Emin olun ki bir engelli ailesi de benimle aynı durumda. Biz kızımın kendini kurtarmasını ailesinden bağımsız yaşayacak duruma gelemsini istiyoruz. Beklentim çok yüksek değil. Fakat böyle giderse ben kızımı okuldan almak zorunda kalacağım ve bunların hiç biri olmayacak.

Sayın Başbakanım benim sizden isteğim yeni eğitim sistemini engelli çocuklar dışında tutmanızdır. Demiştim ya biz ümidimizi kaybetmeden yıllarca ufacık bir ilerleme için bekledik. Sayın Başbakanım ne olur bizim ümidimizi kırmayın ki biz bu çocukları topluma kazandıralım. İnanın ki bu bizim için dünyada ki herşeyden daha önemli. Çünkü biz çocuklarımızın başında baki değiliz. Eşim ve ben gözümüz arkada kalsın istemiyoruz ve bunun için çabalıyoruz. İsterdim ki gelip bir çayımızı için, sorunlarımızı daha iyi anlatabileyim. Kimbilir belki de gelip sorunlarımızı dinleyip bizi mutlu edersiniz." - Kocaeli/ Gölcük