Engelli Oğlunu, Eğitimi İçin Sırtında Taşıyor

HALİL İBRAHİM TAŞEL - Kocaeli'nde bir anne doğuştan serebral palsili hastası 14 yaşındaki oğlunu, 1,5 kilometre uzaklıktaki otobüs durağına sırtında taşıyarak okula ve hastaneye ulaştırabiliyor.

İzmit Yenidoğan Serdar Mahallesi'ndeki 2B arazisine 22 yıl önce kendi imkanlarıyla yaptığı evde oturan Yurdanur Celepci, hem üniversitede okuyan oğluna hem de serebral palsili hastası çocuğuna bakıyor.

Eviyle asfalt yol arasında yaklaşık 500 metre mesafe olan Celepci, 1,5 kilometre uzaklıktaki otobüs durağına ulaşmak için oğlunu sırtında taşıyor.

Celepci, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 5 aylıkken oğlu İsmail'in akciğer enfeksiyonu geçirdiğini belirterek, bu dönemde çocuğun serebral palsili (beyin felci) hastası olduğunu öğrendiklerini söyledi.

İsmail'in fizik tedavi sürecinin ardından ameliyat edildiğini ifade eden Celepci, "İsmail ameliyattan sonra biraz gelişme oldu fakat yürüyemedi. Bugüne kadar hep sırtımda taşıyorum. Evimin yolu kötü, ambulans yol nedeniyle eve kadar gelemiyor. İsmail'i hastaneye, okula ve çarşıya götürmek için sırtımda taşımak zorunda kalıyorum" diye konuştu.

Eşinin 3 yıl önce vefat ettiğini anlatan Celepci, şunları söyledi:

"Eşim öldükten sonra 2 çocuğuma da bakmak mecburiyetindeyim. Eş durumundan 600 lira maaş alabiliyorum bir de çocuk durumundan. Üniversite okuyan çocuğum var, ikinci öğretim, onun da yol parası olduğu için bakamıyorum. Çocuğum okuldan geri kalmasın, okusun diye 8 yıldır okula taşıyarak mücadele ediyorum, seneye İsmail liseye başlayacak. Onu nasıl yapacağım bilmiyorum. Her geçen gün ağırlaşıyor, şu anda 35 kilogram, 14 yaşında sırtımda oğlumu zor taşıyorum."

"Oğlumu rahat okula götürmek için yolun yapılmasını istiyorum"

Celepci, ev arsasının 2B yasası kapsamında yer aldığını, bunu taksitle ödediğini vurgulayarak, belediyeden yolun yapılmasını talep etti.

Oğlunun evde mahsur kalmamasını istediğini anlatan Celepci, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Maddi durumum zayıf, yol durumu 22 yıldır bu şekilde olduğu için her zaman çarşı ve hastaneye çocuğumu götüremiyorum. Çocuğun arabası var ama bu yoldan çıkamıyorum, mecbur sırtımda çıkarıyorum. Yokuş çıktığım zaman nefes nefese kalıyorum. Minibüse binmek için evden yaklaşık 1,5 kilometre yürüyorum, taşımalı okul servisi 500 metre yürüdükten sonra alıyor fakat evime kadar inemiyor. Okul dönüşü kendim geliyorum. Çünkü okulda ek ders olduğu için kalamıyorum, bir saat beklemek istemiyorum yolun bir kısmına kadar minibüsle kalan kısmını da sırtımda getiriyorum. Evimin yolu çakıllı ve yokuş. Oğlumu rahat okula götürmek için evimin yolunun yapılmasını istiyorum."