İstanbul'da Yakılan Kıvılcım Muhtaçların Umudu Oldu

EMRAH YAŞAR - İstanbul'da 2008 yılında muhtaçlara ve yolda kalanlara destek olmak amacıyla 3 kişi tarafından "Derviş Baba Deliler Abdallar Meczuplar ve Aşıklar" adlı kahvehanede başlatılan yardım hareketi, "Derviş Baba Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği" adıyla yurt geneline yayıldı.

İstanbul'un Fatih ilçesindeki Balat semtinde, 3 yardımsever tarafından 8 yıl önce bir kahvehanede yolda kalanlara ve muhtaç durumda olanlara yardım etmek amacıyla çalışma başlatıldı.

Yardımsever 3 kişi, "Derviş Baba Deliler Abdallar Meczuplar ve Aşıklar Kahvehanesi" adını verdikleri mekanda, belirledikleri muhtaç, akli dengesi yerinde olmayan ve yolda kalmış kişilere yardım yapılmasına aracılık etti. Zamanla bu yardımlar kent genelinde duyuldu ve yaygınlaştı.

Gönüllülerin yiyecek, giyecek ve maddi yardımlarının artmasının ardından bu hareket, "Derviş Baba Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği" adıyla yardım elini yurt genelinde daha fazla kişiye ulaştırır hale geldi.

İstanbul, Edirne, Ankara ve Eskişehir'de belirlenen kahvehanelerde yardımlar toplanırken, sığınmacılar ile yoksul ailelere ise bulundukları adreste destek sağlanıyor.

Derneğin Eskişehir Temsilcisi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretim Görevlisi Zekiye Doğan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, önceden Balat'taki kahvehanede meczupların saç, sakal tıraşları yapılıp, kalacak yerleri ve gıda ihtiyaçlarının temini sağlanırken, zamanla gönüllülerin artması sonucu bu organizasyonun büyüdüğünü söyledi.

Ali Denizci, Musa Dede ve Tayyar Baba'nın yaptığı hayır işlerinden 2 yıl önce haberdar olduğunu aktaran Doğan, İstanbul'daki bu kahvehanede birbirinden farklı insanların sadece yardım amacıyla bir araya geldiklerini gördüğünü ve bundan çok etkilendiğini kaydetti.

Zekiye Doğan, yıllarca geçip gittiği çok renkli ve hareketli bir caddenin arka sokağında hiç tanımadığı değişik hayatları fark ettiğinde çok şaşırdığını belirterek, sokak aralarında hayata tutunmak için nefes alan birçok yardıma muhtaç insanı, meczubu gördüğünde "Kesinlikle bu derneğin içinde olmalıyım" dediğini ifade etti.

"Derneğin hikayesini dinlediğimde çok şaşırdım, çünkü diğer yardım derneklerine hiç benzemiyordu. Bir kahvehanenin içinde birçok gönüllü, birbirlerinin ait oldukları 'görüş, din, inanış ne' diye sormadan sadece yardım etmek için gönülleriyle oradaydılar." diyen Doğan, şöyle devam etti:

"Yanlarında getirdikleri pirinçler, bulgurlar, fasulyeleri kahvehanede oturdukları sedirlerin altına bırakıyorlardı, birkaç kişi nasiplensin diye. O dönem biri Balat'ta, diğeri Cihangir'de 2 kahvehane olmuştu. Sonra kahvehane sayısı 3'e çıktı, sonra 4'e ve 'Derviş Baba' fikri başka başka şehirlerde de gönüllerdeki ateşi tutuşturmaya başladı. Cihangir'deki kahvehaneye girdiğim andan itibaren 'Neden ben de bu hareketin içinde bulunmayayım' dedim ve dahil oldum. İstanbul'da şu an Balat, Cihangir ve Kadıköy'de. Edirne'de de bir kahvehanemiz var. Eskişehir'de ise tarihi Odunpazarı bölgesinde bir kahvehanemiz var. Ayrıca Ankara'da gönüllülerimiz canla başla çalışıyor. Felsefemiz, 'Görüyorsan, duyuyorsan sorumlusun' üzerine kurulu, çünkü bu insan olmanın gereği. Bunlar yapılırken en önemli unsur ise şu; Din, dil, ırk, mezhep ayrımı yapılmadan, sadece yardıma ihtiyacı var mı yok mu kriterine bağlı kalmak. Nihayetinde biz aracıyız."

