Belgeselde Gördüğü Karaca Geçim Kapısı Oldu

Manisa'da Hasan Hüseyin Toğan, belgesel de gördüğü karacayı bıçak ile tahtaya oyma hobisini mesleği haline getirerek, geçimini sağlamaya başladı.

Fabrika işçisi olan Toğan, belgeselde gördüğü ve etkilendiği Karaca sayesinde, kendine gelir kapısı imkanı yarattı.

Karaca figürünü tahta üzerine bıçakla oyan Toğan, atık tahtalar üzerine her türlü hayvan figürlerinin yanı sıra, yelkenli gemiler ve dekoratif ev eşyaları üretmeye başladı.

Kurduğu atölyede hobisini mesleği haline getiren Toğan, fabrikadaki mesaisinden kalan zamanlarda ürettiği eserleri, turistik yerlerde satarak gelir elde ediyor.

Unutulmaya yüz tutan ahşap oymacılığı yaşattığını belirten, evli ve beş çocuk babası Toğan, ürettiği ürünleri 25 ila 100 lira arasında verdiği emeğe göre sattığını söyledi.

Ahşap oymacılığına izlediği belgeselden etkilenerek başladığını anlatan Toğan, şöyle konuştu:

"Evde belgesel izliyordum. Belgeselde gördüğüm karacayı yapmak istedim. Elime bıçağı alarak tahta üzerine karacanın şeklini tamamen çıkardım. Başka bir hayvan daha denedim. Onu da başardım. Ardından bütün dünyadaki hayvan figürlerini yapmaya başladım. Fabrikada çalışıyorum. Kendime aynı zamanda atölye kurdum. 3 yıldan bu yana gündüzleri fabrikada çalışıyorum. Akşamüzeri ve hafta sonlarında ise atölye de elimden geldiğince ürünler yapıyorum. Gerçekten artık bir sanata dönüştürdüm ve geçimimi bundan sağlamaya başladım."

-"Hayal ettiğim her figürü yapıyorum"

Toğan, aklına gelen bütün figürleri kafasında canlandırdıktan sonra hiçbir yere bakmadan tahtaya oyduğunu ifade etti.

Ürünlerinin genelini çam ve kavak ağaçlarının atık tahtalarından oluşturduğunu kaydeden Toğan, şöyle devam etti:

"Ürettiğim ürünler turistik sahil kesimlerinde aşırı bir ilgi görüyor. Ürünlerimi atölyemde satıyorum. İzmir başta olmak üzere sahil kenarlarında Türk ve yabancı turistlere satıyorum. Çevremdekiler yaptığım ürünleri görünce inanamıyorlar. Kafamda düşündüğümü, hayal ettiğimi gözümde canlandırıyor ve tahtalara işleyerek her figürü yapıyorum. Bu bana Allah'ın verdiği bir yetenek diye düşünüyorum. İçten severek yapıyorum. Aynı zamanda tahtalarla uğraşmak stresimi de yok ediyor. Ayrıca çıraklık dönemi olmayan ve kaybolmakta olan ahşap oymacılık sanatını da bu şekilde canlı tutuyorum."