CEV Şampiyonlar Ligi Süper Finalleri'ni Giovanni Guidetti yorumladı

Kadınlar finalinde karşılaşacak Igor Gorgonzola Novara ve Imoco Volley Conegliano takımlarını çok yakından tanıyorsunuz. İki takımın oyun tarzlarına baktığımızda Novara’nın daha çok Paola Ogechi Egonu üzerinden hücumu organize ettiğini, Conegliano’nun ise daha dengeli bir atak mantığı olduğunu görüyoruz; pasörleri Joanna Wolosz farklı oyuncular ve farklı hücum varyasyonlarıyla oynamayı seviyor. Sizce final maçında hangi oyun anlayışı galip gelecek?



Şüphesiz Conegliano bu sene Avrupa’daki en etkili voleybolu oynayan takım. Joanna Wolosz, Monica De Gennaro ve Kimberly Hill üçgeninde çok güçlü bir hücüm hattı var ve göze hoş gelen bir voleybol oynuyorlar. Diğer tarafta Paola Egonu da tek başına bir maçın kaderini değiştirebileceğini bu sezon sıklıkla gösterdi. Novara’nın bu finalde şansının olması için Egonu’nun iyi gününde olması gerekiyor. Conegliano kendini oyununu oynarsa finalin favorisi olacağını düşünüyorum.



Conegliano ve Novara birbirini çok iyi tanıyan iki ekip; bu sezon yedi kez karşı karşıya geldiler. Sezon içerisinde Novara, Coppa Italia’nın sahibi olurken; Conegliano ise Novara’yı ligdeki final serisinde üç maçta geçerek "Scudetto"yu kazandı. CEV Şampiyonlar Ligi finalinde iki koç nasıl bir "x faktör" ortaya çıkartıp rakibini şaşırtabilir? Ya da mental gücün, taktikten daha önemli olduğunu söyleyebilir miyiz?



Koçların oyunda çok önemli etkileri olacak. İki takım da bu sene çok kez karşılaştı. İkisi arasındaki maçlara bakarsanız Conegliano play-off finalinde son üç maçı kazanarak iyi bir ritim yakalamıştı. Dolayısıyla mental olarak bir avantajları var. Ben finalin %50 taktik, %50 mental bir mücadele olacağını düşünüyorum.



Zenit Kazan’ın CEV Şampiyonlar Ligi’nde büyük bir dominasyonu var, tıpkı sizin takımınız VakıfBank gibi. Maxim Mikhaylov-Matthew John Anderson-Wilfredo Leon üçlüsüyle üst üste dört kez şampiyon olmayı başardılar. Fakat bu sezon Leon’u kaybettiler ve sadece birkaç hafta önce beklenmedik bir şekilde Rusya Ligi şampiyonluğunu kaybettiler. Sizce final maçında, Kazan’ın kazanma alışkanlığı ve şampiyon mantalitesi, CEV Şampiyonlar Ligi'nde unvanını korumak için yeterli olacak mı? Belki bu kazanma alışkanlığını ve takımı sürekli başarıya aç tutmayı, takımınız VakıfBank ile ilişkilendirerek bizlere anlatabilirsiniz...



Bence de kazanmak bir alışkanlıktır, bu yüzden Zenit finalde ne yapacağını çok iyi biliyor. Kimse kazanmaktan yorulmaz. Biz bunu en iyi VakıfBank’ta tecrübe ettik. Zenit geçen seneki kadar güçlü değil evet. Ama kazanma alışkanlıkları, onları bir adım öne çıkartıyor.



Zenit Kazan CEV Şampiyonlar Ligi’nde Perugia’ya karşı zorlu bir yarı final serisi oynarken, Cucine Lube Civitanova kolay bir seri geçirerek finale geldi. Lube gibi birçok tecrübeli oyuncuya sahip bir takım için bunun avantaj olduğunu söyleyebilir miyiz? Sizce aynı gün içinde İtalya’ya ikinci şampiyonluğu getirebilecekler mi?



