Karma Sanat Sergisi Amerikan Hastanesi Sanat Galerisi'nde

Amerikan Hastanesi Hekimlerinin Karma Sanat Sergisi Amerikan Hastanesi Sanat Galerisi'nde

Amerikan Hastanesi Sanat Galerisi, 10 Mart - 06 Nisan 2014 tarihleri arasında, Amerikan Hastanesi hekimlerince hazırlanan karma sanat sergisi "Sağlıkta Sanat İzleri"ne ev sahipliği yapıyor. Amerikan Hastanesi hekimlerinin hayata sevinçle bağlanma ve ölüme üreterek direnme adına çıktıkları yolda neşeyle ve sevgiyle devam ettikleri içsel yolculuklarını anlattıkları sergi, Pazar günleri hariç her gün 10:00-19:00 saatleri arasında gezilebilir.

Amerikan Hastanesi Sanat Galerisi Tel: 444 3 777

"Sağlıkta Sanat İzleri"

Avucunun içinde mevsimin yüreği…
Hekimlik mesleği, kadim kültürlerden başlayarak günümüze kadar hemen tüm toplumlarda ölüm denilen mutlak hakikatı bir süre için de olsa erteleyebilme gücüne sahip ulvi bir meslek olarak kutsanmıştır. Eski Mısır'da ruhban sınıfına dahil hekimler, inisiyatik bir törenle başladıkları mesleklerinin öğretilerini onlarca yıl süren zorlu bir eğitimle almaktaydı. Binlerce yıl sonra bile günümüzde bu sürenin kısalmadığı veya zorlukların azalmadığı hatta artarak devam ettiği söylenebilir.

Hekimlik kutsal bir meslek olmasına rağmen, aslında hekimler sıradan insanlardır. Farklı olan özellikleri, çalışkan olmaları ve meslek hayatları boyunca çok çalışmak zorunda kalmalarıdır. Üniversitenin ilk yıllarında, kendini bilme sürecindeki bir genç olarak hayatı keşfetmek ve sorgulamak üzere iken, kendini bir anatomi laboratuvarında ve bir kadavra başında bulabilir. Kim olduğu, nerede ve nasıl bir hayat yaşadığı bilinmeyen bir insanın vücudunda anatominin detaylarını keşfeder. İlerleyen yıllarda acil kliniklerinde kırık kemikler, yanmış etler veya isyankâr, üzüntülü hasta yakınlarını görür. Pediatri kliniklerinde, "Eve gidelim anne!" diye ağlayan çocukları bekleyen akibeti bilmenin acısı ile çocuklarla göz göze gelmemeye çalışır. Bu tecrübeler hekim adaylarını hekim yapar ve farklı kılar.

Hekimlerin sıradışı olabilmeleri belki de yaşam ve ölüm arasındaki ince sınırın zamansız ve kolayca nasıl aşılabildiğini birçok kişiye göre çok daha erken ve sert bir biçimde keşfetmeleri nedeniyledir. Meslek hayatları boyunca bu mutlak gerçekle tekrar tekrar yüzleşmek zorunda kalırlar. Mesleki tecrübe bir birikimdir. Hekimlerin mesleki sorumlulukları, çoğu zaman farkına varmadıkları entelektüel düzeyde ve ne yazık ki yaralayıcı bir birikime yol açar. Bu birikmiş duyguların dışa vurumu ise kimi zaman sanatla, kimi zaman edebiyatla veya müzikle kendini gösterir. Hekimlerin sanatın hemen her dalıyla ilgilenmeleri aslında mesleki görgüleri sebebiyle biraz aşınmış, biraz kabuk bağlamış, biraz da çatlaklarla derinleşmiş içsel dünyalarının taşması ve boşalmak istemesidir. Farkına varmadan hekim bir gün kendisini elinde bir boya fırçası, bir enstrüman veya bir parça çamur ile bulur. İşte sanatın duygusal rehabilitasyonu burada ortaya çıkar. Sanat, mutlak hakikatın ne kadar yakında olduğunu bilerek ve yok oluş karşısındaki çaresizliğe karşı üreterek direnme ve karşı koyma çabasıdır.

İşte bu sergide bir avuç tıp mensubu, hayata sevinçle bağlanma ve ölüme üreterek direnme adına çıktıkları yolda neşeyle ve sevgiyle devam ettikleri içsel yolculuklarını anlatmaktadırlar.