Öğretmen Derya Bakır'ın Batıkent semtindeki evinde gerçekleşen buluşmada duygu dolu anlar yaşandı. Barış'ın annesi Aysel Telli de buluşmada gözyaşlarına hakim olamadı.
Pursaklar'daki Hakan Akbıyık İlkokulu'nda öğretmenlik görevini sürdüren Derya Bakır, 20 yıl önce Barış'ın sınıfında arkadaşlarıyla birlikte stajyerlik yaptıklarını, hikayesini öğrendikten sonra da kendisine protez bacak sağlamak için girişimde bulunduklarını söyledi.
Barış ile İsmet Aydınlı İlköğretim Okulunun üçüncü sınıfında tanıştıklarını ve hikayenin böyle başladığını anlatan Bakır, yaşanan süreci şöyle anlattı:
" Kırıkkale'de okudum. İlk yılımızda stajyer öğretmenlik yapıyordum. Ben ve iki arkadaşım Barış'ın sınıfındaydık. Barış ile tanıştık. Çok tatlı ve çok güler yüzlü bir çocuktu. Hikayesini öğretmenine sorduk. Ailesinin 'neden protez yaptırmadıklarını' sorduk, o da bize 'maddiyattan' dedi. Ben durumu iki arkadaşıma anlattım. 'Ne yapabiliriz' dedik. Para toplasak mı diye düşündük. O dönem, bu dönemden farklıydı. İnsanlar birbirine güveniyordu. Üniversiteden tanıdığımız, tanımadığımız arkadaşlardan para topladık. Doktora gittik ancak paramız eksik geldi. Valiye gittik, bizi kabul etti. Bizi sosyal yardımlaşmaya yönlendirdi. Paranın üstünü onlar tamamladı. Barış ile birlikte arkadaşlarla Ankara'ya geldik. 1999 yılında bacağı yaptırdık. Kırıkkale'de böyle bir imkan olmadığı için protezi Ankara'da yaptırdık. Doktoru nereden bulduk bilmiyorum. Barış'ın evine giderek annesiyle görüşmüştük. Derya Bakır, valilik, sosyal yardımlaşma, arkadaşlarımız Esma Ay, Asuman Çıplak ve Oğuzhan arkadaşımız. Sınıf öğretmeni Şükran öğretmen de vardı."
Başlattıkları süreçte Barış'ın protez bacağına 4 ay sonra kavuştuğunu anlatan Bakır, "Kırıkkale halkı da büyük destek olmuştu. Sadece bizim çabamızla olan bir şey değildi. Kırıkkale halkıyla yaptığımız bir işti." değerlendirmesinde bulundu.
Aklında her zaman Barış'ı bulmak fikrinin bulunduğunu ancak nasıl bulacağı konusunda yetersiz kaldığını dile getiren öğretmen Derya Bakır, "Staj yaptığım okulu bile hatırlamıyordum. Sosyal medyadan 'Barış' diye yazıyorum ama bulamıyorum. Kırıkkale'ye gitsem 'kim bana yardımcı olacak' diye düşünüyordum." ifadelerini kullandı.
Arama motoruna umutsuz bir şekilde "Kırıkkale, Barış, protez bacak" yazdığını belirten Bakır, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Barış'ı nasıl bulabilirim. Kesin bulmam lazım' dedim. Arama motoruna yazarken de dedim 'Barış'ı böyle bulamam' En azından il gazetesinin haberini bulurum diye düşündüm. Barış'ın fotoğraflarını gördüm. İlk başta 'bu değildir' dedim. Hikayesini okudum. Hikaye birebir tutuyor. Fotoğraflara baktım, gözler ve gülüş hiç değişmemiş. 'Kesinlikle bu bizim Barış' dedim. Barış'a mesaj attım. Barış'ı Instagram üzerinden buldum. Uzun uzun yazdım. Cevap yazmasını istedim. Bakacağını düşünmedim. Sonra sabah kalktım, baktım, paylaşım yapmış. 20 yıl sonra protez bacak sayesinde Barış'ı buldum."
Ampute Milli Futbol Takımı oyuncusu Barış Telli, yaklaşık 1 hafta önce sabah 5'te telefonunda bir mesaj gördüğünü ve bugüne gelen hikayenin böyle başladığını söyledi.
Sınıfa yeni öğretmenler geldiğinde öğrenciler olarak heyecanlandıklarını dile getiren milli futbolcu, "Arkadaşlarıyla kendi aralarında bana 'protez bacak yaptıralım' diye ilk önce sınıf öğretmenim Şükran hanıma, daha sonra da aileme söylemişler. Annem, babam ve ben fazlasıyla heyecan yaşadık." dedi.
Barış Telli, şöyle konuştu:
"Sabah 5'te uyandım. Uyku tutmadı, telefonumda gezerken mesajlarda bir şey dikkatimi çekti, ben de okudum. Sonrasında yattım ve Derya öğretmenimin güler yüzünün fotoğrafını rüyamda gördüm. Uyandım. O rüya aklıma geldi. Annemin yanına gittim. Mesajı anneme de okudum. Annem mesajı okuduktan sonra göz yaşlarına hakim olamadı. Çünkü o anı yaşadı. Rüyayı da anlattım, yine ağladı."
Protez bacağa sahip olduktan yıllar sonra o dönemin gazetesine çıktıklarını hatırlatan ampute milli futbolcu, "Barış koltuk değneklerinden kurtuldu' haberiyle Kırıkkale İl Gazetesi'ne çıkmıştık. O gazeteyi hep sakladım. Bazen açtım okudum." diye konuştu.
Buluşmada gözyaşları hiç dinmeyen Barış Telli'nin annesi Aysel Telli de o dönemde aile olarak ekonomik sıkıntı yaşadıklarını ve çocuğuna yardımcı olamadıklarını anlattı.
Okullarda öğrencilere o dönemde sakat dediklerini hatırlatan Aysel Telli, "Engelli dahi demezlerdi. Çok üzülürdüm ve ağlardım. Barış'ı takip etmek için öğretmenlerle sürekli iletişim halindeydim. Çünkü oğlumun ayağı ve dizi kanıyordu. Bu nedenle sürekli okula gidip gelirdim." dedi.
Anne Telli, Derya öğretmenin konuyu kendisine açması sonrasında büyük bir sevinç yaşadığını belirterek, şunları söyledi:
"Barış'ı ölçü almak için götüreceklerini söylediler. Çok mutlu oldum. 4 ay sonra Barış'ın ayağında protezi görünce, ayağını kaybetmeden önceki hali gözümün önüne geldi. Barış'ın protezini yaptırmak için mali durumumuz müsait değildi. O zaman protez bacak yaptırmak pahalıydı. Sağolsun öğretmenlerim. Sürekli yardımcı oluyordu. O şartlarda bulunacak bir durum değildi. Babası inşaatçıydı. Yazın çalışır, kışın yatardı."
Son Dakika › Spor › Barış Telli, ilkokulda kendisine protez bacak yaptıran Derya Bakır ile 20 yıl sonra buluştu - Son Dakika
Yorumlar (9)