Mucizeler Gemisi: 14 bin Kuzey Koreli mültecinin aynı gemiyle kurtuluş öyküsü

Bundan neredeyse 70 yıl önce, ABD bandıralı bir ticaret gemisi, panik içindeki 14 binden fazla mülteci ile birlikte Kuzey Kore'deki limandan ayrıldı. Bu o yolculuğun ve o gemideki bazılarının hikayesi.

1950 yılının Noel günüydü ve bu sıradan bir doğum olmayacaktı.

Doğurmak üzere olan anne, Amerikan gemisine binerek yaklaşmakta olan Çin ordusundan kaçmaya çalışan 14 bin Kuzey Koreli mülteciden biriydi.

Güvertede ayakta durmak için dahi yeterince yer yoktu, dahası tıbbi gereçler de oldukça eksikti.

O gün dünyaya gözlerini açan Lee Gyong-pil, "Ebe göbek bağımı kesmek için dişlerini kullanmak zorunda kalmış" diyerek yaşananları anlatıyor:

"İnsanlar ölmemiş olmamın bir Noel mucizesi olduğunu düşünüyor"

69 yaşındaki Lee, Kore Savaşının en korkunç günlerinin yaşandığı o kış, SS Meredith Victory gemisinde doğan beş bebekten biriydi.

Gemi, aralarında Güney Kore'nin görevdeki lideri Moon Jae-in'in anne ve babasının da olduğu binlerce kişinin hayatını kurtardı.

Kargo gemisi bu yolculuk sonunda 'Mucizelerin Gemisi' lakabını aldı.

1 - Tahliye

1950 yılın Aralık ayında 100 binden fazla Birleşmiş Milletler askeri, Kuzey Kore'nin Hungnam limanında kapana kısılmış durumdaydı. Sayıca üstün Çin odusu ile yapılan Chosin savaşından sağ kurtuldukları için şanslıydılar.

Dağlık alandaki savaştan kurtularak limana inen askerler için tek güvenli bölge denizdi. Üstelik Çin ordusu arayı kapatıyordu ve hızlı hareket edilmesi gerekiyordu.

Ancak BM askerleri yalnız değildi. Binlerce Kuzey Koreli mülteci de onlarla birlikte kaçabilmek için buz gibi havada sahile akın etmişti.

Üşümüşler, yorulmuşlar ve çaresiz durumdaydılar.

SS Meredith Victory'nin de aralarında olduğu yaklaşık 100 ABD gemisi Hungnam limanına askerleri ve malzemeleri almak için hareket etmişti. Amaç askerleri Güney Kore'nin güvenli limanlarına taşımaktı.

Mültecilerin kurtarılması planlar dahilinde değildi.

ABD donanmasından Albay Edward Forney, istişareler sonunda mültecileri de kurtarma görevine dahil etti.

Seul kentinde yaşayan ve kendisi de eski bir ordu mensubu olan torunu Ned ile büyükbabasının 69 yıl önceki kararını konuşuyorum.

"Eğer bir savaşı kazanmak istiyorsan, sivilleri kurtarmak önceliğin değildir. Bu iyi bir harekettir ama askeriye önce gelir" diyor ve devam ediyor:

"Bir şekilde en iyi sonuç gerçekleşti. Hungnam limanındaki komutanlar melekleri dinlemiş olacaklar, çok zor bir zamanda bu kararı verdiler"

Herkesi gemilere bindirmek birkaç gün sürdü. Sahil kenarında bekleyen mülteciler sıranın kendilerine gelmesini umuyordu.

Onların arasında, 17 yaşındaki Han Bo-bae ve annesi de vardı.

"Ölüm kalım meselesiydi. Gemiye binmekten başka bir şey düşünmüyorduk, yoksa öleceğimizi biliyorduk"

Han sahildeki bekleyişi anlatmaya devam ediyor: "Gemilerin nereye gideceğini bile bilmiyorduk, ama zaten farketmezdi de. O gemilere binebilirsek hayatta kalacağımızı biliyorduk."

2 - Yolculuk

Geminin güvertesindeki durum en basit tabirle zordu. Mülteciler makinelerin, mühimmatın arasına sıkışmış durumdaydı.

Dahası su ve yemek de yoktu.

En büyük gemi olan SS Meredith Victory, 60 mürettebat taşımak üzere inşa edilmişti. Ancak o anda, askeri kargonun yanı sıra üzerinde yaklaşık 14 bin de korku içindeki mülteci vardı.

Annesi Han Bo-bae'ye bir battaniye bulmayı başarmıştı:

"Annem ve kız kardeşimle birlikte birbirimize iyice sokulmuştuk. Gemide çok fazla kişi, müthiş bir sıkışıklık vardı. Dalgalar üzerimize yağarken annem batacağımızı düşünmeye başlamıştı."

Mucize eseri gemilerdeki kimse hayatını kaybetmedi. Yarısı mülteci yaklaşık 200 bin kişi Güney Kore'nin güvenli topraklarına ayak basmayı başardı.

Bu Amerikan tarihinde, savaş zamanı gerçekleşen en kapsamlı sivil tahliye görevi olarak kayda geçti.

3 - Hikayeler

SS Meredith Victory gemisinin güvertesinde o yolculukta 5 çocuk dünyaya geldi.

Amerikalı mürettebat Korece isim bilmiyordu ve bu nedenle tüm bebeklere Kimchi adı verildi.

Lee, 5 numaralı Kimchi olmuştu.

Bugün hala 70 yıl önce Meredith Victory'den inerek ayak bastığı Geoje'de yaşayan Lee, "İsmi önceleri seğmemiştim. Ancak sonra takmamaya başladım ve bugün ise bu ismi koyan kişiye müteşekkirim" diyor.

Lee, Hungnam tahliyesini hafızalarda tutmak için çalışan kişilerden biri. Bu çalışmaları sırasında, doğumuna yardım eden kişinin de olduğu Meredith Victory mürettebatından bazı kişilerle tanışma şansı olmuş.

Lee, bir gün Geoje limanına bir anıt koyulması hayalini kurduğunu anlatıyor.

Bugün Güney Kore'de ve dünyanın diğer köşelerinde bu kurtarma operasyonunda akrabaları olan 1 milyon kişinin yaşadığı tahmin ediliyor.

69 yıl önce yazılan bu hayatta kalış öyküsü, gemilere binemeyenler hatırlandığında derin bir hüzün de barındırıyor.

O gün sahilden ayrılan gemilerden birinde yer alan Tuğamiral James Doyle, dürbününden gördüğü manzarayı "gemilere binebilen kadar mülteci de sahilde kalmıştı" ifadesiyle anlatıyor.

ABD geride kalan limanın tamamen yok edilmesinden başka bir şansın olmadığını savundu.

Çin ordusunun geride kalan malzemeleri ele geçireceği düşüncesi hakimdi.

Gemilerden birine binmeyi başaran Han Bo-bae, sahildeki manzarayı "alev denizi" olarak tanımlıyor ve devam ediyor:

"Limanda çok kişi vardı. Çok sayıda kişi gemilere binemedi. Yıkılmış olmalılar. Düşüncesi kalbimi sızlatıyor, onca bomba... Savaşlar olmamalı."