Kocaeli2dumlupınar Faciasından Kurtulan 91 Yasındakı Seyir Astsubayı O Anı Anlattı

Akdeniz'de gerçekleştirilen NATO Tatbikatı'ndan dönerken 4 Nisan 1953 tarihinde Çanakkale Boğazı'nın Nara Burnu açıklarında Naboland adlı İsveç bandralı yük gemisiyle çarpıştıktan sonra batan ve Dumlupınar Denizaltısı'nda şehit olan 81 denizci, Gölcük'te düzenlenen etkinlikle anıldı. Anma etkinliğine katılan ve faciadan sağ kurtulan 5 kişiden biri olan 93 yaşındaki Hüseyin İnkaya o anı anlatırken herkesi duygulandırdı.

Gölcük Belediyesi'nin organizasyonu ile yeniden restore edilen Kazıklı Kervansaray'da gerçekleştirilen anma etkinliğinde Dumlupınar Denizaltısı'nda kaza sırasında deniz seyir astsubayı olarak görev yapan Emekli Astsubay Hüseyin İnkaya da hazır bulundu. Hüseyin İnkaya ile Denizaltı Sevenler Sosyal Yardımlaşma Derneği Genel Başkanı Mehmet Ertürk ve yönetim kurulu üyeleri Gölcük Belediye Başkanı Mehmet Ellibeş ile Gölcük'de denizaltının adını taşıyan Dumlupınar Mahalle Muhtarlığını ziyaret etti.

Gölcük Belediyesi'nin restore ettirdiği tarihi Kazıklı Kervansaray Kültür yapısında gerçekleştirilen anma etkinliğinde, Emekli Astsubayı Rıza Taşkın tarafından 'Türkiye'deki Deniz Faciaları konulu sunum yapıldı. Bu güne özel olarak Tahsin Ceylan tarafından hazırlanan belgesel barkovizyon izlettirildi.

Dumlupınar Denizaltısında görev yaparken bu kazadan kurtulan 5 kişiden biri olan Emekli Seyir Astsubayı Hüseyin İnkaya anılarını anlattı. 91 yaşındaki İnkaya konuşurken yaşadığı heyecan dolayısıyla duygulanarak sık sık konuşmasına ara verdi. Emekli Astsubay Hüyeyin İnkaya, Akdeniz'de Amerika, İngiliz, Fransız gemilerinin de katıldığı tatbikattan dönerken Çanakkale Boğazı'na doğru harekete geçtiklerini, boğaza girmeden önce 3 vardiya üzerinden nöbet tuttuklarını belirterek şunları söyledi

Benim görevim seyir köprü üstü ve kulede vazife almaktayım. Boğaza gelmeden evvel saat 12'de (24.00) ben vardiyamı teslim ettim. Bazıları yattı. Benim gemideki görevim herhangi bir mevkiyi belirtmektir. Yani hemen hemen seyirlerde uyku uyumak çok azdır. Nitekim ben aşağıda ihtiyacımı giderdikten sonra köprü üstüne çıktım. Etrafa bakıyorum zifiri karanlık, pus var. Göz gözü görmüyor. Bir geminin geldiğini gördüm. Nöbetçi rapor etti. Ona göre yukardan bir gemi geliyor. Biz de yukarı doğru gidiyoruz. Çok az bir zaman sonra bir patlama oldu. Meğer o da bizim tarafa dönüyormuş. Bizim gemi sola döndüğü için tam sancak bodoslamadan bize bindirmiş. O patlamayla ben kendimi denizde buldum. Ne olduğunu anlamadım. Gemi mi çarptı ne çarptı bilemiyorum. Yüzmeye başladım. Ne kadar yüzdüğümü hatırlamıyorum. Ne yapacağımı düşünürken ne tarafa gideceğim belli değil. Üzerinde ışıklı fosforlu can yeleklerinden bir tanesini yakaladım. Dedim ki, artık kurtulucam. Bir arkadaşımı gördüm o anda, ona sen de tutun dedim. Biz ikimiz yüzüyoruz ama nereye gittiğimizi bilmiyoruz. Biraz sonra seyir subayı rahmetli Hasan Yumuk kurtuldu. Ama bir hafta evvel vefat etti. Islak, soğuk, ne yapacağız . Sonra bir gürültü duyduk. Sivil deniz motoru. Bizim asker olduğumuzu bilmiyorlar. Biz asker olduğumuzu söyledik. tekneye aldılar ve biz kurtulduk.

SON SÖZLERİ 'VATAN SAĞOLSUN'

Dumlupınar Denizaltısı ile, kazanın ardından yara almayan bölüme geçenlerin denizaltıdan su üzerine gönderdikleri şamandraya bağlı hattan yapılan telefon görüşmelerinde, denizcilerimiz asla umutlarını kaybetmemiş, Ailelerimize selam söylüyoruz. Bizi kurtaracağınızdan eminiz diyerek umutla beklemişlerdi. Ancak o günkü teknik imkanlarla onları kurtarmak mümkün olmamış, onsijenleri tükenirken denizcilerimizin telefondaki son sözü Vatan sağolsun olmuştu.