Rakibi Zenit kadar tecrübeli görünmeyebilir ama Lube birkaç gün önce beşinci maçta 0-2 geriden gelerek İtalya Ligi’ni kazandı. Berlin’de de yılmayacaklarını ve zor şartlardan başarı hikâyesi çıkartabileceklerini göstermeye çalışacaklar. Bence çok zevkli bir final olacak.



CEV Şampiyonlar Ligi’nde erkekler kategorisinde İtalya’nın son şampiyonluğu 2011’deydi, fakat dört yıldır son dört takım arasında iki İtalyan temsilcisi görüyoruz. Kadınlar kategorisinde ise son şampiyonluk 2016’da geldi, önceki şampiyonluk ise 2011 yılındaydı. Ancak tıpkı erkeklerdeki gibi, Conegliano’nun da yükselişiyle kadınlarda çok daha fazla İtalyan takımını son etaplarda görmeye başladık. İtalya Kadın Milli Voleybol Takımı ise bu yaz dünya ikincisi olmayı başardı. Ayrıca İtalya’da her iki ligde de birçok dünya çapında yıldız oynuyor. Tüm bunları göz önüne aldığımızda "Voleybol evine dönüyor." diyebilir miyiz? Sizce İtalya’nın bu başarısının sırrı nedir?



İtalya dünyadaki en önemli voleybol ekollerinden biri. Hem erkekler hem kadınlar, hem ulusal takım hem de kulüp takımları seviyesinde çok başarılılar. Yeni yetenekler yetiştirme konusunda da çok iyi işleyen bir sistemleri var. İtalya’da her takım altı yabancıyla (dördü sahada, iki tanesi yedekte) mücadele edebiliyor. Bunun iki avantajı var: Hem kulüp takımları çok başarılı oluyor hem de İtalyan oyuncular ciddi bir forma rekabetinin içine girdiği için kendilerini geliştiriyor.



Türkiye Kadın Milli Takımımızdatıpkı İtalya gibi jenerasyon değiştiriyor. Yeni kadroda birçok genç oyuncuyu görüyoruz ve bu yaz önümüzde Nations League, olimpiyat elemeleri ve Ankara’da düzenlenecek olan Avrupa Şampiyonası var. Türkiye'nin geleceği hakkında neler düşünüyorsunuz? İtalya gibi çıkış yakalayabilmek için sizce neler yapmamız gerekiyor?



Ben Türkiye’de voleybolun bir adım daha atabilmesi için sistem revizyonuna gitmemiz gerektiğini düşünüyorum. Bunun örnekleri mevcut, mesela İtalya. Oradaki iyi örnekleri alıp adapte edebiliriz. Bizim temel sorunlarımız var. Yabancı kuralı gereği belli bir sayıda Türk oyuncu kadroda bulunmak zorunda ama çoğu bench’te oturuyor. Oyuncular bu şekilde forma rekabetine girip kendilerini ispat etmek noktasında motive olamıyorlar; çünkü biliyorlar ki kural gereği belli sayıda Türk oyuncu zaten takımda olacak. Bu gelişimin önünü kapatıyor. Bu oyuncuların çoğu da milli takım havuzunu oluşturduğundan, sene içinde güçlü bir rekabete girmemeleri milli takımı da etkiliyor. "Club Italia" projesi İtalya’da genç oyuncuların sezon boyunca hazır kalmasını sağlıyor; buna benzer bir uygulamaya geçilmesinin yararlı olacağını düşünüyorum. Yabancı sınırlaması olduğundan belli bir süre sonra ligdeki rekabet de azalıyor; bu da Türk voleybolunun kalitesini etkiliyor. Misal Türkiye’de zirveye oynayan takımlar sezon boyunca maksimum bir-iki maç kaybederken, aynı rakam İtalya’da minimum beş. Çünkü her takım birbirini zorluyor. Ben yabancı sınırlamasının yararlı bir kural olduğunu düşünmüyorum. Rekabeti arttırmalıyız ki milli takımda oynayan oyuncularımızın sezon içinde daha fazla savaşmasını, forma mücadelesi vermesini sağlayabilelim.