"İyilik bir kar topu gibidir, yuvarlandıkça çoğalır"

Zekiye Doğan, yardım edilenlerin sayısının Türkiye çapında 3 bin civarında olduğunu dile getirerek, yardımların sadece gönüllülerden geldiğini, başka herhangi bir gelir kaynaklarının olmadığını bildirdi.

Sahadaki yardım faaliyetlerinde fiilen çalışan insanların ise bin kişiyi geçtiğini belirten Doğan, iyilik yapmanın bir yaşam tarzı olması gerektiğinin altını çizdi.

Zekiye Doğan, şöyle devam etti:

"İyilik bir kartopu gibidir, yuvarlandıkça büyür. Daha önce birkaç aileye yardım edebilen Derviş Baba Deliler Abdallar Meczuplar ve Aşıklar Kahvehanesi, şimdi büyük bir aile oldu. Yardımlar çok çeşitli. Gıdadan eğitime, ev bulmaktan iş bulmaya ve meslek edindirecek eğitimler vermeye kadar uzanan bir skalamız var. Bunun yanı sıra uyuşturucu kullanan gençlerin rehabilitasyonu, alkolden kurtulmak isteyenlere destek, hep bu yardımların içinde. Kısaca kimin neye ihtiyacı varsa onu temin etmeye gayret ediyoruz. Bir evin duvarını da boyuyoruz mesela ya da gidip elimizden geleni yaptıktan sonra onlara sarılıp ağlıyoruz. Öyle diğer yardım derneklerine benzemiyoruz işin açıkçası. Eskişehir'de yaygınlaşmayı sosyal platformlar aracılığıyla sağlamaya çalışıyoruz. Sayısı gün geçtikçe artan bir grubumuz oldu. 60 aileye her ay düzenli gıda desteği vermeye başladık çok şükür. Farklı konularda yardım ettiğimiz aile sayımız ise 350 civarında. Bu aileler arasında sığınmacılar da var. Toplam aile sayımızın 3'te 1'ini teşkil eden bu ailelerin çocuklarına gönüllü ücretsiz Türkçe derslerimiz var. Eskişehir'de nasibimize düşen, kimsesiz, çok çocuklu yardıma muhtaç kimsesiz kadınlar ve yaşlılar oldu. Elimizden geldiğince ihtiyaçlarıyla ilgileniyoruz."

"İlk kez yeni kıyafet alan çocuklarla alışverişe çıktık"

Hayatın içinde bazı şeyleri hiç yaşamayan insanlara rastladıklarını ve onların gözündeki mutluluğu gördüklerinde tüm yorgunluklarının kaybolduğunu söyleyen Doğan, "Yardım ettiğimiz ailelerimizin çocuklarını alıp bayramlık kıyafet satın almaya gittik. Hayatlarında ilk kez yeni kıyafet alan çocuklarla alışverişe çıktık. Kendi kıyafetini ilk defa kendisi seçen bir çocuk düşünün. Onun gözündeki telaşı. Bambaşka duygulara kapılıyorsunuz." dedi.

Zekiye Doğan, azimle ve kararlılıkla, hiçbir çıkar gözetmeksizin ve ayırım yapmaksızın sadece yardıma muhtaçlara ulaşmaya devam edeceklerini ifade ederek, derneklerinin sosyal paylaşım sitesi Facebook hesabından destek için irtibat kurulabileceğini de vurguladı.