Menüde Yine Kısır Var

Maçın ilk 10 dakikasında Galatasaray'ın karşısında hücumda etkili silahları olan Kasımpaşa değil, UEFA sıralamasının 453. ve son sırasındaki San Marino temsilcisi SC Faetano dahi olsaydı, sarı-kırmızılıların defans hattındaki acemiliğini, fiyasko hamle seçimlerini ve yerleşme hatalarını görüp maçı kazanma yönünde cesaretlenebilirdi. Galatasaray savunma hattında, kaleci Eray dahil en son iyi bir maç çıkaran oyuncuyu kimse hatırlamıyor.

Şota Arveladze hem futbolculuk hem de teknik adamlık döneminin başında Louis van Gaal'in yanında Hollanda ekolünden geçmiş bir adam. Ama yine her 2 meslekte de Türkiye'de görev yaptı. Ülkede daha önce görev yapan Hollandalı teknik adamların eksikliği, ülkelerinde çok fazla göçmen yaşamasına rağmen Türk futbolcuların psikolojisini çözememeleriydi. Şota, Kayseri'de kısmen başarısız olduğu denemeleri bu sefer Kasımpaşa'da tutturmuş görünüyor. Çarşamba akşamı Real Madrid 10 kişi kalmış ve önemli silahlarını kenarda bekleten haliyle Galatasaray kalesine elini kolunu sallaya sallaya gelirken elbette Şota da ekran başında muhtemelen Van Gaal'den miras kalan defterine not alıyordu. Defans üzerine baskı, Chedjou ile kim olacağı her maçta şüpheli olan partneri arasına atılacak toplar ve Selçuk-Melo ikilisi topu her aldığında Galatasaray forvetlerini birbirinden uzaklaştırma muhtemelen o notların başında geliyordu. İlk yarının genelinde bunda başarılı da oldular ve dahası "tilki forvet" Malki ile golü bulduktan sonra bu baskıyı kurma ihtiyacı bile hissetmediler. Zira artık şişirme toplar bile çoğunlukla Babel'i bulup atakları olgunlaştırmalarını sağlıyordu.

İşte Serie B bu!

Kasımpaşa'nın çok büyük taktik varyasyonlara ihtiyaç duymadan yaptığı hücumların diğer tarafında Galatasaray, Lecce-Modena arasında oynanan ve 0-0 biten bir Serie B mücadelesi kadar göze hoş gelen (!) bir futbol ortaya koyunca ekran başında maçı izleyenler topun çok daha sık Kasımpaşalı oyuncuların ayağında kalmasını istediler. Bir maç içerisinde rakip ceza sahasının etrafında atak olgunlaştırmaya çalışırken topun kalecinizde bittiği ve bunun tamamen kendi oyuncularınızın paslarıyla olduğu pozisyon sayısı 4'ü 5'i buluyorsa o takımın tüm teknik kadrosunun ciddi şekilde düşünmesi gerekiyor.

İkinci yarıda Sabri'nin sol beke geçişi ve Umut'un oyuna girişi ile Galatasaray'ın rakip kalede daha fazla göründüğünü söyleyebiliriz ama bunun gelecek planları açısından Mancini'yi yanıltmaması gerekiyor. Zira Umut bu sezon sahaya girdiği her maçta takımını ileri itmeyi başardı, dolayısıyla bu çözülmesi gereken bir problem değil, vazgeçilmemesi gereken bir doğru. Zaten Galatasaray'ın bulduğu gol bu sezon Drogba'nın ara sıra çıkardığı tavşanlardan bir yenisinin sonunda geldi. Skor tabelasındaki 1-1'in her iki tarafı da aslında sarı-kırmızılıların zaaflarını gösteriyor. Geçen hafta Roberto Carlos'un yaptığı gibi Şota'nın da defans hattı her rakip atakta azalarak biten bir takım karşısında ikinci yarıda hücum seçeneklerini çok az kullanması, üstelik bunu Sivasspor'a göre çok daha zengin ve alternatifli bir hücum hattıyla yapması onun eleştirilecek yanı. Maçın hemen sonunda Scarione'nin Eray'ın 1 metre önünden vurduğu bomboş kafa da bunun kanıtı. Tabii 45 dakikalık bu etkisizlikte Ryan Babel'in Liverpool günlerini hatırlamasının etkisi büyük. Hollandalı'nın bundan 5 yıl önce bir gün Kluivert seviyesine geleceği tahmin ediliyordu. Onun yerine Maxim Tsigalko olmaya gidiyor.

Şu meşhur gelenekler

Maç içinde Melo ile Sabri'nin tartışması üzerine şunu da söylemek lazım. Görevden alınışının üzerinden 2 aydan fazla geçmiş bir hocayı sürekli gündeme getirmenin kimseye yararı yok, bununla beraber hocanın görevden alınış gerekçesi olarak belirtilen "Galatasaray gelenek ve görenekleri" şunları kabulleniyor mu? Kulüp başkanının sürekli mikrofonlara konuşması, saha içinde takım kaptanına takım arkadaşı tarafından fırça çekilmesi, taraftarların antrenman sahasına çıkıp futbolculara üstü kapalı ayar çekmesi ve daha da önemlisi yöneticilerin 15 günde bir eski teknik direktör dönemini eleştiren açıklamalar yapması. Sorunun cevabını size bırakıyorum.