Babasının Hatırasını Atık Çöplerle Yaptığı Maket Kamyonda Yaşatıyor

Babasının hatırasını atık çöplerle yaptığı maket kamyonda yaşatıyor

Trabzon'da Rahmi Aydurmuş babasının evladı gibi sevdiği kamyonetinin anısını yaşatmak için atık çöplerden kamyon yaptı

Hiç kimseden yardım almadan ve çivi kullanmadan kamyonetinin orjinali ile bire bir aynısını yapan Aydurmuş, kamyonda çocuklarının oyuncaklarını da kullandı

Rahmi Aydurmuş: "Tamamen orijinalinin bire bir aynısını yaptım"

TRABZON - Trabzon'da yaşayan Rahmi Aydurmuş babasının hatıralarını atık çöplerden yaptığı maket kamyonda yaşatıyor.

Trabzon'da 1975 yılında satın aldığı kamyonetle İran'a transit taşımacılık yapan Nihat Aydurmuş, Irak-İran savaşı çıktıktan sonra yurt içinde çalışmaya devam etti. Kamyonetini evladı gibi seven Aydurmuş, bir süre sonra hastalanınca kamyonetini satmak zorunda kaldı. Ankara'dan gelen bir vatandaşa kamyoneti satan Aydurmuş, rüyalarında kamyonetini görmeye başladı. Son bir kez kamyonetini görmek isteyen Aydurmuş bir gün komşusunun evine gelerek, 'Aşağıda bir kamyonet var, sizin kamyonete benziyor' demesiyle 2 yıl sonra tekrar kamyonetini gördü. Evinde ailesiyle birlikte geçirdiği zamanlarda da hep kamyonetinden bahseden Aydurmuş hastalığının ilerlemesiyle hayatını kaybetti. Babasının bu üzüntüsüne dayanan oğlu Rahmi Aydurmuş, babasının hatırasını yaşatmak için aynı model bir maket kamyon araştırmaya başladı. İnternette 12 bin liraya maket kamyonetler bulan Rahmi Aydurmuş, kendi maket kamyonunu yapmaya karar verdi. Kimseden yardım almadan ve çivi kullanmadan aynı model kamyoneti yapmaya başlayan Aydurmuş, çocuklarının oyuncaklarından da yararlandı. 8 ayın sonunda kamyonetin orijinal ile bire bir aynısını yapmaya başaran Aydurmuş, maketi ahşap ve atık çöplerden yaptığını söyledi.

Babasının, kamyonu sattıktan sonra çok üzüldüğünü, bu üzüntüsü yüzünden hastalanıp kısa bir süre sonra da hayatını kaybettiğini belirten Rahmi Aydurmuş, babasının kamyonunu evladı gibi sevdiğini ve onunda adeta konuştuğunu belirtti. Babasının 1975 yılında satın aldığı kamyonla İran'a transit taşımacılık yaptığını İran-Irak savaşı çıktıktan sonra ise yurt içinde çalışmaya başladığını dile getiren Aydurmuş, evdeki sohbetlerde hep kamyon konuşulduğunu ifade etti.

Babasının kamyonu sattıktan sonra üzüntüsünden zaman zaman ağladığına şahit olduğunu belirten Aydurmuş, babasının kamyonuna inanılmaz bir sevgisi olduğunu ifade ederek, "Babam, 1975 yılında satın aldığı kamyonla Trabzon'dan İran'a transit taşımacılığa başladı. 2002 yılına kadar kamyonuyla taşımacılık yaptı. Kamyon, evimizin ekmek teknesi olmuştu. Evimizdeki sohbetlerimiz hep kamyon üzerineydi. Babam evde, İran'a gidiş gelişlerinden arabanın parçalarına kadar hep kamyonu konuşurdu. 1987 yıllında İran-Irak savaşı nedeniyle babam İran'a taşımacılık işini bıraktı. O tarihten sonra yurt içinde çalışmaya başladı. 2006 yılına kadar çalışmaya devam etti. Ancak 2002 yılında hastalandığında biz de kendisinden arabayı satmasını istedik. Daha sonra arabayı Ankara'lı bir kişiye cüzi bir miktara sattı. Kamyonu satmasının ardından aşırı üzüntüye kapıldı. Üzüntüden ellerinde beyaz lekeler çıkmaya başladı. Doktora getirdik doktor bize bu adama ne oldu böyle dedi. Bizde kendisine bir arabası vardı onu sattıktan sonra böyle oldu dedik. Hastalandı çalışamaz vaziyette olduğu için arabayı sattırdık dedik. Babam ciddi üzüntüler yaşadı. Bire bir ağladığını gördüm. Nedenini sorunca arabasız kaldım arabamı çok seviyordum diyordu. Babam bu arabayı evladı gibi seviyordu. Arabayla adeta konuşuyordu" dedi.

"Kamyonu sattıktan 2 yıl sonra gördü, hıçkıra hıçkıra ağladı"

Sattıkları kamyonun tesadüfen oturdukları binaya eşya almak için geldiğini kamyonu gören babasının hıçkıra hıçkıra ağladığını ifade eden Aydurmuş, "Aradan 2 yıl geçtikten sonra bir komşumuz bize 'altta bir araba var sizin arabaya çok benziyor' dedi. Bunun üzerine babam hemen aşağıya inip baktığında gerçekten sattığı araba kapıda duruyor. Araba 06 plakalı idi ancak bizim arabaydı. Bende o sıra evdeydim ağlama sesine uyandım neler oluyor diye aşağı indiğimde baktım ki bizim araba. Yani sattığımız araba babamın üzüntüsüne dayanamayıp evin önüne geldi. Babam arabasını son kez gördükten sonra 6-7 ay sonra da vefat ediyor" şeklinde konuştu.

"Anısını yaşatmak için maketini yapmaya karar verdim"

Babasının uzun yıllar emek verdiği kamyonun anısını yaşatmak için maketini yapmaya karar verdiğini kaydeden Aydurmuş, malzemeleri de atık çöplerden kullandığını belirterek, "Babam arkadaşları arasında da sevilen bir sima idi. Bu arabayı araştırarak maketini yapmaya karar verdim. Maketinin bir benzerini internetten buldum almak istediğimde çok uçuk bir fiyat söylediler kabul etmedim. Elimden bu tür şeyler gelince kendim yapmaya karar verdim. Yaklaşık 8 aylık sürede hiçbir yardım almadan bu hale getirdim. Malzeme olarak limon kasaları, alüminyum parçaları, kürdan, iğne şırıngası, kullanılmayan tava, kola tenekelerinin arka yüzü kullandım. Hiç çivi kullanmadan tutkalla yaptım. Parayla aldığım malzeme pek olmadı. Hepsini atık çöpten yaptım. İnternetten 12 bin TL'ye bulduğum maket arabadan daha iyi olduğunu düşünüyorum. Keşke babam sağ olsaydı da bunu görebilseydi ama olmadı. Bu bizim hikayemizdi, anımızdı. Babamın kullandığı kamyonda ne varsa paspaslarına varıncaya kadar aynısını birebir bu yapmaya çalıştım. Tamamen orijinalinin bire birini yaptım. Çevremden arkadaşlarımdan çok güzel tepkiler aldım. Çocuklarıma dedelerinin bir hatırası olarak saklayacağım. Bize göre bu maketin manevi değeri çok büyük. Satmayı hiç düşünmüyorum" ifadelerini kullandı.